Գրական դիմակ N5

[StrangeLittleGirl]

Վերջապես կարդացի: Միտքը լավն էր, բայց ինչքան շարունակվում էր պատմվածքը, էնքան ավելի էր թուլանում: Նենց տպավորություն էր, որ հեղինակը վերջում ձանձրացել ու արագացրել ա:
Երկխոսություններն էին անբնական: Հասարակ գյուղացի կերպարները ո՞նց են գրական խոսում: Հա, յոթ թիվն էլ շատ էր չարաշահված:

[Ուլուանա]

Հնչած դիտողությունները չկրկնեմ, ոնց որ թե բոլորի ասածներին էլ համաձայն եմ։ Մի բան էլ ասեմ. էդ յոթ թվի չարաշահման կամ, ավելի ճիշտ, անտեղի կիրառման վառ օրինակ էր յոթ մայր ու հայր փնտրելը։ Մի տեսակ շատ անկապ էր. մայրն ու հայրը զույգ են, իսկ յոթը կենտ թիվ է, էդ ո՞ր մեկից պիտի մեկով պակաս լիներ ։ Էդ պահն արժեր ավելի լավ մտածել։

[ivy]

Հնչած դիտողությունները չկրկնեմ, ոնց որ թե բոլորի ասածներին էլ համաձայն եմ։ Մի բան էլ ասեմ. էդ յոթ թվի չարաշահման կամ, ավելի ճիշտ, անտեղի կիրառման վառ օրինակ էր յոթ մայր ու հայր փնտրելը։ Մի տեսակ շատ անկապ էր. մայրն ու հայրը զույգ են, իսկ յոթը կենտ թիվ է, էդ ո՞ր մեկից պիտի մեկով պակաս լիներ ։ Էդ պահն արժեր ավելի լավ մտածել։

Ան, յոթ մամա-պապա նկատի ուներ՝ ամեն մեկից յոթ հատ. յոթ հատ մայր, յոթ հատ էլ՝ հայր:

[ivy]

Էհ, ոչ ոք ոչ մի ենթադրություն չուներ։

Հեղինակ՝ Chuk։

[Chuk]

Արձագանքներից դատելով էս գործում միակ բանը որ հաջողել եմ, դիմակավորվելն ա եղել

Ժող ջան, շնորհակալություն բոլոր արձագանքների համար: Համաձայն եմ, որ վաղուց չգրելու պատճառով տեխնիկաս սկսել է կաղալ, ու համաձայն եմ, որ շարադրանքում անհարթություններ կան:

Բայց ահագին լիքը կոնկրետ դիտողությունների համաձայն չեմ, ու ձեր թույլտվությամբ դրանց մասին հետո կխոսեմ, կհակաճառեմ՝ հուսով, որ բանավեճ կլինի: Ոչ թե զուտ առարկելու ու տեսակետս ներկայացնելու համար, այլ որ էդ քննարկման արդյունքում գամ կոնկրետ եզրահանգման, թե ո՞նց եմ մշակելու հեքիաթը, կամ էլ եթե թափս հերիքի՝ սրա հիման վրա հեքիաթ-վիպակ գրելու (կայֆ մտահղացում ունեմ, դեռ փակագծերը չեմ բացի):

Հա, մեկ էլ էս որ չասեմ, կտրաքեմ: Էս հեքիաթում ամենակարևոր քննադատս տղես՝ Ավետիսն ա: Իրականում հեքիաթն իրա համար էի հորինել ու պատմել, հետո որոշեցի գրի առնել: Գրել եմ շատ արագ ու վրայով չեմ անցել, բայց սենց էլ որ կարդում եմ, հետաքրքրված ու ուշադիր լսում ա

[ivy]

Էս բոլոր գրական նախագծերից Դիմակը, եթե ոչ ամենախիստը, ապա հաստատ խիստերից մեկն է, մրցույթներին հավասար: Չգիտեմ էլ ինչի էդպես ստացվեց

Կարծում եմ, եթե ստեղծագործական բաժնում բացեիր՝ որպես սովորական թեմա, թե՝ ժողովուրդ, հեքիաթ եմ գրել, հլը նայեք, արձագանքները մի քիչ ուրիշ կլինեին:

[Ուլուանա]

Էս բոլոր գրական նախագծերից Դիմակը, եթե ոչ ամենախիստը, ապա հաստատ խիստերից մեկն է, մրցույթներին հավասար: Չգիտեմ էլ ինչի էդպես ստացվեց

Կարծում եմ, եթե ստեղծագործական բաժնում բացեիր՝ որպես սովորական թեմա, թե՝ ժողովուրդ, հեքիաթ եմ գրել, հլը նայեք, արձագանքները մի քիչ ուրիշ կլինեին:

Ռիփ, ախր լրիվ բնական ա, որ ամենախիստը պիտի լիներ. հեղինակը հայտնի չի, մարդիկ էլ լրիվ ազատ–անկաշկանդ քլնգում են, որովհետև առնվազն էդ իրավիճակում կոնկրետ անձի ընկալումը բացակայում ա, որ քաշվեին ու մտածեին ավելի մեղմ արտահայտվելու մասին։ Ու դա շատ լավ ա, եթե հեղինակն իսկապես ուզում ա հնարավորինս անկողմնակալ կարծիքներ լսել։ Կարևորը՝ հեղինակն ի սկզբանե գիտի, թե ինչի ա գնում էս նախագծին մասնակցելով։

[Արէա]

