Անվերնագիր ջան, բանն էլ հենց նրանում է, որ Ադամը անմիջական շփում ուներ իր արտադրողի հետ, ամեն տեսակի հարցերը կարող էր անմիջապես նրան ուղղել։ Ստեղծողն ասել էր՝ «տալիս եմ քեզ իշխանություն երկրի վրա եղած ամեն բանի վրա, վայելի՛ր։ Կարող ես ուտել պարտեզի բոլոր պտուղներից ինչքան սիրտդ ցանկանում է։ Միայն այ այս մի ծառի հետ գործ չունես։» Միգուցե հարցնես ինչու՞ այդ արգելքը։ Նույնպես կարող ես քո էդ պլանշետ արտադրողին հարցնել իսկ ինչու՞ չեմ կարող թեբլետիս վրա սոխ կտրտել։ Ուշադիր կարդա և կտեսնես որ Աստված չի, ով մոլորեցրել էր Ադամին։ «Սպառողն» ուներ սպառելու և վերարտադրվելու անսահմանափակ իրավունք, բայց ամեն իրավունք բերում է իր հետ նաև պատասխանատվություն։