User Tag List

Էջ 3 10-ից ԱռաջինԱռաջին 1234567 ... ՎերջինըՎերջինը
Ցույց են տրվում 31 համարից մինչև 45 համարի արդյունքները՝ ընդհանուր 150 հատից

Թեմա: Homeschooling. հարցազրույց մի ծնողի հետ

  1. #31
    Հարցազրույցի համար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.10.2016
    Գրառումներ
    58
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Freeman-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Չեմ պատկերացնում ծնողը ոնց պիտի էդքան գիտելիք տա, ու էդ գիտելիք տալն էլ համատեղի իր աշխատանքի հետ։ Ու ոնց պիտի գնահատի երեխայի ստացած գիտելիքները, ոնց պիտի համեմատի իրա տարիքայինների գիտելիքների հետ։

    Սրանք հարցերս էին։
    Քանի որ սրանք հարցեր էին անվանվել, փորձեմ պատասխանել։ Հեշտ չի, բայց լրիվ իրագործելի է։ Ինպես վերը նշեցի՝ որոշ մարդկանց համար ավելի հետ, քան այլոց։ Ու ամեն դեպքում տնային կրթությունը չի պահանջում միմիայն ծնողի կողմից «դասավանդում»։ Ծնողը ավելի շատ կարգավորողն է, որոշ կարևոր հմտությունների կամ գիտելիքները փոխանցումը երեխային կարող է շատ հանգիստ տնից outsource արվել, օրինակ մասնավոր դասերի, կամ թեմատիկ դասերի մասնակցությամբ։

  2. #32
    Հարցազրույցի համար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.10.2016
    Գրառումներ
    58
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում ivy-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Ծնողներն ու երեխաները մեծամասամբ ի՞նչ դժվարությունների կարող են հանդիպել տնային կրթության ժամանակ: Ինչպե՞ս եք տեսնում դրանք հաղթահարման ճանապարհները:
    Իմ տեսած դժվարությունները գրեթե բոլորը գալիս են ծնողների անբավարար նվիրվածությունից։ Մի երկու շատ լավ ծանոթներ ունենք, որոնք այնքան էլ ինքնավստահ չեն իրենց՝ երեխային բավարար կրթություն ապահովելու, ունակությունների մեջ։ Սա բերում է սթրեսային վիճակի և՛ ծնողի մոտ, և՛ երեխայի։ Ու դա վստահության պակաս է ստեղծում երեխայի մոտ, ինչը էլ ավելի է դժվարացնում հոումսքուլինգը։ Նաև այսպիսի ծնողների վրա արտաքին կարծիքները ավելի ցավալի են ազդում՝ աներանելի իրավիճակ է։ Մեր պարագայում այսպիսի դժվարությունները հորիզոնում չեն երևում։

    Կարող են լինել մի շարք ուրիշ՝ մեծամասամբ անկանխատեսելի, դժվարություններ։ Օրինակ՝ ժամանակային կամ ֆինանսական ռեսուրսների խիստ պակասումը՝ ինչ-ինչ պատճառներով։

    Ո՞նց եք վերաբերվում հասարակության կողմից եկող բացասական կարծիքներին: Անտարբե՞ր եք, թքած ունե՞ք, թե՞ փորձում եք բացատրել, խոսել մարդկանց հետ:
    Մեծամասամբ՝ անտարբեր։ ԱՄՆ-ում այս հարցին շատ ցավալի վերաբերվողները քիչ են։ Ես ինքս տնային կրթության քարոզելու ներքին դրդվածություն չունեմ, ու ոչ ոքու չեմ փորձում մտափոխել։ Մեր ընտանիքին սա ամենասազող ձևն է, ուրիշները իրենց համար ուրիշ ուղի են ընտրում։ Բայց միանշանակ պատրաստ եմ իմ կարծիքներով, ուսումնասիրություններով, գիտելիքներով, մոտեցումներով և այլն կիսվել հետաքրքրվողների հետ։ Մեր շրջապատի մարդիկ սովորաբար ավելի հետաքրքրվածություն են արտահայտում քան բացասական դիրքորոշում (համենայն դեպս արտաքուստ)։ Իհարկե, պատահում են նաև նրանք, ովքեր իրենց իրավունք են վերապահում խորհուրդներ տալ թե մենք ինչպես պետք է մեր երեխաներին մեծացնենք, բայց սրանց տեղը դնելը դժվար չէ։

