ivy-ի խոսքերից
Ես միշտ հեռու եմ մնացել Մյունխենի հայ համայնքից: Ու ընդհանուր առմամբ լավ տրամադրված չեմ համայնքներին՝ լինի հայկական, թե ուրիշ: Ավելի շուտ, ոչ թե լավ տրամադրված չեմ, այլ կարելի է ասել, նյարդայնացնում են միայն ազգային պատկանելությամբ որոշված խմբերը:
Բայց հետն էլ մտածում եմ, գուցե և շատ էլ կարևոր կարող է լինել համայնքի դերը, հատկապես երեխաների լեզվի պահպանման ու մշակույթի հետ առնչվելու գործում:
Էջանիշներ