ՀղումըLusina-ի խոսքերից
Թեմայից չեմ ուզում շեղվել, ուղղակի ասեմ, որ ես Հաուսի կերպարը նկատի ունեի, զուտ "Everybody lies" կարգախոսը, էդքան բան, էնտեղի բժշկության կամ գիտության հետ կապ չուներ ասածս.
Ինչ վերաբերվում ա outcome/predictor դերերին, եթե դրանց տարբերությունը չիմանայի, առաջին գրառումս չէր էլ լինի. (չնայած ես ավելի շատ մաթեմի հետ էի ասոցացրել "հակառակը միշտ չի որ ճիշտ ա" անեկդոտ դարձած խոսքի հետ կապված)
Ինչևէ, մաթեմում հեշտ ա տեսնել, թե ինչու, կոնկրետ էս դեպքում ես չտեսա, թե խի պետք ա տարբեր լիներ, դրա համար գրեցի.
Հ.Գ. Ամբողջական հոդվածի հղումը կդնե՞ս, թեզս վերջացնելու 2 oր ունեմ, մոտս պրոկրաստինացիայի գերադրական աստիճան ա, կարդամ
Ստեղ մենակ մաթեմի հարց չի: Ի վերջո, հետազոտողի ձեռքին ա ունեցած թվային արժեքները categorical variable-ի (thinker/non-thinker) վերածելու մեթոդը: Հակառակն անելիս էլ պետք ա ակտիվությունը վերածել categorical variable-ի, ու դա կարա ուրիշ կերպ արվի, նենց արվի, որ էֆեկտ լինի կամ նենց արվի, որ չլինի: Ու պլյուս բաժանումից կախված էլ effect size-ը կարա փոխվի:
Նույն իմ հետազոտության օրինակը. չնայած երկու դեպքում էլ significance կար, մի դեպքում effect size-ը պուճուր մի բան էր (30 մվ), իսկ հակառակի դեպքում՝ հսկայական (աշխատանքային հիշողության մի միավոր, հասկանալի սարքելու համար ասեմ, որ իմ հետազոտության մեջ աշխատանքային հիշողությունն ընդամենը յոթ միավոր ունի, առողջ մարդիկ մինիմում՝ հինգ, այսինքն՝ մի միավորը հսկայական թիվ ա դառնում):
Մեջբերել
Էջանիշներ