Էհ, ոչ ոք ոչ մի ենթադրություն չուներ։

Հեղինակ՝ Chuk։

Չէի սպասում

Էս թեման. երեխան լքեց ծնողներին, ծնողները ծերացան մենակ ու տխուր, երեխան էլ ոչ մի լավ բանի չհասավ, էդքան էլ լավ թեմա չեմ համարում։ Մանավանդ երեխային պատմելու համար։
Սենց թեմա քննարկել ենք ակումբում։ Հետագայում, երբ երեխան պիտի սեփական կյանքը սկսի՝ ծնողներից առանձին, ծնողները միայնությունից են տանջվում, երեխան՝ խղճի խայթից։ Ամբողջ կյանքում։

[Chuk]

Չէի սպասում

Էս թեման. երեխան լքեց ծնողներին, ծնողները ծերացան մենակ ու տխուր, երեխան էլ ոչ մի լավ բանի չհասավ, էդքան էլ լավ թեմա չեմ համարում։ Մանավանդ երեխային պատմելու համար։
Սենց թեմա քննարկել ենք ակումբում։ Հետագայում, երբ երեխան պիտի սեփական կյանքը սկսի՝ ծնողներից առանձին, ծնողները միայնությունից են տանջվում, երեխան՝ խղճի խայթից։ Ամբողջ կյանքում։

Եսիմ, Արէա ջան, տրամաբանական բան ես ասում, բայց մի հեքիաթը կամ վիպակ-հեքիաթը (եթե թափս հերիքի՝ գրեմ), չեմ կարծում, որ տենց տրավմաների պատճառ դառնա:

[Chuk]

Դու մի ասիլ օխտը հսկա եղբայրներ կան, օխտը ավազակապետ, էս տեղերը նրանցն են, իրենց ամրոցն էլ մոտիկ սարի գլխին է։

Օրինակները շատ են: Պատահակ ընտրությունով էս մինը բերեցի: Կարող էի ման գայի, դես նայեի, դեն նայեի, էլի լիքը էսպես բաներ գտնեի: Բայց ասի՝ էս մինը լրիվ բոլ ա:

Սրա հեղինակը, իհարկե, Թումանյան Հովհաննեսն ա: Բայց որ ուրիշ հեքիաթներն ենք բացում, էլի սենց բաները շատ են, շատ շատ, յոթը հատից ավելին, որ համրում ես, համարումը չես գտնում:

Սրա պատճառն երևի էն է, որ հեքիաթը պիտի խոսի երեխու հետ, ինքը հնարավորինս պիտի պարզ ու անմիջական, բաց ու հաղորդվող լինի: Սրա համար էլ խոսակցականը ահավոր շատ ա հեքիաթներում: Ու էստեղ միշտ չի, որ գրական լեզվին հետևում ես, ավելի շեշտը դնում ես համ ու հոտի վրա:

Եթե հետադարձ նայում եմ հեքիաթին, ինձ թվում է, որ ես ոչ թե «յոթը»-ի ը-ն կհանեի, այլ դեռ մի բան էլ կավելացնի: Եթե ավելի լուրջ, սկզբից մեքենայորեն առանց ը-երի էի գրել: Որ երկրորդ անգամ կարդալով գնում էի, հանկարծ ուշքի եկա ու հիշեցի, որ երեխուս պատմելուց ը-ով եմ պատմում, ուրեմն խալխի երեխուն էլ պիտի էդպես պատմեմ:

Որ «յոթը» ձևը կարող են չսիրել, էդ ուրիշ: Բայց դրա համար հեքիաթին անուն կպցնել, չեմ հասկանում: Որ ուրիշ, ոչ երեխու համար լսարան լինի հասցեատերդ, պատմվածք կամ վեպ լինի, թերթի հոդված լինի, հանրագիտարանի նյութ լինի, էլի էդ ուրիշ. պիտի ասես «յոթը» սխալ ա, ուղղի: Բայց հեքիաթում ոճական սենց բաներ մտցնելը, իմ ու ոչ միայն իմ կարծիքով, նորմալ ա, կոլորիտային քայլ ա, հնարք ա, ձև ա, անգրագետ չի:

Առաջին հարցը, որ ուզում եմ քննարկենք, հենց ես «յոթը»-ի հարցն ա, ու դրանից ելնելով էն հարցը, թե եթե հիմա հեքիաթ գրես, կարո՞ղ ես խոսակցական լեզվով գրես, թե՞ ոնց որ ուրիշ ստեղծագործությունների դեպքում կաղապարվես գրական լեզվովը: Բոլոր կարծիքները, հատկապես «յոթը» գրելաձևին կպնողների, հետաքրքիր ա:

[Արէա]

Եսիմ, Արէա ջան, տրամաբանական բան ես ասում, բայց մի հեքիաթը կամ վիպակ-հեքիաթը (եթե թափս հերիքի՝ գրեմ), չեմ կարծում, որ տենց տրավմաների պատճառ դառնա:

Իհարկե, եթե ընտանիքում նման տրամադրություն չկա, մի հեքիաթը ոչինչ չի անի, իսկ ձեր պարագայում վստահ եմ որ չկա, դրա համար գրեցի. չէի սպասում

[Smokie]

Սկզբից կարծում էի թե էդ յոթ թիվը պնդաճակատ Համոյի պես շատ ա համը հանելու: Բայց սովորական դառավ կամաց կամաց: Իրոք ուսուցանող հեքիաթ էր, ի՞նչ անենք, որ Համոյին ուշ ուսուցանեց:
Կարծում եմ հեղինակը Այբն ա` առավոտը կճշտեմ: Բգ

[Smokie]

Տիրակալ Չու՞կ, հարգանքներս