Հետաքրքիր կլիներ լսել, թե ինչ կարծիք ունեք հայկական համայնքների մասին:
Դրսում ապրողներից ո՞վ ունի առնչություն համայնքների հետ, ինչ կարծիքներ կան:
Դեր, նշանակություն, ֆունկցիա և այլն:
Բայց ավելի շատ ուզում եմ քննարկենք ոչ թե իրենց դերը Հայաստանի ու հայաստանաբնակների համար, այլ հենց դրսում ապրողների համար:
Մի խոսքով, թեման Սփյուռք-Հայաստան կապը չի:
Ես միշտ հեռու եմ մնացել Մյունխենի հայ համայնքից: Ու ընդհանուր առմամբ լավ տրամադրված չեմ համայնքներին՝ լինի հայկական, թե ուրիշ: Ավելի շուտ, ոչ թե լավ տրամադրված չեմ, այլ կարելի է ասել, նյարդայնացնում են միայն ազգային պատկանելությամբ որոշված խմբերը:
Բայց հետն էլ մտածում եմ, գուցե և շատ էլ կարևոր կարող է լինել համայնքի դերը, հատկապես երեխաների լեզվի պահպանման ու մշակույթի հետ առնչվելու գործում:
Ի՞նչ փորձ ունեք, ի՞նչ մտքեր կան:
Էջանիշներ