Ակվարիում

[Աթեիստ]

Առաջի անգամ փորձեցի կարդալ, բայց կիսատ թողեցի, որտև համ քունս էր տանում, համ ուղեղս կպած չէր ուզում ընդուներ, որ սաղ պերսոնաժները կանայք են (Տուրբոյինը չհաշված ։))։

Երկրորդ փորձին արդեն տրամադրվել էի, որ Անկեն ու Հայդին կանայք են, ու շատ թեթև կարդացվեց։
Վերջի լրջությունն իհարկե սպասելի էր։

Չհավանածս մասեր։
1. Էդ սեռերի պահը։ Կուզերի որ պերսոնաժներին ներկայացնելիս արդեն հասկացվի սեռը (եթե իհարկե սեռը հատուկ չի թաքցվում)։ Ստեղ էս նախադասությունը պտի հուշեր. «-Հա, իհարկե, կլիմաքսն էդպես գիտի, լավ է, ես արդեն դուրս եմ դրանից,-պատասխանում էր Անկեն՝ դրակոնին հաղթածի հպարտությամբ,- հավատա ինձ, ամենալավ տարիքը հիսունհինգից հետո է:», բայց ես սա ընկալել էի, որպես տղայական հումոր։
2. Կրկնակի Enter-ները կտրուկ անցումների համար ես օգտագործել, բայց տեղ կա, որ անցում չկա, բայց Enter-ը կա։ Ավելի հեշտ կկարդայի, եթե էդ անցումները ինչ որ նշաններով բաժանվեին։
3. Վրիպակները քո համար անսպասելիորեն շատ էին։
4. Բոբոշանալ բառը դուրըս չեկավ, երևի առաջի անգամ էի լսում, դրանից ա։

Բովանդակության հետ կապված էլ, որ էդքան շփվում էին, չէի զարմանա, եթե Ջենին Հայդիին իրա «ակվարիումից» հաներ։ Չգիտեմ, ժամանակն էր քի՞չ, թե՞ Հայդին էր չափազանց իներտ։