Harry Potter and the Methods of Rationality/Հարրի Փոթթերն ու ռացիոնալության մեթոդները

[Արշակ]

Հա, մեկ էլ time-turner–ի մասին որ ասում էի, որ շատ բարդ ա բան, ընկերոջիցս, որը մասնակցել ա hpmor–ի թարգմանությանը ու ահագին խորացել ա էս թեմայի մեջ, հարցրեցի, ասում ա օրիգինալում time-turner–ը շատ պարզ ձևով ա կիրառվում՝ հիմնականում միաժամանակ երկու տարբեր դասերի նստելու համար, ու միայն մի դեպք կա, որ մի քիչ ավելի «լուրջ» ա օգտագործվում։
hpmor–ում ահագին խճճված սյուժեներ կան time-turner–ի կիրառմամբ ու էն ամենաբարդ մասում, որ ասում էի ուղեղս կախում ա, պարզվում ա ընթերցողները excel–ով հատուկ սխեմ ա են սարքել, որը ցույց ա տալիս ժամանակի զուգահեռ իրականություններում ով–ոնց–ինչ ա անում

Մի խոսքով էս ա, եթե էդ հատվածներին հասնեք (51-55 գլուխները) ու խճճվեք, կարաք սա որպես ուղեցույց օգտագործեք
Բայց մինչև հասնելը մի բացեք, սփոյլեր կարող ա լինի․
https://docs.google.com/spreadsheets...ub?output=html

Հեսա մի հատ էլ էդ հատված ա կարդամ էս աղյուսակն օգտագործելով, տեսնեմ նորմալ բան ջոկում ե՞մ

[GriFFin]

Արշակ, քանի օրիգինալը չես կարդացել, չես պատկերացնի, ինչքան ես սխալվում ։))

Նենց չի որ հերոսներին լրիվ փոխել ա, ընդամենը մի քիչ զարգացրել ա։ Ասենք Ռոնը ստեղ լրիվ երկրորդական պերսոնաժ ա, որտև ինքն օրիգինալում բացի նրանից, որ Հարրիի ընկերն ա, որ մի արժանիք չուներ գրքի հերոս դառնալու։

Կարճ ասա, առանց օրիգինալը կարդալու ես լրիվ այլ կերպ սա կկարդայի, որպես լրիվ այլ ստեղծագործություն, ու կարող ա էդքան չգրավեր, ինչքան հիմա։

Գլուխ 8

Արտ, իմ կարծիքով ինքը ավելի շատ փոխել ա քան զարգացրել։ Շատ կորիզային բնավորության գծեր, որոնք կերպարին առանձնացնում էին՝ չկան։ Ասենք, Հարին ուզում էր Գրիֆինդոր չընկներ, Սլիզերինից չէր նեղվում։ Էդ նշանակում ա, որ ինքը լրիվ ուրիշ ա։
Ավելի ճիշտ, համ փոխել ա, համ փոխածը զարգացրել ա։ Ամեն կերպար տարբեր էլի։

Հ.Գ. Ռոնին բան չասես, ինքը շատ կարևոր ա։ Ու իմ ամենասիրած կերպարներից ա։ Հերմիոնայից հետո։
Հ.Հ.Գ. Ինձ էս գիրքը ավելի շատ դուր կգար, եթե անունները փոխած լիներ ու ասենք, Հարիենցից հետո եկող սերնդի մասին լիներ։ Որտև հավես ա գրած։ Ու որ 11 տարեկան չլինեին։

[GriFFin]

Հա, մեկ էլ time-turner–ի մասին որ ասում էի, որ շատ բարդ ա բան, ընկերոջիցս, որը մասնակցել ա hpmor–ի թարգմանությանը ու ահագին խորացել ա էս թեմայի մեջ, հարցրեցի, ասում ա օրիգինալում time-turner–ը շատ պարզ ձևով ա կիրառվում՝ հիմնականում միաժամանակ երկու տարբեր դասերի նստելու համար, ու միայն մի դեպք կա, որ մի քիչ ավելի «լուրջ» ա օգտագործվում։
hpmor–ում ահագին խճճված սյուժեներ կան time-turner–ի կիրառմամբ ու էն ամենաբարդ մասում, որ ասում էի ուղեղս կախում ա, պարզվում ա ընթերցողները excel–ով հատուկ սխեմ ա են սարքել, որը ցույց ա տալիս ժամանակի զուգահեռ իրականություններում ով–ոնց–ինչ ա անում

