Հեծանիվ

[Lion]

Շատ քիչ է։
Կարող է սխա՞լ փոխանցում ես ընտրել քշելուց

Ապեր, չէ, երևի դիք սպուսկ տեղերի պահն է, որ շուտ հոգնեցնում է...

Նոր հաշվեցի քարտեզով, փաստորեն օրական 16 կմ եմ քշում՝ երկու պադխոդով, առավոտ և երեկո...

[Վիշապ]

Էրեկ ընկնելուց իմն էլ ա ուսս ցավել։ Մտածում էի հոդախախտ ա, բայց ռենտգեն արեցին, ասին ուղղակի մկաններն են ձգվել։ Իրանց՝ ուսերը, պաշտպանելու համար որևէ բան գոյություն չունի կարծես թե։
Ուզում եմ գնամ փորձեմ ու առնեմ հելմետը, պատվիրելով կասկածում եմ որ կարամ ճիշտ ընտրություն անեմ։

Շըթ, լուրջ ե՞ս ասում․․․ շնորհավոր, դու բոլոր հարցերում շատ վռազ ես ոնց որ։ Ուսի ցավը դժվար ա անցնում, մյուս անգամ առաջին մի քանի ժամը սառույց կդնես, եթե էս անգամ չես դրել։
Ամենակարևոր բաները մոռացել ենք ասել, ուրեմն քարոզի երկրորդ փուլը (սկզբից միշտ ամեն ինչ խաղուպար ա թվում, ծովն էլ՝ ծնկներից)․
Հանգիստ ու դանդաղ քշի սկզբի համար ու ընդհանրապես էլ։ Իսկ ինքնավստահություն ավելացնելու համար ուժային վարժություններ արա՝ 5 հիմնականները՝ squat, deadlift, bench press, overhead press, rows press, ծանրություններով կամ օդի մեջ, ինչով հնարավոր ա։
Առանց ուժայինի առնվազն մեջքի ու ոտքերի տրավմաներ կարող ես ստանալ երկար քշելուց, ու մանր-մանր շատացրու ծանրաբեռնվածությունը։
Հեծանիվը, եթե թույն մարզավիճակում չես, ստրես կարող է լինել ու ավելացնել եղած ստրեսը, եթե ֆիզիկական հնարավորություններիդ վերին սահմաններում ես քշում։
Ու ամենակարևորը՝ եթե ամեն անգամ գերծանրաբեռնում ես քեզ քշելիս, մարզավիճակդ ոչ թե լավանում է, այլ հակառակը՝ կարող է վատանալ։
Եթե սրտի զարկերը չափող սմարտ ժամ, կամ ուրիշ բան չունես, բութ մատի օրենքը հետևյալն է, պիտի էնպես քշես, որ քշելիս կարողանաս երգել առանց հևելու, դա թեթև քշելն է, եթե կարողանում ես պարզ նախադասություններ ասել առանց շունչ քաշելու, դա միջինն է, իսկ եթե ամեն երկու երեք բառի արանքում պիտի դադար տաս շնչելու համար, ապա դանդաղեցրու՛, դանդաղեցրու՛, դանդաղեցրու՛․․․ Մի քիչ երկար նագրուզկայով քշելիս օրգանիզմդ շատ արագ հոգնում-հյուծվում է, որից կառավարումը կարող ես կորցնել։
Ու լոպազներիս խելքին մի ընկիր թե իբր 30կմը տարածություն չի, սկզբի համար մի փորձիր ռեկորդներ խփել, քեզ կվնասես։