  3. #33
    Հարցազրույցի համար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.10.2016
    Գրառումներ
    58
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում boooooooom-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Ես փոքր ժամանակ նախանձում էի շենքում ապրող երեխաներին, որովհետև նրանք ավելի շատ ընկերներ էին ունենում, քան թե մենք` սեփական տներում ապրողներս:
    Հարց: Ոնց եք կարծում ձեր երեխան չունի ընկերների պակաս, թե սոցցանցերով են հիմա լրացվում էդ տիպի պակասները?
    Հարցին պատասխանելու համար երևիթե պետք է զանազանել ընկերներին խաղընկերներից։ Ես մեծացել եմ շենքում, ու չնայած որ շենքում ու բակում շատ խաղընկերներ ունեի (նաև կողքի սեփական տներից էլ), ոչ մեկը դրանցից չդարձավ ընկեր։ Խաղընկերների պակաս չունեն (տես նախորդ պատասխաններիցս համայնքի մասին)։ Երկարատև ընկերության ձեռք բերման հարցում կարծում եմ տնային կրթությունը ավելի նպաստելու է քան խոչընդոտելու, քանի որ նոր մարդկանց հանդիպումների զգալի մասը տեղի է ունենում ընդհանուր հետաքրքրությունների շուրջ. իսկ համահունչ մարդիկ իար հետ ավելի լավ են մերվում։ Մերոնք ունեն նաև թաղային (մեծ մասամբ դպրոց հաճախող) և հայկական համայնքից (բոլորը դպրոց հաճախող) խաղընկերներ էլ։ Կարծում եմ սրանցից շատերի հետ էլ մտերիմ ընկերության ձևավորումը շատ հավանական է։ Այնպես որ ընկերների պակասի մասին անհանգստություններ չունենք։

    Մերոնք դեռ փոքր են սոց-ցանցերով տառապելու համար։ Ու մենք էլ (ծնողներս) դրանցով շատ չենք չարաշահում, այնպես որ չեմ կարծում թե երեխաների մոտ վիրտուլ շփումը կյանքի զգալի մաս է կազմելու։

  4. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    boooooooom (15.10.2016)

  5. #34
    Հարցազրույցի համար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.10.2016
    Գրառումներ
    58
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում StrangeLittleGirl-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Թանկ չի՞ հոմսքուլինգը։
    Կարծես շփոթմունքից էր ծնված այս հարցը, բայց միևնույն է պատասխանեմ. անվճար հանրակրթական դպրոցից թանկ, մասնավոր դպրոցներից՝ էժան։ Թե հավելյալ հետաքրքրություն կա, կարող եմ մանրամասնել առկա և սպասվող ծախսերի էությունը։

  6. #35
    Հարցազրույցի համար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.10.2016
    Գրառումներ
    58
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Ռուֆուս-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Հարցս հետևյալն է: Բոլորս էլ քիչ թե շատ միջին կարողությունների տեր մարդիկ ենք ու ոչ բոլոր առարկաներից ենք ուժեղ, ասենք ես մաթեմից բան չեմ հասկանում, մարդիկ էլ կան լեզուներից են թույլ: Տնային պայմաններում երեխային կրթելիս էն առարկաները, որոնցից ծնողն էդքան էլ ուժեղ չի, ի՞նչ ձևով եք դասավանդում:
    Մեծամտություն որպես չհնչի, բայց դպրոցական ծրագրում չկա այդպիսի առարկա, որ չկարողանամ ինձ ժամանակին դասավանդած ուսուցիչներից լավ դասավանդել։ Սա համեմատական սանդղակով, որպես նշում, որ դպրոցի ուսուցիչներն էլ գերբնական կարողությունների տեր մարդիկ չեն։

