Ժամանակակից արվեստ

[Arpine]

Արվե՞ստ։ Ես համարյա մի տարի է ապրում մի այլ արվեստի մեջ, որը ինձ համար ոիչնչ էր ամբողջ կյանքումս։ Ես մինչև այդ ուղղակի եղել եմ լիքը թանգարաններում տեսել եմ լիքը ձանձրալի ամեն ինչ ու ասել օհհհ հա իհարկե սիրուն է, իսկ էս մեկը չէ, չէ սա սիրուն չի։
Իհարկե ես էստեղ չեմ ուզում տալ արվեստի կամ ժամանակակից արվեստի բնութագիրը կամ սահմանները։ Ես երբևէ որևէ բան չեմ կարդացել արվեստի մասին կամ արվեսի պատմությունից։ Սակայն ես արդեն գալիս եմ ուղղակի նրան, որ ինձ բնավ պետք չէ կարդալ իմանալ կամ գնահատել արվեստը։ Միթե արվեստը ստեղծված չէ գեղագիտական հաճույք պատճառելու համար։ Իսկ ինչու ենք մենք ուզում գնահատել կամ հասկանալ արվեստը, ընդամենը վայելելու փոխարեն։ Խոսքս հավանաբար չպետք է վերաբերվի նրանց ովքեր ստեղծում են արվեստ։ Ինձ օրինակ դուր են գալիս ամենատարօրինակ, հետաքրքրություն հարոցող ու գաղափարները, ամենախելքից դուրս մտքերը։

Այն ինչ տվյալ դեպքում ժամանակակից արվեսը ի նկատի ունի դուրս է երևի բոլոր բնութագրումներից, կարող է լինել ամեն ինչ, ամեն ինչ, պատրաստված կամ պատկերված լինել ցանկացած նյութից կամ առարկայից, ցանկացած չափի ու ձևի ու ենթադրի ցանկացած գաղափար։ Կարող է օգտագործվել ու կիրառվել ամենօրյա կյանքում։ Սա արդեն դիզայն է, կասեք դուք։ Միգուցե նաև, բայց ստեղծողը այն համարում է արվեստի գործ/կարելի է մի թեմա էլ սրա համար բացել/։
Երբեմն շատ գործեր չափից դուրս անարժեք են թվում, ամեն դեպքում դա ինչ-որ մեկի գաղափարն է։ Ուրեմն ինչո՞ւ ենք մենք համարում Մոնա Լիզան գլուխգործոց, անգին արվեստի գործ իսկ սա՝ ոչ։
Երեք տարի առաջ կանգնել էի Ջոկոնդայի դիմաց ու ուզում էի հասկանալ ինչո՞ւ կամ գոնե վայելել։ Հմմմ․․․ ինչո՞ւ է Մոնա Լիզան էդքան հայտնի ։

իհարկե էնպես չի, որ ինքս ամեն ինչ հավանում եմ ժամանակակից արվեստում կամ ժխտում բոլոր դասականներին, պարզապես ես ուզում եմ տեսնել մի ուրիշ բան, կամ մեկ այլ գաղափար։ Հետաքրքիր է տեսել, ինչ գաղափարներ են ստեղծվում և վաճառվում հազարավոր եվրոներով։

Մի քանի ամիս առաջ էլ մի ուրիշ թանգարանում էի, որը երկու մասից կազմված հին հոգեբուժարան է, մեկում ներկայացված են 20-րդ դարի հոգեբուժական մեթոդներ և այլն իսկ թանգարանի մյուս մասը նվիրված է այն արվեսի գործերին, որոնք ստեղծվել են հոգեկան խնդիրներ ունեցող մարդկանց կողմից(կփորձեմ մի այլ թեմա բացել սրան վերաբերող)։ Այս արվեստը կոչվում է Օտար արվեստ((outsider art)չգիտեմ ճիշտ եմ թարգմանում թե ոչ)։ Ուրեմն աութսայդեր արվեստը և ժամանակակից արվեսը իրար խիստ նման են։ Այսինքն այս մարդիկ ստեղծել են արվեստ առանց սահմանների իսկ ժամանակակից արվեստը, կարելի է ասել, նույնն է։

