Վիշապ-ի խոսքերից
Շըթ, լուրջ ե՞ս ասում․․․ շնորհավոր, դու բոլոր հարցերում շատ վռազ ես ոնց որ։ Ուսի ցավը դժվար ա անցնում, մյուս անգամ առաջին մի քանի ժամը սառույց կդնես, եթե էս անգամ չես դրել։
Ամենակարևոր բաները մոռացել ենք ասել, ուրեմն քարոզի երկրորդ փուլը (սկզբից միշտ ամեն ինչ խաղուպար ա թվում, ծովն էլ՝ ծնկներից)․
Հանգիստ ու դանդաղ քշի սկզբի համար ու ընդհանրապես էլ։ Իսկ ինքնավստահություն ավելացնելու համար ուժային վարժություններ արա՝ 5 հիմնականները՝ squat, deadlift, bench press, overhead press, rows press, ծանրություններով կամ օդի մեջ, ինչով հնարավոր ա։
Առանց ուժայինի առնվազն մեջքի ու ոտքերի տրավմաներ կարող ես ստանալ երկար քշելուց, ու մանր-մանր շատացրու ծանրաբեռնվածությունը։
Հեծանիվը, եթե թույն մարզավիճակում չես, ստրես կարող է լինել ու ավելացնել եղած ստրեսը, եթե ֆիզիկական հնարավորություններիդ վերին սահմաններում ես քշում։
Ու ամենակարևորը՝ եթե ամեն անգամ գերծանրաբեռնում ես քեզ քշելիս, մարզավիճակդ ոչ թե լավանում է, այլ հակառակը՝ կարող է վատանալ։
Եթե սրտի զարկերը չափող սմարտ ժամ, կամ ուրիշ բան չունես, բութ մատի օրենքը հետևյալն է, պիտի էնպես քշես, որ քշելիս կարողանաս երգել առանց հևելու, դա թեթև քշելն է, եթե կարողանում ես պարզ նախադասություններ ասել առանց շունչ քաշելու, դա միջինն է, իսկ եթե ամեն երկու երեք բառի արանքում պիտի դադար տաս շնչելու համար, ապա դանդաղեցրու՛, դանդաղեցրու՛, դանդաղեցրու՛․․․ Մի քիչ երկար նագրուզկայով քշելիս օրգանիզմդ շատ արագ հոգնում-հյուծվում է, որից կառավարումը կարող ես կորցնել։
Ու լոպազներիս խելքին մի ընկիր թե իբր 30կմը տարածություն չի, սկզբի համար մի փորձիր ռեկորդներ խփել, քեզ կվնասես։
Այսինքն կարճ՝ take it easy:
Երկրորդ՝ սոված մի քշի, էդ ոնց որ ավտոն առանց բենզինի փորձես քշել։ Ու կարող է սխալմամբ թվալ, թե քշելուց հիմնականում ոտքերի մկաններն են աշխատում, բայց ավելի կարևոր մկան կա՝ սիրտը, իսկ սրտին սնունդ ա պետք։ Ամենաարագ էներգիան ստանում ես ածխաջրերից, կոպիտ ասած՝ շաքարից, բայց բառացիորեն շաքարը անառողջ էներգիա է, գերադասելի է բանջարեղենը, կարտոֆիլը, մակարոնեղենն էլ կլինի, իսկ հեծանվորդի ամենաքուլ ամենաթույն ու ամենաէֆեկտիվ սնունդը, բանանն ա։ Դա կարճ էներգիայի համար։ Իսկ կազդուրիչ ու ստաբիլ էներգիայի ու մկանների համար պետք են սպիտակուցներ՝ մսեղեն, ձկնեղեն, շեյքեր։ Դրան էլ հավելում ենք ուղեղի սնունդը, որը ճարպեղենն ա՝ ավոկադո, պոպոքեղեն, ճարպոտ ձկներ (սաղմոնազգիներ)։ Ամենաբալանսավորված ու հեշտ սնունդներից ձուն ա։ Ամեն Աստծու օր երկու հատ խաշած ձու (ես շատ եմ լսել «էս չեմ սիորւմ», «սրանից զզվում եմ» տիպի կապրիզները, բայց դե սեփական գլուխը քարին առնելով փորձ հավաքելն էլ է ընտրություն)։ Գրպաններում շոկոլադ, սնիկերս, էներգետիկ ժելեներ սկզբի համար ունենալը ցանկալի է, անփորձ հեծանվորդների մոտ արագ էներգիայի պահանջը ավելի հաճախ է, պետք է ընթացքում կանգնել, ուտել, շարժվել առաջ։
Եվ երրորդ՝ ջուր։ Թվում է թե պարզ բան է, ու թվում է, թե կարելի է երկու ժամ քշել, հետո գնալ տուն ու մի երկու բաժակ կռանթից թարմ ջուր խմել ու կայֆ ա կյանքը։ Բայց բարձր տեպմով աշխատող օրգանիզմը շատ արագ ջրազրկվում է, իսկ ջրազրկվելուց ինչ փորձանք ասես լինում է, ամերիկացիներն ասում են՝ Hydrate or -Die! Եվ հեծանվի վրա ջուր ունենալը դա պարտադիր է, ու կախված քշելու տևողությունից, եթե ասենք երկու ժամ է, ապա երկու տարա, ամեն մեկը լիտրանոց։ Ու ստեղ մի հատ շատ կարևոր մոմենտ կա, բացի հեծանվի վրա ջուր ունենալուց, այն պետք է նաև խմել։ Ու ճիշտ է խմել քիչ-քիչ ու շուտ-շուտ, ոչ թե շատ-շատ ու ուշ-ուշ։ Շուտ-շուտը 15 րոպեն մեկն ա, մի 5-6 կում կամ ավելի, եթե կարիքը զգացվում ա։ Երբ որ դու ծարավություն ես զգում, դա արդեն ուշ ա, նշանայում է ջրազրկվել ես, պետք է ջուրը խմել նախքան ծարավություն զգալը, դրանով օրգանիզմը կապահովես ու էներգիա կխնայես։
Հարցե՞ր, գրեք։
Էջանիշներ