Harry Potter and the Methods of Rationality/Հարրի Փոթթերն ու ռացիոնալության մեթոդները

[Արշակ]

Ստեղ մարդ կա՞ որ կարդացել ա Eliezer Yudkowsky-ի «Harry Potter and the Methods of Rationality» վեպը։ Էս ստեղծագործությունը Հարրի Փոթթերի օրիգինալ ստեղծագործության funfiction ա, որը պատմում ա Հարրի Փոթթերի ալտերնատիվ պատմությունը․

Հարրի Փոթթերը մինչև 11–տարեկանը մեծացել ա իր մորաքրոջ և նրա Օքսֆորդի համալսարանի պրոֆեսոր ամուսնու ընտանիքում, որտեղ սովորել ա ամեն ինչ դիտարկել ռացիոնալ սթափ մտածողությամբ, գիտական մոտեցմամբ ու մեթոդներով ու երբ ընդունվում ա կախարդների դպրոց, իր առաջ նպատակ ա դնում կախարդանքը ուսումնասիրել գիտության լույսի ներքո ու մեծամեծ գիտական նվաճումներ անել


Վերջերս ընկերներիցս մեկը խորհուրդ տվեց, սկսել եմ կարդալ ու կրակն եմ ընկել՝ նենց եմ կլանվել, որ սաղ օրը բան ու գործս թողած էդ եմ կարդում...

Հա ու ասեմ, որ օրիգինալ Հարրի Փոթթերը չեմ կարդացել, ոչ էլ կինոն եմ նայել ու ընդհանրապես, էս ստեղծագործությունը կարելի ա լրիվ օրիգինալից անկախ կարդալ, բայց ինչքան գիտեմ օրիգինալ ստեղծագործության հիմնական առանցքը պահպանվում ա ու հերոսներն էլ նույնն են։

Շատ հավես ստեղծագործություն ա․ հատկապես Հարրի Փոթթերի ֆանատներին պիտի որ դուր գա, բայց կարծում եմ էս գրքի հիմնական արժեքը «Հարրի Փոթթերի» funfic լինելը չի․ Հարրի Փոթթերի մանկական, էմոցիոնալ, բայց միևնույն ժամանակ նրբանկատ, ռացիոնալ ու գիտնականին բնորոշ անալիտիկ մտքերը մի այլ կարգի հաճույք ա կարդալը անկախ օրիգինալ «Հարրի Փոթթերին» ծանոթ լինել–չլինելուց։ Դժվարանում եմ բնորոշել էս գրքի յուրօրինակությունն ու կայֆը, բայց հույս ունեմ որ Ակումբում էլի կարդացած մարդիկ կան կամ շուտով կլինեն ու ինձ կօգնեն էս հարցում

Նաև հետաքրքիր ա Հարրի Փոթթերի օրիգինալ ստեղծագործությունը կարդացածների կարծիքը․ որ գործն ա ավելի լավը սա՞, թե՝ օրիգինալը, որ մեկի Հարրի Փոթթերն ա ավելի հետաքրքիր կերպար և այլն


Էս ստեղծագործությունը ի սկզբանե գրվել ա բլոգի գրառումների տեսքով, հետո ֆանատների համատեղ ջանքերով թարգմանվել ա բազմաթիվ լեզուներով, մի խոսքով հիմա գիրքը անվճար կարող եք կարդալ ինչպես օնլայն, այնպես էլ բեռնել e-reader–ի համար ֆորմատներով։
անգլերեն կարդացողներդ մտեք․ http://hpmor.com/, ռուսերեն՝ http://hpmor.ru/

[Chuk]

Կկարդամ։ Հետաքրքրեց։

Sent from my A0001 using Tapatalk

[Հայկօ]

Դե մեր մեջ ասած՝ կարծիք կա, որ էդ ամբողջ պատմությունն իրականում Հարրիի հալյուցինացիաներն էին, երբ ինքը սովից մեռնում էր Դադլիների չուլանում...

Իսկ գիրքը գնաց կարդալիքների ցուցակ, հա:

[GriFFin]

