Էսօր ծնվել ա մեր սիրելի Նիկը: Մի հատ պատկերացրեք, թե ինչքան բան կպակասեր Ակումբից ու ընդհանրապես մեր կյանքից, եթե չլիներ ինքը. Էլ որտեղից մենք կարայինք էդքան լույս ու դրականություն ստանայինք: Ոչ մի տեղից: Էս Նիկեային սենց բռնես, մի հատ հավեսով կծես, հետո մի քիչ նեռվերն ուտես, գնաս-գաս ճմկթես, հետո բռնես պաչես ու վզովն ընկած, բարձր հռհռալով թափառես փողոցներով, ոտքերդ քարշ տալու աստիճան շատ: Հետո խոսես լիքը-լիքը տարբեր խոր կամ տափակ թեմաների մասին, զգաս ինչ աստիճանի լուրջ ու տափակ կարող եք լինել միառժամանակ Հետո հասկանաս, որ առանց իրա տխուր ա, ու ամեն կերպ փորձես իրան մի երկու րոպե ավել պահել մոտդ, ու ինչքան հնարավոր ա ուշ թողնես գնա: Իսկ գնալուց հետո իր լույսը մի երկու օր լուսավորում ա, մինչև հաջորդ հանդիպում:
Ինչ եմ ուզում ասեմ ժողովուրդ ջան. Եթե շատ տխուր ես, կամ հոգնած ու քայքայված, կամ շատ ուրախ ես, մեռնում ես երջանկությունից, զանգում ես Նիկեային ու գնում եք թափառելու. Իրանից լավ ընկեր չկա, եթե անգամ ինքը մահացու հոգնած ա, կամ նեղված, դա ոչ մի եղանակ չի փոխի. Ինքը մեկ ա ճառագում ա, էն պսպղուն աչքերը մեկ ա լուսավորում են: Եթե անգամ ինքը խոսում ա շատ շատ շատ, ոգևորված պատմում ա ինչ-որ առաջին հայացքից անհետքրքիր բան, մեկ ա` եթե ինքն ա պատմում, դա դարձնում ա մե հրաշալի ու զվարճալի պատմություն: Կապ չունի ինչ ա բլբլում, կարևորը ինչպես ա ինքը դա անում: Կարևորն ինքը ամենահավատարիմ, հասկացող ու վստահելի մարդն ա դառնում քո համար, դառնում ա քո մարդը: Ինքը կյանքի մնայուն արժեք ա, լուրջ եմ ասում:
Ժողովուրդ, շփվեք էս մարդու հետ, ու կհասկանաք, որ ինքը շատ արագ դառնում ա ձեր համար շատ կարևոր ու անգնահատելի թանկ մեկը: Մեկը ու գուցե միակը: Իրանից լավ ընկեր չկա
Հ.գ. Ու էսքանից հետո պարզ ա, թե ինչ կմաղթեմ քեզ Նիկուշ. մնաս էնպիսին, ինչպիսին կաս:
Էջանիշներ