Այսինքն կարճ՝ take it easy:
Երկրորդ՝ սոված մի քշի, էդ ոնց որ ավտոն առանց բենզինի փորձես քշել։ Ու կարող է սխալմամբ թվալ, թե քշելուց հիմնականում ոտքերի մկաններն են աշխատում, բայց ավելի կարևոր մկան կա՝ սիրտը, իսկ սրտին սնունդ ա պետք։ Ամենաարագ էներգիան ստանում ես ածխաջրերից, կոպիտ ասած՝ շաքարից, բայց բառացիորեն շաքարը անառողջ էներգիա է, գերադասելի է բանջարեղենը, կարտոֆիլը, մակարոնեղենն էլ կլինի, իսկ հեծանվորդի ամենաքուլ ամենաթույն ու ամենաէֆեկտիվ սնունդը, բանանն ա։ Դա կարճ էներգիայի համար։ Իսկ կազդուրիչ ու ստաբիլ էներգիայի ու մկանների համար պետք են սպիտակուցներ՝ մսեղեն, ձկնեղեն, շեյքեր։ Դրան էլ հավելում ենք ուղեղի սնունդը, որը ճարպեղենն ա՝ ավոկադո, պոպոքեղեն, ճարպոտ ձկներ (սաղմոնազգիներ)։ Ամենաբալանսավորված ու հեշտ սնունդներից ձուն ա։ Ամեն Աստծու օր երկու հատ խաշած ձու (ես շատ եմ լսել «էս չեմ սիորւմ», «սրանից զզվում եմ» տիպի կապրիզները, բայց դե սեփական գլուխը քարին առնելով փորձ հավաքելն էլ է ընտրություն)։ Գրպաններում շոկոլադ, սնիկերս, էներգետիկ ժելեներ սկզբի համար ունենալը ցանկալի է, անփորձ հեծանվորդների մոտ արագ էներգիայի պահանջը ավելի հաճախ է, պետք է ընթացքում կանգնել, ուտել, շարժվել առաջ։
Եվ երրորդ՝ ջուր։ Թվում է թե պարզ բան է, ու թվում է, թե կարելի է երկու ժամ քշել, հետո գնալ տուն ու մի երկու բաժակ կռանթից թարմ ջուր խմել ու կայֆ ա կյանքը։ Բայց բարձր տեպմով աշխատող օրգանիզմը շատ արագ ջրազրկվում է, իսկ ջրազրկվելուց ինչ փորձանք ասես լինում է, ամերիկացիներն ասում են՝ Hydrate or -Die! Եվ հեծանվի վրա ջուր ունենալը դա պարտադիր է, ու կախված քշելու տևողությունից, եթե ասենք երկու ժամ է, ապա երկու տարա, ամեն մեկը լիտրանոց։ Ու ստեղ մի հատ շատ կարևոր մոմենտ կա, բացի հեծանվի վրա ջուր ունենալուց, այն պետք է նաև խմել։ Ու ճիշտ է խմել քիչ-քիչ ու շուտ-շուտ, ոչ թե շատ-շատ ու ուշ-ուշ։ Շուտ-շուտը 15 րոպեն մեկն ա, մի 5-6 կում կամ ավելի, եթե կարիքը զգացվում ա։ Երբ որ դու ծարավություն ես զգում, դա արդեն ուշ ա, նշանայում է ջրազրկվել ես, պետք է ջուրը խմել նախքան ծարավություն զգալը, դրանով օրգանիզմը կապահովես ու էներգիա կխնայես։
Հարցե՞ր, գրեք։