Մի խոսքով էս ա, եթե էդ հատվածներին հասնեք (51-55 գլուխները) ու խճճվեք, կարաք սր որպես ուղեցույց օգտագործեք
Բայց մինչև հասնելը մի բացեք, սփոյլեր կարող ա լինի․
https://docs.google.com/spreadsheets...ub?output=html

Հեսա մի հատ էլ էդ հատված ա կարդամ էս աղյուսակն օգտագործելով, տեսնեմ նորմալ բան ջոկում ե՞մ

Ավելի բարդերը Ռոուլինգը չի ընդգրկել ինչքան գիտեմ, որտև համարում էր, որ երեխեքի համար բարդ կլիներ։ Իրա գրքի շնորհանդեսին շատ են հարցեր տալիս էդ հատվածից ու ինքը սաղ գրած ունի։
Ի դեպ, էս գիրքը ո՞ր տարիքային խմբի համար ա։

[Աթեիստ]

Աթեիստ ախպեր, չեղավ, կանոնը խախտում ես․ ասա տեսնենք ո՞ր գլխին ես հասել, որ պատկերացնենք կարծիքդ ինչի վրա ա հիմնված

Գլուխ 49։

[GriFFin]

Գլուխ 49։

Ինչ հավես արագ ես կարդում։ Ես էլ եմ ուզում

[Արշակ]

Ավելի բարդերը Ռոուլինգը չի ընդգրկել ինչքան գիտեմ, որտև համարում էր, որ երեխեքի համար բարդ կլիներ։ Իրա գրքի շնորհանդեսին շատ են հարցեր տալիս էդ հատվածից ու ինքը սաղ գրած ունի։
Ի դեպ, էս գիրքը ո՞ր տարիքային խմբի համար ա։

Էդ մասին չեմ հանդիպել որևէ տեղ գրած, բայց իմ կարծիքով միանշանակ չափահասների համար ա, որովհետև մեջը նենց խորը հոգեբանական մասեր կան, որ երեխեքը հաստատ չեն ձգի։ Ես կասեի՝ նույնիսկ եթե հասկանան էլ, վտանգավար ա երեխեքի հոգեկանի համար

Ի դեպ, էն օրը մի ուրիշ ընկերոջս հետ էի խոսում (չափահաս, 30–անց մարդ), ասում ա (ու լրիվ լրջով), որ էս գիրքը կարդալուց հետո ինքը վերջնականապես աթեիստ դառավ Բայց ճիշտն ասած, հլը որ չեմ հասկանում թե ինչի՞ պիտի էս գիրքը տենց ազդեցություն ունենար Իմ մեջ տենց փոփոխություններ հլը որ չեն եղել

[Աթեիստ]

Ինչ հավես արագ ես կարդում։ Ես էլ եմ ուզում

Անցի ռուսերենի

[Արշակ]

Գլուխ 8

Արտ, իմ կարծիքով ինքը ավելի շատ փոխել ա քան զարգացրել։ Շատ կորիզային բնավորության գծեր, որոնք կերպարին առանձնացնում էին՝ չկան։ Ասենք, Հարին ուզում էր Գրիֆինդոր չընկներ, Սլիզերինից չէր նեղվում։ Էդ նշանակում ա, որ ինքը լրիվ ուրիշ ա։

ՈՒրիշը ուրիշ ա, բայց ինչքան հիշում եմ Սլիզերինի մասին մինչև 10–րդ գլուխը բան չի ասում․ էդ որտեղի՞ց գտար Չհաշված էն մոմենտը, որ Մալֆոյի վրա փոստ բռնելու ժամանակ ասում ա, որ երազում ա Սլիզերին ընկնի

[GriFFin]

Էդ մասին չեմ հանդիպել որևէ տեղ գրած, բայց իմ կարծիքով միանշանակ չափահասների համար ա, որովհետև մեջը նենց խորը հոգեբանական մասեր կան, որ երեխեքը հաստատ չեն ձգի։ Ես կասեի՝ նույնիսկ եթե հասկանան էլ, վտանգավար ա երեխեքի հոգեկանի համար

Ի դեպ, էն օրը մի ուրիշ ընկերոջս հետ էի խոսում (չափահաս, 30–անց մարդ), ասում ա (ու լրիվ լրջով), որ էս գիրքը կարդալուց հետո ինքը վերջնականապես աթեիստ դառավ Բայց ճիշտն ասած, հլը որ չեմ հասկանում թե ինչի՞ պիտի էս գիրքը տենց ազդեցություն ունենար Իմ մեջ տենց փոփոխություններ հլը որ չեն եղել

