Si vis pacem, para bellum
Օրենքով շատ դժվար է ղեկավարել հեծանվորդ-վարորդ և հեծանվորդ-հետիոտն հարաբերությունները: Ովքեր որ նեղ փողոցի մեջտեղով հանգիստ հեծանվում են, թող մի պահ պատկերացնեն, որ իրենք հեծանվով աշխատանքի են շտապում, իսկ հեծանվահետիոտնային համատեղ trail-ով մարդիկ իրենց կայֆին զբոսնում են, ու ձև չունես իրենց վազանցելու, պիտի հետևներից խելոք գնաս հետիոտնի արագությամբ: Պարզապես փոխադարձ հարգանք է պետք, որը վիդեոյում բացակայում է: Ասենք, "олень"-ը տվյալ իրավիճակում չափազանց է, ես նման դեպքերում բավարարվում եմ սիգնալով: Հեծանվորդն էլ, ով ոնց որ թե ի սկզբանե սխալ է, փոխանակ խելոք ընդունի իր սխալն ու հեռանա, կրակի մեջ յուղ է լցնում:
Աթեիստ (06.03.2017)
Պատկերացնել պետք չի՝ ամենօրյա երևույթ է։ Սովորաբար մի փոքր «ծնգը» հերիք է, որ հետիոտները մի կողմ քաշվեն, ու եթե հետևիցս եկող մեքենան մի փոքր սիգնալ տա, ինչով կազդարարի որ ինձ տեսել է, մեծ հաճույքով կողմ կքաշվեմ՝ ճանապարհը զիջելով։
Բայց համեմատությունդ տեղին չէ, որևհետև․ (ա) հեծանվի հետ վթարի մեջ ընկած հետիոտնը դժվար թե այնպես վնասվի, ինչպես մեքենայի հետ վթարի մեջ ընկած հեծանվորդը; (բ) հեծանվի արագությունը թույլ է տալիս, որ հետիոտներին նկատես ու շրջանցես, ինչպես նաև հեծանվորդները շատ ավելի զգոն են ճանապարհի ու այն օգտագործողների նկատմամբ; (գ) նեղ ճանապարհները սովորաբար շատ երկար չեն լինում, և հետևից դանդաղ եկող մեքենան խաչմերուկում հնարավորություն կունենա վազանցելու; (դ) ես հեծանվովս նեղ ճանապարհների արագության սահմանափակմանը ոչ շատ զիջող արագությամբ եմ քշում, իսկ վազանցող ավտովարորդը խախտում է անում; (ե) որպես ավտովարորդ նեղ ճանապարհը հեծանվորդի հետ կիսելիս կնախընտրեմ, որ հեծանվորդը գծի մեջտեղով քշի, այլ ոչ-թե «աջ քաշած», որևհետև այդ դեպքում այդ նեղվածքի մեջ նրա տեսանելիությունը մեծանում է, ես էլ՝ [խղծի ու օրենքի] ջարմի տակ չեմ ընկնում անփոթորեն հեծանվորդին տակը գցելով; (զ՝ ամենակարևորը) գծի մեջտեղով քշելով ես ոչ թե «իմ կայֆին զբոսնում եմ», այլ իմ կյանքի ապահովությունն եմ երաշխավորում։
Վերջին խմբագրող՝ Ծլնգ: 06.03.2017, 07:35:
boooooooom (06.03.2017), Աթեիստ (06.03.2017)
Դեռ ոչ մի տեղ չեմ հանդիպել օրենք, որը արգելի հեծանվորդներին «ամբողջ գիծը» օգտագործել, եթե չկա առանձին հեծանիվների համար նախատեսված գիծ (այդ դեպքում էլ շատերը չեն արգելում, եթե մեքենաների հոսանքի արագությամբ ես քշում), ու եթե հեծանիվները այդ ճանապարհի վրա արգելված չեն։ Այդ նշանները սովորաբար դրվում են ավտովարորդների համար, որ սիգնալները չկապեն։
Եթե նաուշնիկներով չես հեծանվի վրա, պիտի որ առանց սիգնալի էլ լսես հետևից եկող մեքենայի ձայնը: Իսկ մեքենայի սիգնալը, ի տարբերություն հեծանվի սիգնալի, շատերը ընկալում են որպես ագրեսսիայի նշան: Այդպես է ստացվել արևմտյան հասարակություններում (Ասիային դա չի վերաբերվում):