[LisBeth]

Էս էլ հատուկ ձեր պատիվ համար․․․

սիրուն լանդշաֆտներ ու օվկիանոսներ չակնկալել

 •

• 

 Սեղմել՝ ցույց տալու համար

[LisBeth]

Շըթ, լուրջ ե՞ս ասում․․․ շնորհավոր, դու բոլոր հարցերում շատ վռազ ես ոնց որ։ Ուսի ցավը դժվար ա անցնում, մյուս անգամ առաջին մի քանի ժամը սառույց կդնես, եթե էս անգամ չես դրել։
Ամենակարևոր բաները մոռացել ենք ասել, ուրեմն քարոզի երկրորդ փուլը (սկզբից միշտ ամեն ինչ խաղուպար ա թվում, ծովն էլ՝ ծնկներից)․
Հանգիստ ու դանդաղ քշի սկզբի համար ու ընդհանրապես էլ։ Իսկ ինքնավստահություն ավելացնելու համար ուժային վարժություններ արա՝ 5 հիմնականները՝ squat, deadlift, bench press, overhead press, rows press, ծանրություններով կամ օդի մեջ, ինչով հնարավոր ա։
Առանց ուժայինի առնվազն մեջքի ու ոտքերի տրավմաներ կարող ես ստանալ երկար քշելուց, ու մանր-մանր շատացրու ծանրաբեռնվածությունը։
Հեծանիվը, եթե թույն մարզավիճակում չես, ստրես կարող է լինել ու ավելացնել եղած ստրեսը, եթե ֆիզիկական հնարավորություններիդ վերին սահմաններում ես քշում։
Ու ամենակարևորը՝ եթե ամեն անգամ գերծանրաբեռնում ես քեզ քշելիս, մարզավիճակդ ոչ թե լավանում է, այլ հակառակը՝ կարող է վատանալ։
Եթե սրտի զարկերը չափող սմարտ ժամ, կամ ուրիշ բան չունես, բութ մատի օրենքը հետևյալն է, պիտի էնպես քշես, որ քշելիս կարողանաս երգել առանց հևելու, դա թեթև քշելն է, եթե կարողանում ես պարզ նախադասություններ ասել առանց շունչ քաշելու, դա միջինն է, իսկ եթե ամեն երկու երեք բառի արանքում պիտի դադար տաս շնչելու համար, ապա դանդաղեցրու՛, դանդաղեցրու՛, դանդաղեցրու՛․․․ Մի քիչ երկար նագրուզկայով քշելիս օրգանիզմդ շատ արագ հոգնում-հյուծվում է, որից կառավարումը կարող ես կորցնել։
Ու լոպազներիս խելքին մի ընկիր թե իբր 30կմը տարածություն չի, սկզբի համար մի փորձիր ռեկորդներ խփել, քեզ կվնասես։
Այսինքն կարճ՝ take it easy:
Երկրորդ՝ սոված մի քշի, էդ ոնց որ ավտոն առանց բենզինի փորձես քշել։ Ու կարող է սխալմամբ թվալ, թե քշելուց հիմնականում ոտքերի մկաններն են աշխատում, բայց ավելի կարևոր մկան կա՝ սիրտը, իսկ սրտին սնունդ ա պետք։ Ամենաարագ էներգիան ստանում ես ածխաջրերից, կոպիտ ասած՝ շաքարից, բայց բառացիորեն շաքարը անառողջ էներգիա է, գերադասելի է բանջարեղենը, կարտոֆիլը, մակարոնեղենն էլ կլինի, իսկ հեծանվորդի ամենաքուլ ամենաթույն ու ամենաէֆեկտիվ սնունդը, բանանն ա։ Դա կարճ էներգիայի համար։ Իսկ կազդուրիչ ու ստաբիլ էներգիայի ու մկանների համար պետք են սպիտակուցներ՝ մսեղեն, ձկնեղեն, շեյքեր։ Դրան էլ հավելում ենք ուղեղի սնունդը, որը ճարպեղենն ա՝ ավոկադո, պոպոքեղեն, ճարպոտ ձկներ (սաղմոնազգիներ)։ Ամենաբալանսավորված ու հեշտ սնունդներից ձուն ա։ Ամեն Աստծու օր երկու հատ խաշած ձու (ես շատ եմ լսել «էս չեմ սիորւմ», «սրանից զզվում եմ» տիպի կապրիզները, բայց դե սեփական գլուխը քարին առնելով փորձ հավաքելն էլ է ընտրություն)։ Գրպաններում շոկոլադ, սնիկերս, էներգետիկ ժելեներ սկզբի համար ունենալը ցանկալի է, անփորձ հեծանվորդների մոտ արագ էներգիայի պահանջը ավելի հաճախ է, պետք է ընթացքում կանգնել, ուտել, շարժվել առաջ։
Եվ երրորդ՝ ջուր։ Թվում է թե պարզ բան է, ու թվում է, թե կարելի է երկու ժամ քշել, հետո գնալ տուն ու մի երկու բաժակ կռանթից թարմ ջուր խմել ու կայֆ ա կյանքը։ Բայց բարձր տեպմով աշխատող օրգանիզմը շատ արագ ջրազրկվում է, իսկ ջրազրկվելուց ինչ փորձանք ասես լինում է, ամերիկացիներն ասում են՝ Hydrate or -Die! Եվ հեծանվի վրա ջուր ունենալը դա պարտադիր է, ու կախված քշելու տևողությունից, եթե ասենք երկու ժամ է, ապա երկու տարա, ամեն մեկը լիտրանոց։ Ու ստեղ մի հատ շատ կարևոր մոմենտ կա, բացի հեծանվի վրա ջուր ունենալուց, այն պետք է նաև խմել։ Ու ճիշտ է խմել քիչ-քիչ ու շուտ-շուտ, ոչ թե շատ-շատ ու ուշ-ուշ։ Շուտ-շուտը 15 րոպեն մեկն ա, մի 5-6 կում կամ ավելի, եթե կարիքը զգացվում ա։ Երբ որ դու ծարավություն ես զգում, դա արդեն ուշ ա, նշանայում է ջրազրկվել ես, պետք է ջուրը խմել նախքան ծարավություն զգալը, դրանով օրգանիզմը կապահովես ու էներգիա կխնայես։
Հարցե՞ր, գրեք։