Հեղափոխությունը երևի Մալեվիչի քառակուսուց ու Շատրվան զուգարանակոնքից է սկսվել, այսինքն սրանք էն ամենն են ինչ ես գիտեի, միգուցե ուրիշ հեղաշրջող գործեր էլ կա՞ն։
Արդյո՞ք դուք մտածում եք արկղից դուրս, երբ հարցը վերաբերում է նման արվեստին։
Ի՞նչ կարծիք ունեք ժամանակակից արվեստի մասին։ Որո՞նք են սահմանները։
Կան ի՞նչ-որ գործեր, որ հավանում եք։ Կիսվե՛ք։
Կամ պարզապես եթե տեսնեք հետաքրքիր գաղափարներով գործեր, կիսվե՛ք։
Կարող եք նայել Art Basel-ի կայքը(www.artbasel.com), որը միջազգային ցուցադրություններ է կազմակերպում և վաճառում։ Ընթացքում կփորձեմ այլ աղբյուրնել էլ գտնել։

Մի քանիսը տեղադրեմ։

A lamp made by the artist for his wife (Fourteenth attempt) 2013
Ռիան Գանդեր
Գետնի լամպ
https://www.artbasel.com/catalog/artwork/20179?


All the waves2016
Մարտին Բոյս
https://www.artbasel.com/catalog/artwork/41752?


Aldeyjarfoss 2016
Ստեֆեն Կինգ
https://www.artbasel.com/catalog/artwork/32257?

[Ուլուանա]

Չես հավատա... Ահագին ժամանակ ա՝ մտածում էի թեմա բացել՝ «Արվեստի սահմանները» վերնագրով, որում ահագին մեծ տեղ պիտի ունենային ժամանակակից արվեստի մասին քննարկումները։ Էսօր էլ նստած ձևակերպում էի թեմայի առաջին գրառումը, որ բացեմ։ Մեկ էլ տեսնեմ՝ սենց թեմա ա բացվել ։ Դե, հուսով եմ՝ էս թեման էլ ավելի լայն տեսանկյունից կքննարկենք, այսինքն՝ ժամանակակից արվեստի մասին խոսելիս էսպես թե էնպես պիտի համեմատականներ տանենք դասական արվեստի հետ և ոչ միայն։

Քանի որ էս թեմայից հետո իմ նախատեսած թեման բացելն էլ իմաստ չունի, երևի դեմ չես լինի, եթե որոշ հարցադրումներ էլ ես ավելացնեմ էս թեմայի հարցադրումներին, համ էլ քննարկումն ավելի բազմակողմանի կլինի, ամեն դեպքում թեմայի հետ սերտորեն առնչվող հարցեր են։

Հետաքրքիր կլիներ, եթե ամեն մեկն էս թեմայում գրեր արվեստի իր սահմանումը։ Օրինակ՝ ո՞ր դեպքում եք համարում, որ տվյալ աշխատանքը կամ առարկան (քանի որ, ինչպես Դյուշամպի զուգարանակոնքի դեպքում, ոչ միշտ է որպես արվեստ ներկայացված առարկան աշխատանք ենթադրում ) արվեստի գործ է, որո՞նք են ձեզ համար չափանիշները։
Արվեստն ունի՞ սահմաններ։ Եթե այո, որո՞նք են, ըստ ձեզ։ Եթե ոչ, ինչու՞։

[Arpine]

Իհարկե դե ուրեմն ավելի լավ նշանակում է ակումբին պետք էր։ Իմ մտքին էլ էր անընդհատ, էսօր վերջապես ժամանակ գտա
Մի քանի հետաքրքիրներն էլ ավելացնեմ.

Armchair Acoustic and Electric Guitar (from the series Music Room, Brussels)2015
Նեվին Ալադագ
https://www.artbasel.com/catalog/artwork/31579?


- Crater F210 Blue 2013
Արիկ Լեվի
https://www.artbasel.com/catalog/artwork/32325


Aurum sphere 2015
Օլաֆուր Էլիասոն
https://www.artbasel.com/catalog/artwork/30072?i=929


Bad Die UP 2014
Ջեյսոն Մարտին
https://www.artbasel.com/catalog/artwork/13021?


Balancierende Türme (Balancing Towers) 1989
Ինգե Մահն
https://www.artbasel.com/catalog/artwork/36695?


ATMÓSPHERE CROMATISTIQUE Nº 444 1930
Լուիս Տոմասելլո
https://www.artbasel.com/catalog/artwork/13569?