Իսկ համեմատությունը լավ էլ տեղին է: Լիքը հեծանվորդներ համարում են որ մեքենային հավասար իրավունքներ ունեն ճանապարհի վրա, քանի որ օրենքը թույլ է տալիս: Ու ոչ միայն նեղ փողոցների վրա: Մի քանի գծանի գլխավոր փողոցների վրա հաճախ են հեծանվորդները քշում ձախ գծի մեջտեղով (ես ձախակողմյան շարժման մասին եմ խոսում), լուրջ անհարմարություն պատճառելով հետևից եկող վարորդներին, ովքեր պիտի տրաֆիկի մեջ անցք ճարեն, որ կարողանան շրջանցել: Ես ինքս նման փողոցներում պարզապես հեծանիվ չեմ քշում: Ալտերնատիվ ուղի կփնտրեմ, որտեղ շատ չեմ խանգարի ուրիշներին: Եթե ալտերնատիվ ուղի չկա, այլ տրանսպորտային միջոցից կօգտվեմ: Փողոցները առաջին հերթին ավտոտրանսպորտի համար են: Եթե հեծանվորդներին շատ է պետք հենց այդտեղ քշել, թող համապատասխան օրգաններից պահանջեն զուգահեռ հեծանվուղի սարքել:
Օրենքի և կանոնների չիմացությունը չի ազատում պատասխանատվությունից
Riding on the right
You must stay as close to the right edge of the road whenever possible, especially if you're slower than other traffic.
Ministry of Transportation
http://www.mto.gov.on.ca/english/saf...e-safety.shtml
Ուրեմն քո կարծիքով հեծանվորդները դե՞մ են հեծանվաուղիներին։ Պահանջելը հա էլ պահանջում ենք, որոշ դեպքերում լսում են, որոշ դեպքերում՝ խուլ ականջով (մի քանի տեղական հեծանվաուղի կա, որ սպանես՝ հեծանվով չեմ մտնի՝ ավելի ապահով է մեքենաների հետ քշելը)։
Իսկ համեմատությունդ սխալ էր մենակ այն պատճառով, որ մեր այստեղ խրախուսածը հենց ապահովությունն էր։ Հետիոտնը այդ ապահովության խնդիրը չունի, որ ամբողջ ուղու լայնքը «կայֆի համար» պգտագործի։ Ու հեծանվորդների մեծամասնությունը մայթին կից կնախընտրեն քշել, ավտոմեքենաների հոսքին էլ չխանգարել, եթե դա ապահով լինի։ Իսկ ալտերնատիվ ճանապարհների տեսանկյունից՝ դրանք կարող են էլ ավել անապահով լինել։ Քո նկարագրած դեպքում, գոնե ավտոմեքենաները հնարավորություն ունեն կողքի գիծ մտնել, իսկ ավելի նեղ փողոցներում մեքենաները հեծանվորդների հետ ավելի դժվար են ճանապարհ կիսում։
Սիգնալի մասով էլ․․․ ոչ թե հեծանվորդի մեքենային լսելու խնդիրն է այստեղ, այլ հեծանվորդի տեսանելիությունը մեքենայի վարորդի կողմից։ Ես հա էլ լսում եմ մեքենաներին, բայց չգիտեմ ինքը ինձ տեսել է թե չէ, ու կենտրոնով քշում եմ, որ ստիպեմ այդ վարորդին ինձ տեսնել։ Իսկ եթե թեթևակի ազդարարի, որ տեսել է, ես էլ կողք կքաշվեմ։ Հավատա, որ ոչ մի հեծանվորդ էլ չի սիրում մեքենաների հետ նույն ճանապարհներով քշել․․․ որոշ քաղաքաներում դա, կասեի, ցնորքի մակարդակի բան է։ Բայց որոշ դեպքերում դրանց ավելի ապահով այլընտրանքներ չկան։ Ու թե ես ինչ տրանսպորտից օգտվեմ, ուրիշների գործը հաստատ չի։ Իսկ եթե քո դուրը այդքան չեն գալիս հեծանվորդները մեքենաների գծերում, ապա օրենսդիրներից պահանջի, որ օրենքը փոխեն։ Իսկ քանի օրենքը թույլ ա տալիս, հեծանվորդները մեքենային հավասար իրավունքներ ունեն ճանապարհի վրա։