Էս դու ոնց սենց պանիկայի մեջ ընկար մի հատ ուսի ձգվելուց։ Ես էսօր գնացել եմ հետազոտվել ու եկել իջել եմ քաղաք, հեծոյով, մի երեք ժամ քշել ու տուն եմ եկել։ Ուսիս ցավազրկող թեյփ ա կպցրած, հաջորդ անգամ սառույց կդնեմ, ես չէի դնում, կարծում էի որ մի քանի ժամ անցել ա իմաստ չունի։ Բայց ասեց երկու օր կարելի ա դնել։ Ու կարծում եմ ուսս դուրս չի ընկել հենց, որ մկաններս շատ մարված են, այլապես էդ դիրքում որ ընկա անհնար կլիներ խուսափել։
Մնացածներից էլ կնայեմ ինչը դեռ չեմ անում ու ինչքանով ա հնարավոր որ անեմ, ապրես շատ

[Վիշապ]

Շատ լավն ա: Ջրի տարայի հարմարանք պիտի առնես, ջրի տարա, նստատեղի տակից ձգվող պայուսյակ, պակրիշկա քանդելու գործիքներ (մինիմում), նասոս, զապաս կամեռ, կամեռ առագ կպցնելու ռեզին կամ սոսինձ, կասկա, շորտեր, ջերսի... Այսինքն դեռ մի հեծանվիդ չափ ծախս էլ ունես անելու:
Ակերը պիտի նայես ինչքանն ա ճիշտ փչելը, պակրիշկի վրա գրված է մաքսիմումը, քո քաշը թեթև ա, շատ պետք չի փչել: Հա: Մեկ էլ նստարանից բարձրությունը ճիշտ կարգավորի, որ ծնկներդ չցավեն, յութուբում լիքը վիդեոներ կան տաբեր լեզուներով: Կարճ՝ բարձությունը պիտի էնպես լինի, որ պեդալիդ ամենաներքևի դիրքում ոտքդ լրիվ ուղղվածից մի փոքր ծալված լինի, մոտ 165 աստիճան, չափից ցածրը ահավոր թուլացնում է էֆեկտիվությունը ու շատացնում ծնկների վրա ծանրաբեռնվածությունը, չափից բարձրն էլ ոտքերդ դժվար են հասնում պեդալներին ու հետևդ սկսում է օրոր-շորոր գալ, սեքսի ա, բայց պրակտիկ չի :Ճ

[Վիշապ]