Հա, զգացել եմ, որ 21+ ա:
Ես անկեղծ ասած ոչ մի գիտական հիմնավորում ունեցող գեղարվեստական գրքից հետո չէի փոխի իմ կրոնական հավատալիքները :Դ տենաս ինչի՞ ա տենց համոզվել:

Անցի ռուսերենի

Մի քանի բան նայեցի ռուսերենով, թարգմանությունը չհավանեցի: Իրականում իմ համար լեզուն կապ չունի :Դ բայց դու մեկ ա արագ ես կարդում:

ՈՒրիշը ուրիշ ա, բայց ինչքան հիշում եմ Սլիզերինի մասին մինչև 10–րդ գլուխը բան չի ասում․ էդ որտեղի՞ց գտար Չհաշված էն մոմենտը, որ Մալֆոյի վրա փոստ բռնելու ժամանակ ասում ա, որ երազում ա Սլիզերին ընկնի

Մենակ փոստ բռնելը չէ, ընհանուր իրա պահվածքից զգացվում ա: Իրա պրատածիպի հետ եմ համեմատում:

[Արշակ]

Ժողովուրդ, կարդում ե՞ք, ու՞ր եք հասել։

Ես կարդացի վերջացրի․ համ ուրախ եմ որ գիշերները էլ չեմ լռվի, համ էլ տխուր եմ, որ պրծավ Բայց լիքը ֆանֆիկ եմ գտել, հեսա դրանք եմ կարդալու

Իսկ հիմա թեթևակի սփոյլեր․

 •

• 

 Սեղմել՝ ցույց տալու համար

Հիշում եք չէ՞, որ Յուդկովսկին էս գիրքը որպես բլոգի գրառումներ էր դնում ամեն մի գլուխը։ Մի խոսքով գրքի վերջին գլուխներից մեկը, որի վերջում Հարրին լրիվ անելանելի իրավիճակում ա հայտնվում ու կարծես ոչ մի հնարավորություն չկա փրկվելու, հրապարակելուց հետո Յուդկովսկին սենց պայման ա դնում ընթերցողների առաջ․ ասում ա ձեզ 60 ժամ ժամանակ եմ տալիս․ հաջորդ գլուխը ինքներդ գրեք ու փրկություն առաջարկեք, օգտագործելով միայն մինչև էս պահը Հարրիին հայտնի կախարդանքները ու ռացիոնալ մտածողությունը ու հաշվի առնելով որ էդ իրավիճակում ոչ ոք չի կարող Հարիին օգնության գալ։ ՈՒ եթե ոչ ոք 60 ժամում խելքին մոտիկ լուծում չառաջարկի, ապա հեղինակը շարունակությունը չի դնի ու գիրքը հենց տենց տխուր էլ կավարտվի։
Մի խոսքով ընթերցողները ինտերնետով քննարկելով, համատեղ ուժերով փրկության հնարավոր միջոցները անալիզ անելով և այլն, արդյունքում հարյուրավոր տարբերակներ են առաջարկում։ Այսինքն՝ տվյալ գլխի հարյուրավոր ալտերնատիվ պատմություններ Մի մասը ահագին սրամիտ լուծումներ են լինում, որոշները ասում են նույնսիկ հեղինակի տարբերակից լավն են Մի խոսքով, հիմա դրանք եմ պատրաստվում կարդալ

[Արշակ]

Ի դեպ, Հարրի Փոթթերի առաջին կինոն նայեցի երեկ․ շատ լոքշ էր Հուսով եմ գիրքն ավելի լավն ա‎

[Արշակ]

Ես անկեղծ ասած ոչ մի գիտական հիմնավորում ունեցող գեղարվեստական գրքից հետո չէի փոխի իմ կրոնական հավատալիքները :Դ տենաս ինչի՞ ա տենց համոզվել:

