Այվ, էս ստից մանրուք ա ու շատ սուբյեկտիվ, բայց դե որ վրիպակները ուղղել ես, էս մի բանն ա մնացել, ես օրինակ էս նախադասությունը կասեի առանց «իրեն» բառի, «որ տանը մենակ եմ թողնում», մեկ էլ կասեի՝ «զանգում է հարևաններին, խոսափողին հաչում է», ինձ թվում ա՝ էդպես գրական մնալով, ովալի խոսակցական կլիներ, բայց դե կենդանի խոսքն էնպիսի բան ա, ամեն մարդ մի ձև ա խոսում: Գուցե քո գրած ձևն ավելի ճիշտ ա:ivy-ի խոսքերից
Նույն տիպի անկապ բան եմ ասում:ԴԴ Ինձ թվում ա՝ հայերենում, խոսակցականում, խնդիրը սովորաբար ստորոգյալից առաջ ա գալիս, ի տարբերություն դասական ընդունված կառույցի, բուղը ջանս է տալիս, ու հենց՝ ենթակա, խնդիր, ստորոգյալ, ինչքան էլ ասենք մեր շարադասությունը ազատ ա, իմ մտածողության մեջ սովորաբար հենց էդ հերթականությամբ են նախադասությունները կառուցվում, որ լրագրող էի աշխատում՝ դրան շատ էի ուշադրություն դարձնում, որ խոսքը ընթերցողի համար հոսի, բայց կարող ա՝ ես լոռեցի եմ, դրա համարԴԴ Օրինակ, որ Սպանված աղավնին էի նայում, էնտեղ նավակում կարծեմ տենց տեսարան կար՝ ասում ա՝ ես սիրում եմ քեզ, իմ ականջս ծակեց, այ մարդ, ասա՝ ես քեզ սիրում եմ էլի:ԴԴ
-Մեկ էլ էնպես եմ քրտնում, որ բուղը տալիս է ջանս,-վերջին շրջանում հաճախ էր փնթփնթում Հայդին,-քեզ մոտ էլ էր էդպես լինո՞ւմ:
Մի հատ էլ կրկնեմ, որ կենդանի խոսքը նենց բան ա, ամեն մարդ մի ձև ա խոսում, ու շատ վիճելի բան եմ ասում, նենց որ արխային մի ընդունիր ասածներս )
Ընդհանուր ինձ շատ դուր եկավ, կերպարների սեռը ընկալելու խնդիր չեմ ունեցել, որովհետև անունները չիմանաս էլ, իրանց խոսալը, մտածողությունը շատ ընկալելի կանացի ա, իմ կարծիքով,
Չեխովյանի պահով՝ քանի որ չհամաձայնող կա(չնայած դա իմ զգացողությունն ա, ի՞նչ կա համաձայնել-չհամաձայնելուԴԴ), Հայկը նշեց փոքր մարդուն, ավելացնեմ, սեղմի մեջ, դիպուկ հումորով, ավարտուն կերպարներ հակիրճություն, բարի հումոր, որի մեջ իհարկե շատ թեթև քմծիծաղ ասեմ, ինչ ասեմ, զգացվում ա, որոշակի ապարդյունության զգացողություն, բայց ոչ թե իմաստ չլինելու և այլն, այլ ջանքեր չգործելու, առանձնապես ոչ մի բան չանելու առումով, ես էս ամենը մի բառով չեխովյան անվանեցի ))
Մեջբերել
Էջանիշներ