[boooooooom]

Արվեստի սահմանը դեռ հստակ չի իմ մոտ: Արվեստը գեղեցի՞կ է, միգուցե այն "իրավունք ունի" նաև տգեղ լինել: Արդյո՞ք արվեստի գործը պարտադիր պիտի միանշանակ ընկալվի բոլորի կողմից, թե՞ դա ոչ մի կերպ չի ազդում դրա ճանաչման վրա:
Ինձ համար արվեստի գործը, եթե ես այն համարում եմ այդպիսին, պիտի "ինչ որ կարևոր բան ասի", կամ ստեղծողի տաղանդը, ոչ հասարակ աշխատանքը ցուցադրի: Եթե ո'չ ես, գոնե արվեստագետը, թեկուզ հուշումով, հասկանա էդ արվեստը, ու էդ հասկացածը ինչ որ արժեք պիտի որ ունենա:

[StrangeLittleGirl]

Հեհե, էս թեման բավական թեժ քննարկման ա արժանացել մեր տանը։ Ավելի շուտ, մենք քննարկում ենք արվեստի ֆունկցիան ու արվեստ ասելով հասկանում ենք արվեստի բոլոր ճյուղերը, ոչ թե մենակ գեղարվեստ ու ճարտարապետություն։ Ես պնդում եմ, որ արվեստի նպատակը չպիտի լինի տհաճ զգացողություններ առաջացնելը, որովհետև մեկը ես արվեստին դիմում եմ իրականությունից փախչելու համար։ Էդ առումով ինձ համար Մալեվիչի «Սև քառակուսին» օքեյ ա, բայց սարսափ ֆիլմերը՝ չէ։

Ամեն դեպքում, կարծում եմ նաև, որ արվեստը սահմաններ չունի, ու քանի դեռ դա մտքի թռիչք ա, ուրեմն արվեստ ա։ Ուղղակի ինքս ինձ համար առանձնացնում եմ «հիվանդ արվեստ», ինչը տհաճ զգացողություններ ա առաջացնում, ու դրանից կիլոմետրերով հեռու եմ մնում։

[Arpine]

Արվեստի սահմանը դեռ հստակ չի իմ մոտ: Արվեստը գեղեցի՞կ է, միգուցե այն "իրավունք ունի" նաև տգեղ լինել: Արդյո՞ք արվեստի գործը պարտադիր պիտի միանշանակ ընկալվի բոլորի կողմից, թե՞ դա ոչ մի կերպ չի ազդում դրա ճանաչման վրա:

Հետաքրքիր էր էս պահը

Ամեն դեպքում, կարծում եմ նաև, որ արվեստը սահմաններ չունի, ու քանի դեռ դա մտքի թռիչք ա, ուրեմն արվեստ ա։ Ուղղակի ինքս ինձ համար առանձնացնում եմ «հիվանդ արվեստ», ինչը տհաճ զգացողություններ ա առաջացնում, ու դրանից կիլոմետրերով հեռու եմ մնում։

Ըհը էդ ա էլի ախր ինչի էլ էդ դեպքում սահմաններ դնում, ինձ թվում ա ժամանակակից արվեստը իրենով ապացուցում ա որ ինքը սահմաններ չիունի։
Եթե դու քո ստեղծած կամ արած ցանկացած բան համարում ես արվեստ ուրեմն դա արվեստ ա, ու ոչ մեկ հակառակը համոզել չի կարող

Ինտերնետում հայերեն նյութեր էի նայում ու սա գտա։ Ի դեպ խիստ անսպասելի։ Եթե ժամանակ ունեք, նայե՛ք։ Ճիշտն ասած կոնկրետ էն թե ինչպես ա ասում ինձ խանգարում ա մի քիչ լսել թե ինչ ա ասում, բայց շատ ընդգրկուն ու խելացի ա կարդում։
Հատկապես նրանց համար ովքեր տեղյակ չեն Ժամանակակից արվեստի զարգացման պատմությունից շատ պարզ ու հավես ներկայացնում ա:
Արվեստաբան Վարդան Ազատյան

[anslov]

Ի՞նչ կարծիք ունեք ժամանակակից արվեստի մասին։ Որո՞նք են սահմանները։
Կան ի՞նչ-որ գործեր, որ հավանում եք։ Կիսվե՛ք։

Իմ համար ժամանակակից արվեստ է սկսում է ֆրանսիական Իմպրեսիոնիզմով ու Վան Գոգով ու շարունակվում է Մոդելյանի, Շագալ ու Սարյան:
Օրինակ ասեմ, որ Պիկասոյի մինչև նորմալ նկարելը օրինակ չեմ համարում արվեստ, այլ համարում եմ բիզնես:
Լավագույն զուզահանդեսը որ երբևէ եղել եմ, դա Դողսեի թանգարանն է:
Իսկ Պոմպեդուի ցուցահանդեսից եթե հանենթ Մարկ Շագակի գործերը, մնացածը /Պիկասոն էլ մեջը / կարելի է Երևանի վերնիսաժում տուրիստների վրա ծախել

