Սկսեմ նրանից, որ ես էնքան անգրագետ եմ, որ սկի չգիտեմ էլ աջ ու ձախը որն ա։ Իսկ ինչի՞ չգիտեմ․ որովհետև մինչև հիմա չի հետաքրքրել։ Ինչի՞ չի հետաքրքրել․ որովհետև Հայաստանում առանձնապես ակտուալ չի։ Հայաստանում քննարկման առարկան էն չի, թե ով ոնց ա տեսնում պրոբլեմների լուծումը՝ ա՞ջ, թե՝ ձախ մոտեցումներով։ Որովհետև մինչև տենց հարցերին հասնելը մարդիկ ավելի առաջնային պրոբլեմ են տեսնում․ երկրի ղեկին անօրեն թալանչիներ են նստած, որոնք աջ կամ ձախ կողմնորոշմամբ խնդիրներ չեն լուծում․ իրանց միակ նպատակը թալանելն ա, իսկ դրա համար իրանց աջ ու ձախ պետք չի։ Դե իսկ ընդդիմության միակ նպատակն էլ էդ անօրեն թալանչիներին հանելն ա, որի համար էլի աջ ու ձախը ակտուալ չի։
Մի խոսքով, ո՛շ իշխանությունների, ո՛չ ընդդիմության համար էդ հարցը ակտուալ չի․ արդյունքում էնքան որ մի բան պիտի գրեն թղթերում, մեկ ա ոչ մեկ չի կարդալու, լսել են որ հիմա կապիտալիզմն ա աշխարհում մեյնսթրիմ, էդ էն copy-paste արել:
Էս վերջերս որ դրսում եմ, ինձ էլ են մեկ–մեկ հարցնում, թե բա Հայաստանում ինչ վիճակ ա՝ աջ–ձախ, ես էլ չգիտեմ ինչ պատասխանեմ։ Տենց էլ ասում եմ․ էդ հարցը մեր մոտ ակտուալ չի
Դե մեկ էլ որ դրսերում իրար մեջ քննարկում են իրանց քաղաքականությունը, ջոկում ե,մ որ եվրոպա–ամերիգաներում էդ ակտուալ ա, տենց հիմա սկսել ա մանրից հետաքրքրել թե էդ աջն ու ձախը վերջը էդ ինչ են
Հ․ Գ․
Հայաստանի մասով գրածս ոչ թե իմ անձնական մոտեցումն ա, այլ իմ կարծիքով հասարակության մեջ ընդհանուր ընկալումը էս հարցի վերաբերյալ։ Ինքս վստահ չեմ, թե ինչքանով ա «թալանչի» ու «հակաթալանչի» սև ու սպիտակ բևեռացումը կոնստրուկտիվ լուծման տանում։
Էջանիշներ