    Իսկ բացարձակ սանդղակով. դպրացական ծրագրից միայն մեկ առակա է, որ չեմ կարող մի կես ժամում գիտելիքներս թարմացնելուց հետո դպրոցական միջավայրում միջինից բարձր մակարդակով դասվանդեմ (այդ մի առարկան էլ մեծ հաճույքով երեխաների հետ կնստեմ նորից կսովորեմ)։ Բայց սրա էականությունը տնային կրթության մեջ հանդիսանում է միայն ծնողի ինքնավստահության մեջ։ Իմ պատկերացրած հոումսքուլինգում մենք տանը երեխաներին չենք նստացնում գրատախտակի դիմաց ու մուրճով գիտելիքներ ուղեղը լցնում։ Այլ ստեղծում ենք բազմազան ստիմուլյացիաներով հարուստ դաշտ, որտեղ երեխաները ուղղորդվում ու իրենց հետաքրքրություններին են հետևում։ Իսկ սրա համար ծնողը պետք չէ լինի տասնյակ տարբեր գիտությունների դոկտոր։

    Կան դեպքեր նաև, երբ որոշ առարկաների համար դրսից ուսուցչի ներմուծումը շատ լավ մտահաղացում է։ Օրինակ մեր ընկերներից մեկը տանելով չեր կարողանում տանել մաթեմը, ու այդ վերաբերմունքը փոխանցվում էր տարրական դասարանների տարիքի երեխուն։ Ի վերջո հանձնվեց, և հայտարարություն տարածեց որ մասնավոր ուսուցիչ (tutor) է փնտրում երեխու հետ այս ինչ մեթոդիկայով մաթեմ պարապելու համար։ Ու գտավ մի անձնավորության, որը երեխուն ոչ միայն օգնեց հաղթահարել այդ մաթեմի տնային կուրսը, այլ նաև այնպես մտերմացավ երեխայի հետ ու սեր սերմանեց մաթեմի նկատմամբ, որ հիմա այդ երեխան ուզում է մաթեմատիկայի հետ կապված կարյերա ունենալ։ Տնային մթնոլորտն էլ գրեթե միանգամից լավացավ այդ դրսից ուսուցչի բերելու միտքը ի կատար ածելուց հետո։ Ցավոք սրտի դպրոց հաճախող երեխայի անհամապատասխան ուսուցչի փոխելը այսքան դյուրին չի։

  7. #36
    Մշտական անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    20.05.2016
    Գրառումներ
    478
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Իսկ դուք աշխատու՞մ եք: Եթե չէ, ապա հնարավո՞ր է համ ֆուլ թայմ աշխատել, համ էլ երեխային ասենք երեկոյան, հոմսքուլինգ անել: Ու դա ամեն ամեն օր, տարին բոլոր, 12 տարի շարունակ, չհաշված իհարկե արձակուրդները:
    Ու մեկ հարց էլ, եթե հնարավոր է հայսքուլի դիսցիպլիններ դասավանդել, ապա հայսքուլի ու քոլեջի/համալսարանի միջև տարբերությունը այնքան էլ մեծ չէ: Ինչու՞ չկան հոմհամալսարաններ/հոմքոլեջներ:

    Եվ երկրորդ հարցը:
    Արդյոք՞ երեխայի ապագա մասնագիտական կողմնորոշումը ամուր կապված չի լինի իր ծնողի հետաքրքրության/մասնագիտության հետ, քանի որ ծնողը լավ-գեղեցիկ-հասկանալի կդասավանդի միայն այն առարկաները, որոնք իր համար հասկանալի են ու որտեղ ինքը զգում է իրենց ինչպես ձուկը ջրում: Ու երեխան կսիրահարվի այդ "գեղեցկությանը" ու իրենց կտեսնի միայն էտ մասնագիտական դաշտում:
    Իսկ դրանից արդյոք՞ երեխայի ապագան կարող է խեղվի, որովհտեև շատ ուշ նա կպարզի, որ բացարձակ իրենց կամֆորտնի չի զգում ծնողի մասնագիտական դաշտում:

  8. #37
    Հարցազրույցի համար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.10.2016
    Գրառումներ
    58
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում StrangeLittleGirl-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Ես մի քիչ խառնվեցի իրար: Homeschooling-ը սովորաբար վարձված դասատուներով չի՞ կատարվում։ Համենայնդեպս, իմ իմացած դեպքերում էդպես ա։
    Եթե ծնողներն են իրականացնում, արդյոք բավանակաչափ գիտելիք ունե՞ն ամեն առարկայից։ Ու ժամանակ ունե՞ն։
    Դրսից ուսուցիչներ վարձելով էլ է կարելի տնային կրություն ապահովել։ Այդ դեպքում ծնողը համակարգողն է։ Չնայած որ այդպիսի մոտեցումն էլ ինձ համար ավելի նախընտրելի կլինի հանրակրթական դպրոցներից, ես ինքս նախընտրում եմ մեր (ծնողներիս) անմիջական մասնակցությունը կրթական գործընթացին։