Կանադայում հեծանիվ քշած չկամ, բայց ուշադրություն եմ հրավիրում «whenever possible» դարձվածքի վրա։ Ու քո բերած հղմամբ էջի վրա էն «Cycling Skills: Ontario's Guide to Safe Cycling» ֆայլը տեսնո՞ւմ ես, այ մեջը որ գնաս 15 էջ, սենց մի պուպուշ նախադասություն կհանդիպես․Riding on the right
You must stay as close to the right edge of the road whenever possible, especially if you're slower than other traffic.
Ministry of Transportation
http://www.mto.gov.on.ca/english/saf...e-safety.shtml
Taking a lane
In urban areas where a curb lane is too narrow to share safely with a motorist, it is legal to take the whole lane by riding in the centre of it. On high-speed roads, it is not safe to take the whole lane. To move left in a lane, shoulder check, signal left and shoulder check again then move to the centre of the lane when it is safe to do so.
Ինձ պատահում են հեծանվորդներ, ովքեր, կողքի հեծանվուղին թողած, փողոցով են քշում: Երևի որովհետև իրենց խանգարում են դանդաղ հեծանվորդները, ավելի լավ է իրենք խանգարեն մեքենաներին:
Վերջին մասի պահով, ես օրինապաշտ չեմ, ու ինչպե վերևում արդեն նշել էի, չեմ կարծում, որ օրենքով հնարավոր է անհրաժեշտ չափով ղեկավարել հեծանիվների մասնակցությունը տրաֆիկին: Հավասար իրավունքները նշանակում են նաև հավասար պարտականություններ: Օրինակ, պահանջել հեծանիվների պարտադիր գրանցում ու համարանիշ, որ օրինախախտին ավելի հեշտ լինի պատասխանատվության ենթարկել: Իսկ դա արդեն ուրիշ ծայրահեղություն է, որին ես դեմ եմ:
Այդուհանդերձ, որոշ քաղաքներ փորձում են օրենքով արգելել հեծանիվներին որոշ ծանրաբեռնված փողոցներից, ինչը իմ կարծիքով շատ խելամիտ որոշում է:
Արդեն ասեցի, որ որոշ հեծանվաուղիներ ավելի անապահով են քան մեքենաների հոսքի հետ քշելը։ Կոնկրետ քո բերած դեպքերում չգիտեմ ինչն է պատճառը, բայց եթե պնդաճակատ ուզում են մեքենաների հոսքը դանդաղեցրած լինեն, ապա հա, ձեն տուր օրենսդիրներին, թող այդտեղ հեծանիվները արգելող նշան դնեն։ Ամենաիդեալականը կլիներ ունենալ առանձին գծեր մեքենաների, հեծանիվների ու հետիոտների համար, բայց դա ոչ բոլոր տեղեր է հնարավոր կամ պրակտիկ։ Ուրեմն համատեղ երթևեկությանը մասնակցող բոլորն էլ միմյանց նկատմամբ պետք է զգոն լինեն։ Բայց, ցավոք սրտի, արևմտյան ինդուստրիալիզացիայի պայմաններում (եվրոպական որոշ երկրները չհաշված) հեծանիվը մղվել է երկրորդ պլան, ու ավտովարորդների մեծ մասը հեծանվորդներին համարում են գլխացավանք և ոչ թե համատեղ երթևեկության լիիրավ անդամ։
