Մատուցման ձևերը տարբեր են։ Կարող ենք և ինչ-որ աննշան կետից սկսել, ու ի վերջո հանգել պատմության, աշխարհագրության կամ բնական գիտություններին։ Օրինակ steampunk-ի մասին բերածս օրինակը. դրա շուրջ քննարկումները և՛ պատմության ուսումնասիրության հանգեցրեցին (արդյունաբերական հեղափոխություն, երկաթ գծերի համակարգի ստեղծումը), և՛ աշխարհագրության (ոն՞ց են անցել երկաթ գծերը և ինչո՞ւ), և՛ հասարակագիտության (ինչո՞ւ են մարդիկ նախընտրում այս կամ այն փոխադրամիջոցը, ու ո՞նց է ստացվել, որ որոշ երկաթ գծերը վերացել են, տեղ տալով, օրինակ, մեր սիրած հեծանվաուղուն), և՛ տնտեսագիտության (ինչքա՞ն ռեսուրսներ են հարկավոր եղել երկաթ գծերի համակարգի ստեղծման համար և ի՞նչ տնտեսական հետևանքներ է ունեցել դա), և՛ բնագիտությունների (ո՞նց է աշխատում շոգեշարժիչը, ու ոնց է նույն սկզբունքը գործածվում էլեկտրակայաններում էլեկտրականության գեներացիայի համար, ինչո՞ւ և ինչո՞վ է շոգեշարժիչը զիջում ներքին այրման շարժիչին փոքր փոխադրամիջոցների տեսանկյունից), և՛ գեղագիտության (ո՞նց են արվեստագործի նոստալգիկ հույզերը ազդում ստեղծված արվեստի գործի վրա, և ի՞նչն է ուղորդում արվեստի այս կամ այն ոճի երևան գալն ու կայացումը), և՛ կար ու ձևի (կոստյումի պատրաստման մեջ անմիջական մասնակցության միջոցով), և այլն... ու այս ամենի ուսումնասիրությունների/քննարկումի ժամանակ իհարկե նշվում է, որ այս կամ այն հարցը այսինչ բնագավառի մաս է, և այդ բնագավառին այսպիսի կամ այնպիսի ուսումնա-հետազոտական մեթոդներ են բնորոշ։ Որոշ դեպքերում էլ զուտ առարկայական մոտեցումով ենք շարժվում։ Օրինակ, շատ են սիրում մաթեմից խնդիրներ լուծել, նույնիսկ եթե ոչնչի հետ կապ չունի, կամ մարդու մարմնի կառուցվածքը ուսումնասիրել՝ հենց դրա մասին գիտելիքներ ձեռք բերելու ձգտումով։ Բայց փորձում ենք երբեք չպահանջել «մաթեմ անելու ժամանակն ա, գրասեղանդ մաքրի, լուռ նստի, անցի գործի» (դեռ մենք էլ՝ ծնողներս, մինչև վերջ չենք ապադպրացվել, շատ հազվադեպ, բայց այսպիսի բաներ էլ են լինում, ու երբեք լավ արդյունքի չեն բերում ։
Մեջբերել
Էջանիշներ