    Գիտելիքների առումով տես նախորդ գրառումս։ Ժամանակի հարցը բարդ է, և կոնկրետ մեր ընտանիքի համար այն ամենասուղ ռեսուրսն է։ Տնային կրթությամբ զբաղվող ընտանիքների գերակշռող մեծամասնությունում միայն մեկ ծնողն է աշխատում, երկրորդ ծնողն էլ (սովորաբար մայրը) տանը երեխաների կրթությամբ է զբաղվում։ Այնպես որ ժամանակի հարցը շատ կատաստրոֆիկ չէ, իսկ երեխաների մեծանալուն հետ մեկտեղ այդ ծնողը սկասում է աշխատել կա՛մ կես դրույք, կա՛մ տնից, շատ հաճախ նաև իրենց սեփական բիզնեսն են սկսում։ Մեր դեպքում՝ երկու ծնողս էլ աշխատում ենք (ոչ ֆինանսական նկատառումներից)։ Բայց բարեբախտաբար երկուսիս ոլորտներն էլ թույլ են տալիս որոշակի ճկունություն։ Գումարային 3.5 օր տանն ենք (շաբաթ-կիրակիից բացի), ու երեխաներին նայողի կարիք ունենք միայն շաբաթվա մեջ մեկուկես օր (մեկումեջ գործի էլ են մեզ հետ երեխաները գալիս)։ Բայց դե իմ դեպքում, օրինակ, այդ 3 օրը որ աշխատանքի եմ գնում, սովորաբար միջինում 16 ժամ եմ աշխատում, որ կարողանամ տանը եղած օրերս լիովին զբաղվեմ երեխաներով։ Հաստատ լուրջ նվիրագործում (dedication) է պահանջում, բայց կազմակերպվածության դեպքում լրիվ իրականացնելի է։
    Վերջին խմբագրող՝ homeschooling: 15.10.2016, 09:43:

  9. #38
    Հարցազրույցի համար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.10.2016
    Գրառումներ
    58
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում anslov-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Իսկ դուք աշխատու՞մ եք: Եթե չէ, ապա հնարավո՞ր է համ ֆուլ թայմ աշխատել, համ էլ երեխային ասենք երեկոյան, հոմսքուլինգ անել: Ու դա ամեն ամեն օր, տարին բոլոր, 12 տարի շարունակ, չհաշված իհարկե արձակուրդները:
    Ու մեկ հարց էլ, եթե հնարավոր է հայսքուլի դիսցիպլիններ դասավանդել, ապա հայսքուլի ու քոլեջի/համալսարանի միջև տարբերությունը այնքան էլ մեծ չէ: Ինչու՞ չկան հոմհամալսարաններ/հոմքոլեջներ:
    Աշխատանքի մասին արդեն գրեցի նախորդ գրառմանս մեջ։ Դժվար է լրիվ դրույքով աշխատելուն հետ մեկտեղ երեխաներին հոումսքուլինգ անել։ Բայց կան այլընտրանքային ձևեր էլ։ Մեր ծանոթներից մի քանիսը դուրս եկան գործից, որ հոումսքուլինգ անեն, ու հիմա ֆրիլանսինգով են զբաղվում երեկոյան ժամերին։ Նորից կրկնեմ՝ հեշտ չի, բայց մեզ համար երեխաների հետ ժամանակ անցկացնելը նախընտրելի է մնացած բոլոր բաների վրա ժամանակ տրամադրելուց։ Ու, անշուշտ, ոչ բոլոր օրերն են երջանիկ ժպիտներով անցնում, բայց «օրվա վերջում» հասուն, ինքնավստահ, գիտելիքների նկատմամբ խանդավառություն ունեցող երեխա մեծացնելու գիտակցությունը ջնջում է ամեն մի ապրած դժվարությունը։