Ինչի՞, ինձ թվում ա ցանկացած բան, որ կարա էմոցիոնալ ու գաղափարական ազդեցություն ունենա մարդու վրա, պոտենցիալ ունի կրոնական աշխարհայացք փոխելու։ Իսկ գեղարվեստական գրքերին ընդհանրապես բնորոշ ա էմոցիոնալ ու գաղափարական ազդեցությունը Նենց–որ երբեք մի ասա «երբեք» ‎ Իսկ թե կոնկրետ էս գիրքը ինչի ա տենց ազդեցություն ունեցել, չգիտեմ, չեմ հարցրել Ամեն դեպքում, իմ վրա տենց ազդեցություն չունեցավ տենց էլ։ Չնայած էս ստեղծագործությունից որոշ գաղափարներ մեջս նենց հավեսով մտան

[Աթեիստ]

Գլուխ 72։

Sent from my Elephone P8000 using Tapatalk

[Chuk]

Ի դեպ, Հարրի Փոթթերի առաջին կինոն նայեցի երեկ․ շատ լոքշ էր Հուսով եմ գիրքն ավելի լավն ա‎

Գիրքը երրորդից սկսի կարդալ: Դուրդ գա, կշարունակես՝ վերադառնալով առաջինին: Չգա, չես կարդա: Քեզ կարող ա և դուր չգա, ամեն դեպքում սրա հետ եզրերը շատ քիչ են: Սա լրիվ ուրիշ ոճի բան ա, ոնց որ ուղղակի անունդ վերցնեմ, ծրագրավորող լինելուդ փաստը վերցնեմ ու դրանց վրա պատմություն սարքեմ:

Իմ համար ինքը դեռ բավական միջակ գիրք ա, նույնիսկ «չի տանում», դրա համար դանդաղ եմ կարդում: Իսկ ՀՓ-ի մեջ կարող ա «ուսուցանող» ավելի քիչ բան կա, բայց կա դրայվ, էքշն, կերպարների կապող լիքը հավես պահեր, հուզմունքներ ու սպասումներ առաջացնող լիքը դրվագներ և այլն:

[Արշակ]

Գիրքը երրորդից սկսի կարդալ: Դուրդ գա, կշարունակես՝ վերադառնալով առաջինին: Չգա, չես կարդա: Քեզ կարող ա և դուր չգա, ամեն դեպքում սրա հետ եզրերը շատ քիչ են: Սա լրիվ ուրիշ ոճի բան ա, ոնց որ ուղղակի անունդ վերցնեմ, ծրագրավորող լինելուդ փաստը վերցնեմ ու դրանց վրա պատմություն սարքեմ:

Լավ, կփորձեմ երրորդ գրքից կարդալ

Իմ համար ինքը դեռ բավական միջակ գիրք ա, նույնիսկ «չի տանում», դրա համար դանդաղ եմ կարդում: Իսկ ՀՓ-ի մեջ կարող ա «ուսուցանող» ավելի քիչ բան կա, բայց կա դրայվ, էքշն, կերպարների կապող լիքը հավես պահեր, հուզմունքներ ու սպասումներ առաջացնող լիքը դրվագներ և այլն:

Էլի կարծիք գրելուց չեք գրում որ գլխին եք հասել

Արտ, եսիմ, չեմ կարող օրիգինալ գրքի հետ համեմատել, որտև չեմ կարդացել, բայց հարցը «ուսուցանող» լինելը չի․ ինձ համար էս գիրքը բոլ–բոլ էքշն ունի ու լիքը հուզումնալից պահեր, խորը կերպարներ և այլն։ Իրադարձությունները որ ֆիլմում լրիվ օդից վերցված ու չհիմնավորված են, էս գրքում ամեն ինչ իմաստ ու պատճառ ունի, կերպարների պահվածքը հոգեբանորեն հիմնավորվում ա, հասկանում ես դրդապատճառները ու թե ոնց ա յուրաքանչյուրի անհատականությունը ձևավորվել և այլն: ՈՒ ինձ մի այլ կարգի հաճելի ա հերոսների մտքերի, բավեճերի ու առճակատումների ընթացքին հետևելը:
Չգիտեմ, գուցե սկզբից շատ գովեցի ու ակնկալիքներդ չարդարացան Իմ դեպքում միշտ տենց ա․ եթե ինչ–որ գրքից շատ դրական արձագանքներ եմ լսում, սպասելիքներս խանգարում են ստեղծագործությունն ընկալելուն ու արդյունքում հիասթափվում եմ :/ Կամ էլ կարող ա տրանսպորտում ես կարդում, կցկտուր ա ստացվում չես մտնում մեջը, դրանից ա

Աթեիստ, դու պատմի տեսնենք, ո՞նց են տպավորություններդ մինչև հիմա։