Էս դու ոնց սենց պանիկայի մեջ ընկար մի հատ ուսի ձգվելուց։ Ես էսօր գնացել եմ հետազոտվել ու եկել իջել եմ քաղաք, հեծոյով, մի երեք ժամ քշել ու տուն եմ եկել։ Ուսիս ցավազրկող թեյփ ա կպցրած, հաջորդ անգամ սառույց կդնեմ, ես չէի դնում, կարծում էի որ մի քանի ժամ անցել ա իմաստ չունի։ Բայց ասեց երկու օր կարելի ա դնել։ Ու կարծում եմ ուսս դուրս չի ընկել հենց, որ մկաններս շատ մարված են, այլապես էդ դիրքում որ ընկա անհնար կլիներ խուսափել։
Մնացածներից էլ կնայեմ ինչը դեռ չեմ անում ու ինչքանով ա հնարավոր որ անեմ, ապրես շատ

Լիզ ջան, ուրեմն որ շատ խորացար ասեմ ։Ճ Ուսի վրա ընկնելուց ուսի դուրս ընկնելը էդ չափազանց հազվադեպ բան ա, ես էդպիսի դեպք չգիտեմ։ Էնպես որ «դուրս ընկնելը» չի մեծագույն պրոբլեմը, այլ ջարդվելը ու բախտդ էս անգամ բերել ա, աշխատի խասյաթ չդառնա: Հեծանվից ընկնելուց ուսի կոտրվածքը մի քիչ ավելի հաճախ է լինում, իսկ որ եղավ, մի տարի մինիմում ինվալիդ ես դառնում, կյանքդ դառնում ա դժոխք, բալամ, դրա համար լսի, մեծերն ինչ են ասում :Ճ

[LisBeth]

Շատ լավն ա: Ջրի տարայի հարմարանք պիտի առնես, ջրի տարա, նստատեղի տակից ձգվող պայուսյակ, պակրիշկա քանդելու գործիքներ (մինիմում), նասոս, զապաս կամեռ, կամեռ առագ կպցնելու ռեզին կամ սոսինձ, կասկա, շորտեր, ջերսի... Այսինքն դեռ մի հեծանվիդ չափ ծախս էլ ունես անելու:
Ակերը պիտի նայես ինչքանն ա ճիշտ փչելը, պակրիշկի վրա գրված է մաքսիմումը, քո քաշը թեթև ա, շատ պետք չի փչել: Հա: Մեկ էլ նստարանից բարձրությունը ճիշտ կարգավորի, որ ծնկներդ չցավեն, յութուբում լիքը վիդեոներ կան տաբեր լեզուներով: Կարճ՝ բարձությունը պիտի էնպես լինի, որ պեդալիդ ամենաներքևի դիրքում ոտքդ լրիվ ուղղվածից մի փոքր ծալված լինի, մոտ 165 աստիճան, չափից ցածրը ահավոր թուլացնում է էֆեկտիվությունը ու շատացնում ծնկների վրա ծանրաբեռնվածությունը, չափից բարձրն էլ ոտքերդ դժվար են հասնում պեդալներին ու հետևդ սկսում է օրոր-շորոր գալ, սեքսի ա, բայց պրակտիկ չի :Ճ

Հա, մոռացել էի ասեմ նաև հեծոյիս քաշի մասին, սենց ձգված ուսով իրան աստիճաններ բարձրացնել, իջացնելը շատ հեշտ էր։ Թևատակդ դնես ման գաս
Քշելուց մեջքս ուղղում եմ, պռեսս ձգում, հետևս էլ օրոր շորո չի գալիս, դրանից էլ կարճ շորտով քշելը անհարմար բան չի, դաժը առանց փադդինգի։ Լադոկներին թռնում ա, դրա համար հաճախ եմ ոտքերիս վրա կանգնած քշում, որ չցավացնի։ Նստատեղի համար վիդե չեմ նայել, բայց կարծես սաղ ճիշտ եմ արել, զուտ ինտուիտիվ, զգալով մարմնիս հարմարությունը։

[LisBeth]