    Իսկ ինչո՞ւ եք կարծում թե չկան հոումքոլեջներ/հոումհամալսարաններ։ Շատ ու շատ դեպքեր կան երբ մարդը բակալավրի կոչում չստացած դոկտորի կոչում է ստանում։ Եղել են ակադեմիկոսներ, որոնք բացարձակ բարձրագույն կրթություն չեն ունեցել։ Մի քանի ընտանիք ենք ճանաչում, որտեղ երեխաները հոումսքուլը ավարտելուց հետո որոշել են, որ քոլեջը իրենց համար չի, մասնագիտություն են ձեռք բերել ինքնակրթությամբ ու փարձնական հմտություններ ձեռք բերելով և հաջողակ կարյերա ունեն հիմա։ Բայց իրավական կողմից ճիշտ պատասխանը կլինի. հոումքոլեջի/հոումհամալսարանի գաղափարը գոյություն չունի, որևհետև բարձրագույն կրթությունը հարկադիր չի՝ ի տարբերություն տարրական-միջին-ավագ կրթությանը։ Մինչև հարկադրող օրենքների ընդունումը մարդիկ հազարավոր տարիներով տանն էին երեխաներին կրթում առանց անունը «հումսքուլինգ» դնելու։

    Եվ երկրորդ հարցը:
    Արդյոք՞ երեխայի ապագա մասնագիտական կողմնորոշումը ամուր կապված չի լինի իր ծնողի հետաքրքրության/մասնագիտության հետ, քանի որ ծնողը լավ-գեղեցիկ-հասկանալի կդասավանդի միայն այն առարկաները, որոնք իր համար հասկանալի են ու որտեղ ինքը զգում է իրենց ինչպես ձուկը ջրում: Ու երեխան կսիրահարվի այդ "գեղեցկությանը" ու իրենց կտեսնի միայն էտ մասնագիտական դաշտում:
    Իսկ դրանից արդյոք՞ երեխայի ապագան կարող է խեղվի, որովհտեև շատ ուշ նա կպարզի, որ բացարձակ իրենց կամֆորտնի չի զգում ծնողի մասնագիտական դաշտում:
    Չեմ կարծում թե այդքան միանշանակ է։ Վերևում արդեն պատմեցի մի ծանոթի մասին, ում ծնողը մաթեմից լրիվ հեռու էր, իսկ երեխան հիմա մաթեմով է գրեթե ապրում։ Ես ինքս իմ մասնագիտականից բացի լիքը ուրիշ առարկաների նկատմամբ սեր եմ տածում։ Եվ ծնողների մասնագիտությունները իրարից ահագին տարբերվում են, այնպես որ հետևելու ուղիների այլընտրանքներ էլ կան։ Բայց տնային կրթությունը ընտրած ծնողների մեծամասնությունը սիրում է ոչ թե կոնկրետ առարկա, այլ սիրում է հենց սովորել ու գիտելիքներ ձեռք բերել։ Շատերն էլ գիտեն, որ իրենք ինչ-որ բանից թույլ են, ու փորձում են գերկոմպենսացնել դա երեխաների մոտ։ Բայց բոլոր դեպքերում էլ ոչ մի խնդիր չեմ տեսնում այստեղ։ Նույնիսկ եթե երեխան ուշ հասկանա, որ իր ընտրած ճանապարհը շատ սազական չէ, միշտ էլ կարող է փոխել այն։ Մանավանդ, որ տնային կրթությամբ անցած երեխաների մոտ գիտելիքների ու սովորելու նկատմամբ սերը սովորաբար լավ զարգացված է լինում։
    Վերջին խմբագրող՝ homeschooling: 15.10.2016, 10:09:

  10. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    anslov (15.10.2016)

  11. #39
    Պապա x3 Աթեիստ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    26.05.2007
    Հասցե
    Հայաստան
    Տարիք
    45
    Գրառումներ
    8,703
    Mentioned
    49 Post(s)
    Tagged
    1 Thread(s)
    Դուք համարում եք, որ գտել եք երեխաներին կրթելու ձև, որը, տարբերվելով դպրոցներից, ավելի լավն ա, ու երեխաներին չի վանում կրթվելու պրոցեսից։
    Չեք գնտում, որ սխալ ա հավասարեցնել բոլոր դպրոցները։
    Ինչու ե՞ք բացառում, որ դասավանդման էդ մեթոդները (անհատական մոտեցում, ազատ միջավայր) կարող են լինել նաև դպրոցում։
    Օրինակ հենց հիմա իմ երեխաները այցելում են Բլեյանի դպրոց, որտեղ կա և անհատական մոտեցումը, և ուսուցիչների հետ ազատ ընկերական միջավայր, երեխաներն էլ մեծ հաճույքով այցելում են։ Ու դպրոց ուղարկելով հաստատ իրանց չեմ կարա սպառնամ։