Հավասար պարտականությունների պահը չմեկնաբանեցիր, դրա համար կոնկրետ հարցեր տամ:
1. Համաձա՞յն ես, որ հավասար իրավունքների դեպքում պիտի պարտականություններն էլ հավասար լինեն: Եթե ոչ, այլ հարցեր չունեմ: Եթե այո, ապա
2. Ինչպե՞ս ես վերաբերվում հեծանիվի՝ պարտադիր համարանիշ ունենալուն, հեծանիվ ունենալու համար հարկ վճարելուն՝ ավտոմեքենաներին հավասար: Եթե դրական ես վերաբերվում, ի՞նչ ես կարծում, արդյո՞ք դա պատճառ չի հանդիսանա, որ լիքը մարդիկ ընդհանրապես հրաժարվեն հեծանիվից: Եթե բացասական, կարո՞ղ ես հիմնավորել (առանց հակասելու առաջին հարցի պատասխանին):
Նայած Երբ հին տանս էի ապրում, օրը 20-30 կմ էի քշում՝ կախված նրանից, թե էդ օրը որտեղ էի գործի: Էս վերջին կես տարում օրը 10-20 կմ ա դարձել, էլի կախված նրանից, թե որտեղ եմ գործի ու հանգանամքների բերումով որ ճամփով եմ տուն քշում:
Ինչ վերաբերում ա հետիոտն-վարորդ հակամարտությանը, ապա One Way-ը երևի կզարմանա, եթե իմանա, որ մի շարք եվրոպական քաղաքներում հեծանիվները նույնիսկ առավելություն ունեն մեքենաների նկատմամբ: Քաղաքներ կան, որտեղ բազմաթիվ փողոցներ մեքենաները մտնելու իրավունք ուղղակի չունեն: Որոշ փողոցներ էլ մեքենաները կարող են մտնել, բայց հեծանիվին վազանց անելու իրավունք չունեն, ու իրականում էդ փողոցներ մտնելը մեքենայի համար գլխացավանք ա դառնում: Դրան գումարենք, որ մեքենաները միշտ պիտի զիջեն հեծանվորդին ու այլ արտոնություններ: Ինչի՞ համար ա սա արվում: Տվյալ քաղաքների համար շատ կարևոր ա հեծանիվի օգտագործումը խթանելը զուտ բնապահպանական ու քաղաքացիների առողջության տեսանկյունից: Այ հենց սրա համար էլ հեծանվորդներն ունեն լրացուցիչ արտոնություններ:
Բայց էն քաղաքներում, որտեղ չկան էս արտոնությունները, գոնե մարդավարի վերաբերմունք հեծանվորդի նկատմամբ արժե պահանջել: Վերցնենք հենց Երևանը: Էնտեղ փողոցը հավասարապես մեքենաներինն ու հեծանվորդներինն ա, բայց դա դժվար ա բացատրել մեքենաների վարորդներին: Իսկ էդ հիստերիկ սիգնալներն ուղղակի տեռորի են ենթարկում: Էն սուտի հեծանվային ուղին էլ մայթերի վրայով ա անցնում: Դա էլ դժվար ա բացատրել հետիոտնին:
Ու համաձայն եմ Ծլնգի հետ, որ ստեղ շատ կարևոր ա փոխադարձ հարգանքը: Բայց երևի փոխադարձ հարգանքը սկսվում ա փոխադարձ հասկացվածությունից: Շատ քաղաքներում խնդիրն էն ա, որ հեծանվորդներն ու մեքենայի վարորդները տարբեր մարդիկ են: Իմ նշած եվրոպական քաղաքներում ամեն մի մեքենայի վարորդ նաև հեծանվորդ ա, հեծանվորդներից շատերն էլ մեքենայի վարորդ են, հետևաբար իրար հասկանալը շատ ավելի հեշտ ա ստացվում:
Շինարար (06.03.2017)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