Լիզ ջան, ուրեմն որ շատ խորացար ասեմ ։Ճ Ուսի վրա ընկնելուց ուսի դուրս ընկնելը էդ չափազանց հազվադեպ բան ա, ես էդպիսի դեպք չգիտեմ։ Էնպես որ «դուրս ընկնելը» չի մեծագույն պրոբլեմը, այլ ջարդվելը ու բախտդ էս անգամ բերել ա, աշխատի խասյաթ չդառնա: Հեծանվից ընկնելուց ուսի կոտրվածքը մի քիչ ավելի հաճախ է լինում, իսկ որ եղավ, մի տարի մինիմում ինվալիդ ես դառնում, կյանքդ դառնում ա դժոխք, բալամ, դրա համար լսի, մեծերն ինչ են ասում :Ճ

հա բայց քո ասած ուտելիքներն ու թրեյնինգները ինձ հո անբրեյքըբըլ չեն սարքի

[Վիշապ]

հա բայց քո ասած ուտելիքներն ու թրեյնինգները ինձ հո անբրեյքըբըլ չեն սարքի

Կարող են սարքել: Կալցիումով հարուստ սնունդը (պանիր, կաթնաշոռ, լոբեղեն, ձկնեղեն, նշեղեն․․․) ոսկորները ամրացնում է ու ջարդվելու շանսերը նվազենցում։ Ուսերիդ վրա մի քիչ էլ ճարպ հավաքես, ամորտիզացիա էլ կապահովի ։Ճ

[Varzor]

Հա, հավաքած են առաքում, եթե հատուկ չես պատվիրում, որ ինքդ հավաքես։
․․․

Էդ դեպքում, վատ չէր լինի, որ մի հատ հեճանվային վարպետը նայեր։ Սովորաբար գործարանային կամ խանութի հավաքածները սռնիները շատ են ձգած լինում։ Առաջին հայացքից դա լավ է, բայց տեխնիկապես՝ ոչ։
Այդպես են անում, որ ավելորդ հարցեր չառաջանան կողմնակի ձայների և խաղանցքների (լյուֆտ) հետ կապված։ Այսպես ասած՝ պուպուշ ու ձիգ վիճակում են ծախում։
Բայց իրականում սռնիները պետ չէ, որ շատ ձգված լինեն՝ խիստ ազդում է ընթացային հատկանիշների վրա, դե էլ չամ ասում, որ շուտ է մաշեցնում։

Դատելով հեծանիվի հենքի (կմախք) կառուցվածքից՝ դիերը պիտի որ լավ քաշի, մանավանդ ճիշտ փոխանցման վրա
Ի դեպ, պարզվում է, որ հեծանիվով սար բարձրանալն ավելի հեշտ է համարվում, քան իջնելը

[Վիշապ]

Մեկ էլ սկսնակներդ սկսնակ հեծանվորդների սխալները թեմայով վիդոներ նայեք, ասենք սա։

Հայերենով կրճատ՝

1. Նստատեղի սխալ բարձրությունը
2. Անբավարար վառելիք/սնունդը
3. Առանց պահեստամաս ու գործիք քշելը
4. Սխալ հագուստը
5. Հեծանիվի վատ խնամքը
6. Չափից շուտ չափից արագ/երկար քշելը
7. Արգելակները սխալ/կտրուկ/վտանգավոր օգտագործելը
8. Սխալ փոխանցում ընտրելը
9. Շալվարով քշելը

[Varzor]

Մեկ էլ սկսնակներդ սկսնակ հեծանվորդների սխալները թեմայով վիդոներ նայեք, ասենք սա։

Հայերենով կրճատ՝

1. Նստատեղի սխալ բարձրությունը
2. Անբավարար վառելիք/սնունդը
3. Առանց պահեստամաս ու գործիք քշելը
4. Սխալ հագուստը
5. Հեծանիվի վատ խնամքը
6. Չափից շուտ չափից արագ/երկար քշելը
7. Արգելակները սխալ/կտրուկ/վտանգավոր օգտագործելը
8. Սխալ փոխանցում ընտրելը
9. Շալվարով քշելը

Ապ, էդ սաղ ասածներդ ամերիականսկի տապոռ բաներ են
Մեր գյուղացիք սաղ կյանքները հեծանիվո ման են գալիս ու էդ ամեն ինչի վրա աչք են փակում