    Կամ երբ մեծս մանկապարտեզ էր գնում, որն էլի շատ էինք հավանում, տղայիս սպառնալու համար ասում էինք, որ եթե իրեն վատ պահի, հաջորդ օրը մանկապարտեզ չի գնա։
    Վերջին խմբագրող՝ Աթեիստ: 15.10.2016, 10:32:
    artak.am De gustibus et coloribus non est disputandum.

  12. #40
    այվի ivy-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    01.04.2006
    Գրառումներ
    11,013
    Mentioned
    52 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ձեր ներկայացրած հոմսքուլինգը կրթության իդեալական մոդել է: Որպես ճանապարհի հնարավոր խոչընդոտ ներկայացրեցիք միայն ժամանակի գործոնը կամ էլ ծնողի մոտ վստահության պակասը:
    Ձեր կարծիքով, չկա՞ն այնուամենայնիվ ինչ-որ թույլ կամ պակաս ուժեղ կողմեր, որտեղ դպրոցը համեմատության կարգով ավելի շահեկան կարող է լինել:

    Մի ուրիշ հարց էլ:
    Ասեցիք, որ վաղուց եք հետաքրքրվում հոմսքուլինգով՝ դեռ մինչև երեխաների ծնունդը: Ո՞նց եք ընդհանրապես եկել էս թեմային: Նոր-նոր ծանոթանալով գաղափարին՝ արդյո՞ք սկզբում եղել է թերահավատություն (ինչպես շատերիս մոտ է), թե սկզբից ևեթ տարվել եք գաղափարով:

  13. #41
    Մշտական անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    20.05.2016
    Գրառումներ
    478
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Իսկ եթե ավելի կոնկրետանանք, ապա -
    Քանի երեխա եք կրթում այդ ձևով: Այսիքն քանի երեխա ունեք, և իրենցից քանիսն են հիմա կրթվում այդ ձևով:
    Քանի տարեկան են ձեր երեխաները:
    Այդ պրոցեսի մեջ հիմա քանի հոգի է ներգրավված- Միայն ծնողնե՞րն են, թե տատիկ-պապիկ-հորքուր-մորքուր և այլն նույնպես կան այդ հոմսքուլի մեջ:

  14. #42
    Հարցազրույցի համար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.10.2016
    Գրառումներ
    58
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Աթեիստ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Չեք գնտում, որ սխալ ա հավասարեցնել բոլոր դպրոցները։
    Ինչու ե՞ք բացառում, որ դասավանդման էդ մեթոդները (անհատական մոտեցում, ազատ միջավայր) կարող են լինել նաև դպրոցում։
    Գտնում եմ՝ սխա՛լ է հավասարեցնել բոլոր դպրոցները։

    Չեմ բացառում։ Եթե այդպիսի եզրակացության եք հանգել իմ համեմատությունից հումսքուլրների ու դպրոց հաճախող երեխաների միջև, ապա ասեմ, որ դա, իհարկե, գռեհիկ ընդհանրացում էր, և միմիայն աչքի ամենաընկնող դիտարկումը։

    Հավատում եմ, որ Բլեյանի դպրոցը այդ առումով ինչ-որ չափով օրինակելի դպրոց է Հայաստանում (որոշ կապեր կան այդ դպրոցի հետ)։ Բայց, ըստ իս, կամայական դպրոց էլ ունի սահմանափակումներ, որոնք տնային կրթության մեջ ուղղակի չեն էլ առաջանում։ Օրինակ խոսվեց սոցիալիզացիայի մասին, ու շատերը կարծում են թե դպրոց չհաճախելը բացասական է ազդում տանը կրթվող երեխաների սոցիալական հմտությունների զարգացման վրա։ Բայց իմ կարծիքով դպրոցական միջավայրը ոչ միայն դրականորեն չի նպաստում ճիշտ սոցիալական հմտությունների ձեռք բերմանը, այլ նաև անառողջ է։ Մարդ արարածը ապրում է բազմաշերտ, բազմատարիք հասարակական խմբավորումների մեջ, ու սովորելուն ամենանպաստավոր տարիների ընթացքում օրվա կեսը իր տարիքակիցների հետ հարկադրական միջավայրում անցակցնելը դժվար թե իդեալական «դպրոց» լինի հետագա կյանքի համար։ Ու սրա հետևանքներից մեկն է գրեթե համատարած peer dependence-ը դպրոցներ հաճախող երեխաների մոտ, որը հոումսքուլրների մոտ գրեթե չտեսնված բան է։