Ես էլ ուզեցի կարդալ, բայց Harry Potter and the Cursed Child [by one and only J.K Rowling]-ը կարդալուց հետո:
Մենակ մի հատ funfic եմ կարադցել Հարրիի մասին ու շատ էի հավանել: Ինքը ոնց որ սկսում էր նրանից, որ Cedric Diggory-ին [Harry Potter and the Goblet of Fire] սպանելու համար մեղադրում են Հարրիին ու դուրս հանում դպրոցից: Հարրին սկսում ա ապրել հասարակ մագլի կյանքով՝ տուն, ընտանիք, երեխա ունենալ, ծառ տնկել... մինչև էն պահը, որ իրա երեխուն նամակ ա գալիս Հոգվարդսից: Մի խոսքով՝ շատ լավն էր:
Հ.Գ. Շատ քիչ հեղինակներ կան, ովքեր իրանց գրքերի funfic-ը գովում են ու էդ գրողներից մեկը Ռոուլինգն ա: Շատ եմ սիրում իրան:
Հ.Հ.Գ. Ֆանֆիկ շատ եմ սիրում, բայց միշտ օրիգինալը կարդում եմ: Մի տեսակ վատ եմ ինձ զգում, երբ ասում են ֆանֆիկը լավն ա օրիգինալից: Մեկ էլ մի բան եմ նկատել: Հիմնականում, իմ չհավանած գրքերի ֆանֆիկերը էլի չեմ հավանում: Ասնեք՝ The Twilight Saga ու 50 shades of grey-ը: Ահավորն են:
Ասածս ի՞նչ ա՝ կարդա օրիգինալը, երեխուդ կարաս կարդաս, եթե մանկական թվա: Ամենաքիչը կինոն նայի:

[GriFFin]

Դե մեր մեջ ասած՝ կարծիք կա, որ էդ ամբողջ պատմությունն իրականում Հարրիի հալյուցինացիաներն էին, երբ ինքը սովից մեռնում էր Դադլիների չուլանում...

Իսկ գիրքը գնաց կարդալիքների ցուցակ, հա:

Ամենաչսիրած theorie-ին ա անկեղծ ասած։ Ամբողջ գրքի հեքիաթային էֆֆեկտը ջուրն են գցում։ Ոնց որ ասեն ՝ իրականում Գենդալֆը մի քիչ շատ էր magic weed ծխել ու 100 տարի իրա պատրանքները պատմել։ Չգիտեմ։
Օրինակ, Albus is gay theorie-ն հետաքրքիրն էր, իմ մտքով չէր անցել ( կարող ա փոքր էի կարդալուց, դրա համար չի անցել ): Որ Ռոուլինգին հարցրեցին՝ հաստատեց։ Ինքը Հարրի Նկատմամբ վլիչենիան կտրականապես հերքեց ( բնական ա), բայց էն մի պահը չէ։ Իսկ էս հալյուցինացիաների թեորիան…նյարդերիս ազդում ա։

[Արշակ]

Հ.Հ.Գ. Ֆանֆիկ շատ եմ սիրում, բայց միշտ օրիգինալը կարդում եմ: Մի տեսակ վատ եմ ինձ զգում, երբ ասում են ֆանֆիկը լավն ա օրիգինալից:

Եսի՞մ, ի՞նչ կա վատ զգալու‎։ Ինձ թվում ա կարա տենց բան լինի, ու էդ ոչ մի կերպ չի նսեմացնում օրիգինալը։

Ասածս ի՞նչ ա՝ կարդա օրիգինալը, երեխուդ կարաս կարդաս, եթե մանկական թվա: Ամենաքիչը կինոն նայի:

Ճիշտն ասած, բուն Հարրի Փոթթերի թեմատիկան ինձ էնքան էլ չի ձգում․ էն աստիճանի, որ սկի կինոները չեմ նայել մինչև հիմա։ Երեխա էլ չունեմ թարսի պես։
Իսկ էս գիրքը հետաքրքրեց ոչ թե Հարրի Փոթթերի պատճառով, այլ՝ վերնագրի երկրորդ մասի («ռացիոնալության մեթոդների» մասով ընկերներս դրական արձագանքի շնորհիվ)։ Բայց էս գրքի շնորհիվ որոշեցի այնուամենայնիվ կինոն նայեմ, որտև հետաքրքիր ա, թե սենց հետաքրքիր սյուժեն ինչքանո՞վ ա Յուկովսկիի հնարածն ու շնորքը, ինչքանով՝ Ռոուլինգի Հարրի Փոթթերից վերցված։ ՈՒ նաև անհամբեր սպասում եմ, թե ե՞րբ եք դուք էլ էս մեկը կարդալու, որ ձեր համեմատությունները լսեմ



Ամեն դեպքում կարծում եմ էս ստեղծագործությունը սովորական ֆանֆիկ չի․ հեղինակն իր ուրույն ասելիքն ունի, ուղղակի ռացիոնալության թեմայով իր ասելիքը տեղ հասցնելու համար «Հարրի Փոթթերի» կախարդական ու իռացոինալ աշխարհը որպես հակառակ բևեռ շատ հարմար հումք ա

[GriFFin]

Եսի՞մ, ի՞նչ կա վատ զգալու‎։ Ինձ թվում ա կարա տենց բան լինի, ու էդ ոչ մի կերպ չի նսեմացնում օրիգինալը։


