դե Աթեիստն ասում էր, որ պետությունը սկսելա ազգը քաղաքացիությունից կարևորել, ես էլ հարցնում էի, թե ինչովա դա արտահայտվում, որովհետև դժվարանում եմ պատկերացնել մի իրավիճակ, երբ ՀՀ-ն, պետական մակարդակով, ստորադասի սեփական քաղաքացի հույնի, ասորու կամ էլ բոշայի շահը արգենտինահային ու մոնղոլահային:
ձեռի հետ էլ ասում էի, որ պիտի ներգաղթ ապահովող մոտիվացիոն համակարգ մշակել ու դա ոչ մի կերպ շահերի բախում չի ստեղծի ՀՀ ազգային փոքրամասնությունների հետ:
ու նենց չի, որ միայն ես եմ տենց հանճարեղ գաղափար հնարել:
ԽՍՀՄ փլուզումից հետո Գերմանիայի ու, իր ստեղծման օրվանից, Իսրայելի վարած քաղաքականությունները քեզ փեշքեշ:
ու էսօրվա Հայաստանի դեմ ծառացած արտաֆաղթի դեմն առնելը ու ներգաղթի քաղաքականություն վարելը՝ դրանք մեկը մյուսին լրացնող, բայց իրարից լրիվ անկախ գործընթացներ են:
հիմա էլ կա ներգաղթ: քիչա իհարկե ու, իր ծավալով, մոտ էլ չի արտագաղթողների թվին, բայց կա:
խնդրեմ՝ ուսումնասիրի:
բայց էս ամեն ինչը մի կողմ՝ խոսքը մեր մեջ, իմ անձնական կարծիքով, էսօր հայաստանցիները հոգեպես ու բարոյապես պատրաստ չեն ներգաղթողներին ողջունել:
պետության մասին չեմ խոսում, այլ հենց ժողովրդի:
սիրիահայերի օրինակը արդեն հերիքա, երբ մարդիկ, պատերազմից մազապուրծ եղած, փորձում էին ապաստարան գտնել պատմական հայևենիքում, իսկ, քո ասած, նժդեհյան հայրենասերները մասսայաբար վայնասուն էին բարձրացևել, թե «սրանք եկել են մեր հացն ուտեն»:
ու սա նորություն չի..
չգիտեմ, թե ինչքանով ես տեղյակ անցած դարի 40-ականների ու 70-ականների հայրենադարձներից, բայց ես իրենց հետ շատ եմ շփվել:
ու դժվարա պատկերացնել, թե մարդիկ ու Հայաստանում ծնված մեծացած իրենց սերունդներն էլ ինչ աստիճանի են նեղսրտած «տեղացիներից», որոնք իևենց օր ու արև չեն տվել՝ ընդհուպ մինչև ամենօրյա ծեծ ու ջարդ:
ասենք իմ ուղեղում չի տեղավորվում, թե ոնց կարող էր էնպես ստացվել, որ Եղեռն տեսած ու բախտի քմահաճույքով աշխարհի տարբեր անկյուններում հայտնված նույն ժողովրդի մասնիկները ընդամենը մի քանի տասնամյակ հետո հավաքվեյին մի բուռ մնացած հայրենիքում ու սկսեյին իրար միս ուտել:
բայց արի ու տես, որ լոկալ նացիզմը մեր մեջ կա նստած, էնքան, որ անգամ նույն քաղաքի երկու տարբեր թաղամասերի բնակիչներն են իրար հազիվ հանդուրժում:
ու նենց ի միջի այլոց էլ ասեմ, որ անկախությունից հետո մինչև օրս արտագաղթողների հիմնական մասը հենց էս վերը նշածս մի ժամանակ հայևենադարձների սերունդներն են...
Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk
Էջանիշներ