    Ու ես ամենևին ոչ քարոզում եմ, ու նույնիսկ ոչ էլ խրախուսում եմ բռնել տնային կրթության ուղին։ Ձեր համար Բլեյանի դպրոցն է լավը, ուրիշի համար՝ շարքային հանրակրթական դպրոցը, երրորդի համար էլ Դիլիջանի Միջազգային դպրոցը։ Մենք էլ մեր յուղի մեջ ենք տապակվում։ Գլխավորը՝ երեխաները մեծանան արողջ, երջանիկ ու հմուտ՝ հետագա կյանքի մարտահրավերները ընդունելու համար։

  15. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    John (15.10.2016), Աթեիստ (15.10.2016), Արշակ (21.10.2016)

  16. #43
    Հարցազրույցի համար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.10.2016
    Գրառումներ
    58
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում ivy-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Ձեր ներկայացրած հոմսքուլինգը կրթության իդեալական մոդել է: Որպես ճանապարհի հնարավոր խոչընդոտ ներկայացրեցիք միայն ժամանակի գործոնը կամ էլ ծնողի մոտ վստահության պակասը:
    Ձեր կարծիքով, չկա՞ն այնուամենայնիվ ինչ-որ թույլ կամ պակաս ուժեղ կողմեր, որտեղ դպրոցը համեմատության կարգով ավելի շահեկան կարող է լինել:
    Ո՛չ, չեմ գտնում որ դպրոցը ունի շահեկան կողմեր տնային կրթության հանդեպ՝ ռեսուրսներից բացի։ Օրինակ լաբորատոր գիտությունների դասավանդումը դժվար է ապահովել տնային պայմաններում։ Որոշ հոումսքուլինգ ծնողներ ավագ դպրոցի տարիներին երեխաներին գոնե մի երկու առարկայի համար դասընթացների են տալիս։ Դե ու նաև հանրակրթական դպրոցը անվճար է... բայց երեխայի կրթվելու տեսանկյունից հարկադրական հանրակրթական դպրությունը թյուրիմացություն է։ Ու սրան նվիրված ահռելի գրականություն գոյություն ունի։ Կրթական ոլորտի շատ կառավորիչներ ոչ էլ ժղտում են, որ դպրոցի հիմքում երեխաների շահերը չեն ընկած...

    Մի ուրիշ հարց էլ:
    Ասեցիք, որ վաղուց եք հետաքրքրվում հոմսքուլինգով՝ դեռ մինչև երեխաների ծնունդը: Ո՞նց եք ընդհանրապես եկել էս թեմային: Նոր-նոր ծանոթանալով գաղափարին՝ արդյո՞ք սկզբում եղել է թերահավատություն (ինչպես շատերիս մոտ է), թե սկզբից ևեթ տարվել եք գաղափարով:
    Ուսանողական տարիներիս եմ լսել եզրը։ Չեմ էլ հիշում որտեղ էր, բայց հպանցիկ նշված էր ինչ-որ մեկի տանը կրթված լինելու մասին։ Ու հենց այդ «homeschool» բառը լրիվ ցնցեց։ Մտքումս արդեն կառուցեցի թե դա ինչ կարող է լինել ու հավատս չէր գալիս, որ այդպիսի մոդելի գոյության հետ մեկտեղ երեխաների մեծամասնությունը հանրակրթական դպրոցներում են իրենց կյանքները վատնում։ Ոչ մի վայրկյան մոտս թերահավատություն չի եղել մոդելի առավելության հարցում։ Բայց նաև միշտ էլ գիտակցում է եղել, որ դա երբեք հեշտ ուղի չի կարող լինել։

  17. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    ivy (18.10.2016)