Ամենատպավորված գործերը մինչ այժմը - Վան Գոգի ինքնանկարները են ,որոնցից բնանկարում տեղել եմ երեքը:

[Arpine]

Իմ համար ժամանակակից արվեստ է սկսում է ֆրանսիական Իմպրեսիոնիզմով ու Վան Գոգով ու շարունակվում է Մոդելյանի, Շագալ ու Սարյան:
Օրինակ ասեմ, որ Պիկասոյի մինչև նորմալ նկարելը օրինակ չեմ համարում արվեստ, այլ համարում եմ բիզնես:
Լավագույն զուզահանդեսը որ երբևէ եղել եմ, դա Դողսեի թանգարանն է:
Իսկ Պոմպեդուի ցուցահանդեսից եթե հանենթ Մարկ Շագակի գործերը, մնացածը /Պիկասոն էլ մեջը / կարելի է Երևանի վերնիսաժում տուրիստների վրա ծախել

Ամենատպավորված գործերը մինչ այժմը - Վան Գոգի ինքնանկարները են ,որոնցից բնանկարում տեղել եմ երեքը:

Իսկ մի հարց էլի․ կոնկրետ ինչո՞վ ա Վան Գոգի ինքնանկարը քեզ համար տպավորիչ։
Օրինակ ես էէլ եմ տեսել մի բնօրինակ, ես ի դեպ Վինսենտոյին սիրում եմ։

[boooooooom]

Մի միտք ա առաջացել էս թեմայի մասին մտածելուց. ասում եմ էն արվեստագետներին (սկզբից չակերտների մեջ գրեցի, հետո ջնջեցի), որոնք իրական արվեստը(իմ հասկացած) այ էսքան շեղել ու փակուղի են մտցրել, պետք էր տուտուզիկներին մի լավ ռեմենով դաղել ու ուղարկել մի այլ ոլորտում իրական բարիքներ ստեղծելու, օր.` դաշտում կարտոֆիլ ցանելու: Օրինակ` էն բազկաթոռը կիթառի լարերով ձևավորողին. ոչ մի կերպ սիրուն չի ու անհասկանալի ա (կներեք, որովհետև ես երևի արվեստագետ չեմ, գրում եմ որպես սովորական յուզեռ):

[boooooooom]

Մի միտք ա առաջացել էս թեմայի մասին մտածելուց. ասում եմ էն արվեստագետներին (սկզբից չակերտների մեջ գրեցի, հետո ջնջեցի), որոնք իրական արվեստը(իմ հասկացած) այ էսքան շեղել ու փակուղի են մտցրել, պետք էր տուտուզիկներին մի լավ ռեմենով դաղել ու ուղարկել մի այլ ոլորտում իրական բարիքներ ստեղծելու, օր.` դաշտում կարտոֆիլ ցանելու: Օրինակ` էն բազկաթոռը կիթառի լարերով ձևավորողին. ոչ մի կերպ սիրուն չի ու անհասկանալի ա (կներեք, որովհետև ես երևի արվեստագետ չեմ, գրում եմ որպես սովորական յուզեռ):

Բայց ավելի ուշ, գրածս կարդալով, հասկանում եմ, որ ես իրավունք չունեմ բռնանալ ուրիշի աշխարընկալման վրա, երբ ինքը չի ստիպում ինձ դա հավանել...

[Arpine]

Բայց ավելի ուշ, գրածս կարդալով, հասկանում եմ, որ ես իրավունք չունեմ բռնանալ ուրիշի աշխարընկալման վրա, երբ ինքը չի ստիպում ինձ դա հավանել...

Ես իմ հավանածներն եմ դնում
Ուղղակի ես կարծում եմ հեչ փակուղի չի այլ ճիշտ հակառակը։ Ուղղակի էս ամենը մի քիչ ուրիշա, էն դասականը չիմ ժամանակաի հետ փոխվել, լայնացել է, էլ ամեն ինչ միօրինակ չի ինչպես մյուս բնագավառներում դե էնպես էլ արվեստում։
Ես էլ կարծում եմ էն ժամամանկ են սաղ իրար նման միօրինակ բաներ ստեղծել հիմա շատ կրեատիվ են։
Չնայած դե արվեստը լրիվ ճաշակի հարց է