Ճիշտն ասած, բուն Հարրի Փոթթերի թեմատիկան ինձ էնքան էլ չի ձգում․ էն աստիճանի, որ սկի կինոները չեմ նայել մինչև հիմա։ Երեխա էլ չունեմ թարսի պես։
Իսկ էս գիրքը հետաքրքրեց ոչ թե Հարրի Փոթթերի պատճառով, այլ՝ վերնագրի երկրորդ մասի («ռացիոնալության մեթոդների» մասով ընկերներս դրական արձագանքի շնորհիվ)։ Բայց էս գրքի շնորհիվ որոշեցի այնուամենայնիվ կինոն նայեմ, որտև հետաքրքիր ա, թե սենց հետաքրքիր սյուժեն ինչքանո՞վ ա Յուկովսկիի հնարածն ու շնորքը, ինչքանով՝ Ռոուլինգի Հարրի Փոթթերից վերցված։ ՈՒ նաև անհամբեր սպասում եմ, թե ե՞րբ եք դուք էլ էս մեկը կարդալու, որ ձեր համեմատությունները լսեմ



Ամեն դեպքում կարծում եմ էս ստեղծագործությունը սովորական ֆանֆիկ չի․ հեղինակն իր ուրույն ասելիքն ունի, ուղղակի ռացիոնալության թեմայով իր ասելիքը տեղ հասցնելու համար «Հարրի Փոթթերի» կախարդական ու իռացոինալ աշխարհը որպես հակառակ բևեռ շատ հարմար հումք ա

Եսիմ։ Կարելի ա ասել, որ ֆանֆիկը պլագիատ ա։ Իսկ պլագիատը լավ բան չի։ Էդ իմ ընկալումից ա)
Չնայած էդ շատ առաջ էր, հիմա ֆանֆիկը շատ ա զարգացել։ Հիմա մարդիկ լրիվ այլ պատմություն են գրում ներշնչելով իրանց սիրած գրքից։ Նենց չի, որ էդ մինչև ինտերնետային ժամանակաշրջանը չի եղել։ Ուղղակի հիմա ներշնչանքը ֆանֆիկ են ասում։ :Դ
Շուտ կարդամ գրեմ կարծիքս, ահավոր հետաքրքրեց։
Հ.Գ. Հարրի Փոթթեր բոլորը պիտի կարդան)) imho
[and remember] you're a wizard Harry! =^___^=

[Արշակ]

Եսիմ։ Կարելի ա ասել, որ ֆանֆիկը պլագիատ ա։ Իսկ պլագիատը լավ բան չի։ Էդ իմ ընկալումից ա)
Չնայած էդ շատ առաջ էր, հիմա ֆանֆիկը շատ ա զարգացել։ Հիմա մարդիկ լրիվ այլ պատմություն են գրում ներշնչելով իրանց սիրած գրքից։ Նենց չի, որ էդ մինչև ինտերնետային ժամանակաշրջանը չի եղել։ Ուղղակի հիմա ներշնչանքը ֆանֆիկ են ասում։ :Դ

Դե ընդհանրապես ցանկացած բան ստեղծելիս ինչ–որ բանից ներշնչվում ես, չէ՞‎։ Էդ կարա լինի կյանքիդ ինչ–որ դրվագ, ինչ–որ մարդ կամ ստեղծագործություն։ ՈՒ էն դեպքում երբ ներշնչանքդ ինչ–որ ստեղծագործություն ա ու դա ակնհայտ երևում ա, դրան ասում են ֆանֆիկ Իսկ ստեղծածիդ արժեքը էն ա, ինչը որ դու ես եղածին ավելացրել քո կողմից։
Իսկ պլագիատ համարվում ա էն դեպքում, երբ փորձում ես թաքցնել, թե ինչ այլ ստեղծագործությունից ես օգտվել ու ներկայացնում ես որպես լրիվ նոր բան․ կարծում եմ ֆանֆիկը կակրազ դրա լրիվ հակառակն՝ հենց ֆանֆիկ բառը արդեն իր մեջ ուղղակիորեն արտահայտում ա, որ հիմնված ա այլ ստեղծագործության վրա ու ինչ–որ առումով հարգանք ա արտահայտում օրիգինալ ստեղծագործության նկատմամբ

[GriFFin]

Դե ընդհանրապես ցանկացած բան ստեղծելիս ինչ–որ բանից ներշնչվում ես, չէ՞‎։ Էդ կարա լինի կյանքիդ ինչ–որ դրվագ, ինչ–որ մարդ կամ ստեղծագործություն։ ՈՒ էն դեպքում երբ ներշնչանքդ ինչ–որ ստեղծագործություն ա ու դա ակնհայտ երևում ա, դրան ասում են ֆանֆիկ Իսկ ստեղծածիդ արժեքը էն ա, ինչը որ դու ես եղածին ավելացրել քո կողմից։
Իսկ պլագիատ համարվում ա էն դեպքում, երբ փորձում ես թաքցնել, թե ինչ այլ ստեղծագործությունից ես օգտվել ու ներկայացնում ես որպես լրիվ նոր բան․ կարծում եմ ֆանֆիկը կակրազ դրա լրիվ հակառակն՝ հենց ֆանֆիկ բառը արդեն իր մեջ ուղղակիորեն արտահայտում ա, որ հիմնված ա այլ ստեղծագործության վրա ու ինչ–որ առումով հարգանք ա արտահայտում օրիգինալ ստեղծագործության նկատմամբ