  18. #44
    Հարցազրույցի համար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.10.2016
    Գրառումներ
    58
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում anslov-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Իսկ եթե ավելի կոնկրետանանք, ապա -
    Քանի երեխա եք կրթում այդ ձևով: Այսիքն քանի երեխա ունեք, և իրենցից քանիսն են հիմա կրթվում այդ ձևով:
    Քանի տարեկան են ձեր երեխաները:
    Այդ պրոցեսի մեջ հիմա քանի հոգի է ներգրավված- Միայն ծնողնե՞րն են, թե տատիկ-պապիկ-հորքուր-մորքուր և այլն նույնպես կան այդ հոմսքուլի մեջ:
    Երկուսն են, տարրական դպրոցի տարիքի։ Մեր հետ տատիկ է ապրում, ու նշվածս մեկուկես օրերը, որ ծնողները իրար հետ աշխատանքի են, ինքն է զբաղվում երեխաներով (եթե երեխաները ծնողներից մեկի կամ տաբեր ծնողների հետ աշխատանքի չեն գալիս այդ օրերից մեկը)։ Այսքանն ենք։ Անձնական մանրուքները իմանալուց բացի ինչ-որ խնդիր/նպատակ հետապնդո՞ւմ էր այդ հարցադրումը։
    Վերջին խմբագրող՝ homeschooling: 15.10.2016, 11:17:

  19. #45
    այվի ivy-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    01.04.2006
    Գրառումներ
    11,013
    Mentioned
    52 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Քանի որ ընդհանուր երեք չափահաս մարդիկ են ներառված կոնկրետ էս դեպքի տնային կրթության մեջ, ապա հետաքրքիր կլիներ իմանալ, թե մյուս երկուսն ինչպես են եկել նույն տեսակետին: Դո՞ւք եք իրենց ծանոթացրել հոմսքուլինգի գաղափարին (ո՞նց են սկզբում ընդունել), թե մեկդ մյուսից անկախ եք եկել դրա անհրաժեշտության գաղափարին:

    Գալաթեայի հարցի պատասխանից երևաց, որ երեխային/երեխաներին այնումենայնիվ սկզբում դպորց եք տարել, ապա հանել դպրոցից: Իսկ նախորդ պատասխանում ասեցիք, որ դեռ ուսանող տարիներից ոչ մի վայրկյան չեք կասկածել հոմսքուլինգի՝ լավագույն մոդել լինելու մեջ, ու շոկ եք ունեցել, թե այդ մոդելի գոյության հետ մեկտեղ ինչու են երեխաները շարունակում հանրակրթական դպրոց գնալ: Բայց երեխային/երախաներին այնուամենայնիվ սկզբում դպրոց եք տարել: Արդյո՞ք հակասություն չկա սրա մեջ:

Էջ 3 10-ից ԱռաջինԱռաջին 1234567 ... ՎերջինըՎերջինը

Թեմայի մասին

Այս թեման նայող անդամներ

Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)

Համանման թեմաներ

  1. Գրառումներ: 215
    Վերջինը: 17.02.2020, 05:05
  2. Հարցազրույց Tig-ի հետ
    Հեղինակ՝ E-la Via, բաժին` Հարցազրույցներ
    Գրառումներ: 62
    Վերջինը: 16.10.2011, 17:18
  3. Հարցազրույց
    Հեղինակ՝ VisTolog, բաժին` Անձնական օրագրեր
    Գրառումներ: 51
    Վերջինը: 14.09.2011, 17:38
  4. Հարցազրույց *e}|{uka*–ի հետ
    Հեղինակ՝ Ուլուանա, բաժին` Հարցազրույցներ
    Գրառումներ: 64
    Վերջինը: 16.03.2009, 11:33
  5. Հարցազրույց moj -ի հետ
    Հեղինակ՝ Արամ, բաժին` Հարցազրույցներ
    Գրառումներ: 14
    Վերջինը: 10.09.2007, 09:13

Էջանիշներ

Էջանիշներ

Ձեր իրավունքները բաժնում

  • Դուք չեք կարող նոր թեմաներ ստեղծել
  • Դուք չեք կարող պատասխանել
  • Դուք չեք կարող կցորդներ տեղադրել
  • Դուք չեք կարող խմբագրել ձեր գրառումները
  •