Ծննդաբերությանը ներկա ամուսին

[StrangeLittleGirl]

երբ տղամարդիկ վստահորեն շեշտում են, որ ծննդաբերական ցավերի մեջ գտնվող կնոջը ոչնչով չի օգնում ամուսնու/երեխայի հոր ներկայությունը ինձ համար տարօրինակ է, էդ նույնն է, երբ ամուսինս կատակով ասում է, դու ինչ գիտես երեխա ունենալը ինչ ա, գնում ես քո համար հանգիստ երեխուն բերում տալիս են քեզ, իսկ ես դրսում կանգնած տանջվում եմ :ՃՃՃՃՃ
մի քիչ շաաատ չափազանցված են ծննդաբերական պրոցեսսի մասին գրածները, հա ցավոտ է, դժվար է, բայց անվերջ չէ, ընդմիջումներով է, այսինքն նենց չի, որ մտավ հիվանդասենյակ սկսեց գոռաաաաալ մինչև երեխայի ծնվելը, ամենաուժեղ ցավերի տևողությունը ինչքան գիտեմ 30 վյրկն է, որից հետո գալիս է դադար, բնությունն է հոգացել, որ կինը ուժ ունենա բուն ծննդաբերական գործընթացի համար, ինչով կվնասի կամ կխանգարի ամուսինը եթե էդ պահին կողքին լինի, ջուր/հյութ տա կամ բժշկին կանչի, կամ ուղղակի, երբ ցավ չկա,խոսա հետը, իսկ բուն ծննդաբերությանը կարող է և չմասնակցել
օրինա իմ երկրորդ կեսարյանի ժամանակ, երբ խնդիրներ առաջացան ու ես ակամայից պանիկայի մեջ էի ընկնում, անեստեզիոլոգի օգնականն ու բուժքույրը ինձ շաաաատ օգնեցին, իրանք սկսեցին հարցեր տալ, շեղել, հետո մանրամասն պատմում էին ինչ ա կատարվում, որ ես չանհանգստանամ ու էդ ամբողջ ընթացքում ձեռքս ամուր բռնած, եթե օտար մարդու աջակցությունը թեթևացնում ա, ոնց կարա ամուսնուդ ներկայությունը անիմաստ լինի?

Ինձ թվում ա՝ ուղղակի թեմայում արտահայտվողները չեն պատկերացնում, թե ինչ մեծ էֆեկտ կարա ունենա էդ ձեռքը սեղմելը։
Իսկ ցավերը, հա, ընդմիջումներով են, բայց քանի «պահը» մոտենում ա, էնքան ավելի են հաճախանում, ուժեղանում ու երկարում։