1․ Նստատեղի բարձրությունը ինդիվիդուալ է՝ որոշ ժամանակ քշելուց հետո նոր կարող ես հասկանալ։ Իդեպ, հեծանիվներ կան, որ նստատեղի բարձրությունը կարողանում ես ընթացքում կարգավորել։
2․ Էս դարում ոնց որ դրա խնդիրը էդքան էլ չկա։ ՄԱրդիկ մտածում են քիչ ուտելու մասին
3. Ի՞նչ պահեստամասի կամ գործիքի մասին է խոսքը։ Բանալու փականների հավաքածու, պոմպ ․․․ զապազ պագրիշկա, բալգարկա, սվառկի ապառատ
4․ ՞՞՞
5․ Քանի աշխատումա՝ ձեռք չենք տալիս
6. Դժվար սկսանը կարողանա չափից շատ արագ կամ չափից շատ քշել, բայց լավ, անցանք
7․ Այ էս արդեն իսկականից լուրջ ու կարևոր թեմա է։ ԲԱյց դե փորձի հետ է գալիս, որ հնարավորինս քիչ ես արգելակում։
8․ Եթե հեշանիվը նաև առջևի ատամնանիվների փոխանցում ունի, ապա ավանդականորեն սխալ են համարում "առաջին-վերջին" և "վերջին-առաջին" համակցությունը՝ դրանց ժամանակ շղթայի դիքն ամենադեֆորմացվածն է լինում։
9․ Շոտլանդացի՞, դու ե՞ս Ասենք առավոտյան գործի գնալուց ի՞նչ հագնես։ (կարողա քո ասած շալվաը սխալ եմ հասկացել, ներող)

[Արշակ]

Մալադե՞ց, ամեն 15 րոպեն կանգնում ե՞ս ջուր խմելու համար, թե՞ ջրազրկվում ե՞ս, թե՞ կես ժամից ավելի չես քշում։

Դու Սահարա անապատում ե՞ս քշում, որ 15 րոպեն մեկ ջուր խմելու կարիք ա լինում։ Երկար ճամփա գնալուց, հատկապես որ շատվորով եք լինում, ոնց էլ չլինի ավելի հաճախ ա թեկուզ մի պահ կանգնելու առիթ լինում, քան ջուր խմելու կարիք եմ ունենում։

Ուրեմն ճամփեքի վրա իրենց հեծանվորդ համարողները մեկումեջ պարտավոր են երթևեկության մյուս մասնակիցներին ազդանշան տալ իրենց թեքվելու ուղղության կամ կանգնելու մասին։ Իսկ նաև շատ հարգարժան հեծանվորդներն էլ հետևիններին ժեշտերով զգուշացնում են դիմացի խոչնդոտների, առարկաների ու էլի տարբեր բաների մասին։ Իսկ դա կատարվում է ձեռքերից մեկով։

Դե հա, էդ անում եմ․ մի քանի վայրկյանով ըստ անհրաժեշտության ուղղություն ցույց տալու համար ձեռը բարձրացնելը խնդիր չի․ ուշադրությունդ չի շեղվում․ բայց ասենք ջուր խմել, հեռախոսի վրա ինչ–որ բան բզբզել և այլն, լիքը մարդ իմ աչքի առաջ տենց բաներ անելու պատճառով ա գյաբռլամիշ եղել։
Ընդհանրապես տարբեր մարդիկ հեծանիվ քշելու տարբեր հմտություններ ունեն ու մեկի համար կարող ա հեծոյի վրա մի ձեռով ղեկ պահել, մյուսով հեռախոսով զանգելը ավելի հեշտ լինի, քան մյուսի համար, բայց նույնիսկ փորձառու հեծո քշողները հաճախ հենց սենց բաների պատճառով են գյաբռ լինում։ 100 անգամ հաջողությամբ անում են, 101–րդ անգամ հավեսով ցբխվում։