Հա, համաձայն եմ, բայց մեկ ա I feel bad for the author, երբ ասում են օրիգինալից լավն ա կամ, որ կարդացած չեն լինում ու ֆանֆիկը հավանում։ Խոսքը էն դեպքերի մասին ա, երբ 300 էջանոց ստեղծագործության 290 էջը նույնն ա, իսկ վերջը ուրիշ։ Կամ, երբ ստեղծագործության մեջ սիրային անկապ բաներ են ավելացնում: :Դ

[Արշակ]

Ի դեպ, Յուդկովսկին ամեն գլխի սկզբում «հիշացնում ա», որ իտոգում Ռոուլինգն ա դեմքը

[GriFFin]

Ի դեպ, Յուդկովսկին ամեն գլխի սկզբում «հիշացնում ա», որ իտոգում Ռոուլինգն ա դեմքը

Իսկ Ռոուլինգը ռիվյու տվե՞լ ա էս գրքին։

[Արշակ]

Իսկ Ռոուլինգը ռիվյու տվե՞լ ա էս գրքին։

Չգիտեմ, ոնց–որ թե չէ, բայց գրքի գլուխներից մեկի սկզբում սենց բան ա գրած․

Whoa. A spokesman for Rowling's literary agent said that Rowling is okay with the existence of fanfiction as long as no one charges for it and everyone's clear that the original copyrights belong to her? That's really cool of her. So thank you, JKR, and thine is the kingdom!

Բայց էնքան էլ չհասկացա․ կոնկրետ սրա մասին ա՞ ասել, թե ընդհանրապես ֆանֆիքերի։

[GriFFin]

Չգիտեմ, ոնց–որ թե չէ, բայց գլխի գլուխներից մեկի սկզբում սենց բան ա գրած․

Բայց էնքան էլ չհասկացա․ կոնկրետ սրա մասին ա՞ ասել, թե ընդհանրապես ֆանֆիքերի։

Չեմ հիշում էս թեմայում էի գրել թե՞ չէ, բայց էս միտքը ասել ա)) Ինքը էն քիչ հեղինակներից ա, որ ֆանֆիկի դեմ բան չունի։ Որոշներին օգնում էլ ա ռիվյուներով։

[Աթեիստ]

Սկսել եմ կարդալ։
Մինչև սա կարդալը ճիշտ կլնի օրիգինալը կարդաք, ահագին բաներ շատ թեթև ա բացատրվում։
Բայց շա՜տ լավն ա։ Պերսոնաժների դիալոգները նենց ես կարդում, որ ով Տարանտինոյի ֆիլմերի դիալոգ նայես. չես ուզում վերջանա։

[Արշակ]

Սկսել եմ կարդալ։
Մինչև սա կարդալը ճիշտ կլնի օրիգինալը կարդաք, ահագին բաներ շատ թեթև ա բացատրվում։
Բայց շա՜տ լավն ա։ Պերսոնաժների դիալոգները նենց ես կարդում, որ ով Տարանտինոյի ֆիլմերի դիալոգ նայես. չես ուզում վերջանա։

Եսիմ, ես օրիգինալը ո՛չ կարդացել եմ, ո՛չ տեսել, բայց ոնց–որ թե միակ բանը որ էնքան էլ հասկանալի չէր սկզբից, էդ դպրոցի 4 տներ/ֆակուլտետներն էին, որոնց մասին harrypotter.wikia.com–ում կարդացի պարզ դառավ․ գուցե ուրիշ նուրբ մոմենտներ է՞լ կան որ չեմ նկատել, բայց համենայն դեպս իմ տպավորությամբ ամեն ինչ հասկանում եմ

Հա մեկ էլ, չգիտեմ դրան հասել ես թե չէ, բայց Time Turner–ով ժամանակը հետ ու առաջ տալու մոմենտներ են, որ մեկ–մեկ ուղեղս կախում ա, ու բան չեմ ջոկում, բայց ենթադրում եմ, որ էդ օրիգինալ Հարրի Փոթթերում չկա‎։

Իսկ դիալոգները համաձայն եմ, Տարանտինոյի նման արտահայտիչ ու կրուտոյ են, բայց համ էլ ավելի ինտելեկտուալ ու խորն են