Ընդհանրապես հեծանիվից ընկնելու ու ջարդուփշուր լինելու դեպքերի ճնշող մեծամասնությունը լինում ա հենց տվյալ հեծանվորդի կողմից սխալի, անվտանգության կանոն չպահելու արդյունքում։ Հիմա կարաս համարես, որ ձեռ ու ոտ ջարդելը հեծո քշել‎ու պարտադիր մաս ա ու տենց մեկ ու մեջ ջարդելով ապրես, կամ կարաս «ստրախովկի համար» միշտ մի քիչ ավելի զգույշ քշես ու առանց մեկումեջ ջարդուփշուր լինելու հեծոդ քշես

[Վիշապ]

Դու Սահարա անապատում ե՞ս քշում, որ 15 րոպեն մեկ ջուր խմելու կարիք ա լինում։ Երկար ճամփա գնալուց, հատկապես որ շատվորով եք լինում, ոնց էլ չլինի ավելի հաճախ ա թեկուզ մի պահ կանգնելու առիթ լինում, քան ջուր խմելու կարիք եմ ունենում։


Դե հա, էդ անում եմ․ մի քանի վայրկյանով ըստ անհրաժեշտության ուղղություն ցույց տալու համար ձեռը բարձրացնելը խնդիր չի․ ուշադրությունդ չի շեղվում․ բայց ասենք ջուր խմել, հեռախոսի վրա ինչ–որ բան բզբզել և այլն, լիքը մարդ իմ աչքի առաջ տենց բաներ անելու պատճառով ա գյաբռլամիշ եղել։
Ընդհանրապես տարբեր մարդիկ հեծանիվ քշելու տարբեր հմտություններ ունեն ու մեկի համար կարող ա հեծոյի վրա մի ձեռով ղեկ պահել, մյուսով հեռախոսով զանգելը ավելի հեշտ լինի, քան մյուսի համար, բայց նույնիսկ փորձառու հեծո քշողները հաճախ հենց սենց բաների պատճառով են գյաբռ լինում։ 100 անգամ հաջողությամբ անում են, 101–րդ անգամ հավեսով ցբխվում։

Ընդհանրապես հեծանիվից ընկնելու ու ջարդուփշուր լինելու դեպքերի ճնշող մեծամասնությունը լինում ա հենց տվյալ հեծանվորդի կողմից սխալի, անվտանգության կանոն չպահելու արդյունքում։ Հիմա կարաս համարես, որ ձեռ ու ոտ ջարդելը հեծո քշել‎ու պարտադիր մաս ա ու տենց մեկ ու մեջ ջարդելով ապրես, կամ կարաս «ստրախովկի համար» միշտ մի քիչ ավելի զգույշ քշես ու առանց մեկումեջ ջարդուփշուր լինելու հեծոդ քշես

Արշակ, Գուգլ արա հեծանիվ քշելուց ինչքան, երբ ու ոնց ջուր խմել, մի քիչ որ խորանաս՝ աղի ու էլեկտրոլիտների մասին էլ հետաքրքիր բաներ կգտնես։ Երևանում կարելի է պուլպուլակների կամ բուդկաներից ջուր առնելու վրա էլ հույսը դնել, բայց ճիշտը հեծոյիդ վրա ջուր ունենալն ու հաճախակի խմելն ա։
Հա, մարդկանց դժբախտությունների մեծ մասը իրենց խելքից է, բայց մեկ մեկ էլ ուրիշների խելքից է լինում, մեկ մեկ էլ խելքդ գլուխդ չի լինում, որովհետև ջրազրկված ես լինում, քանի որ Արշակն ասում ա՝ 15 րոպեն մեկ ջուր պետք չի խմել, քանի անապատում չես։
Դա էլ նույն ձևի սխալ է, նույնիսկ կարող ես ավելացնել անվտանգության կանոնների մեջ։ Դու ոնց որ վերջերս շատ հեծանիվ չես քշում։

[Varzor]

Արշակ, Գուգլ արա հեծանիվ քշելուց ինչքան, երբ ու ոնց ջուր խմել...

Ամերիգանսկին խոդի տվի՞ր էլի

Ես ավելի լավ մեթոդ եմ գտել՝ պրոֆեսիոնալներից եմ հարցնում Թե չէ, Գուգլ ․․․