Առակներ, իմաստուն պատմություններ

[phanasonic]

Ահա մեր դաժան իրականությունը փայլուն կերպով արտացոլող մի առակ...

Մի վիշապ է հայտնվում ու փակում քաղաքի ջրի ակունքը։ Ջրի դիմաց բնակիչներից ամեն անգամ պահանջում է գեղեցիկ աղջիկներ, թանկարժեք իրեր ու այլևայլ ընծաներ։ Ամեն տարի քաղաքի ամենաքաջազուն երիտասարդը գնում է կռվելու նրա դեմ, բայց վիշապը միշտ հաղթում է։ Այսպես՝ շատ տարիներ, մինչև որ քաղաքում հայտնվում է մի իմաստուն։ Իմանալով ողբերգության մասին՝ նա ընտրում է մի ճշմարտասեր պատանու և սկսում նրան ուսուցանել։ Իմաստունը հիմնական ուշադրությունը բևեռում է բարոյական, հոգևոր դաստիարակության վրա, այնուհետև ուսուցանում է ռազմական արվեստ։ Պատանին առնականանում է, և երբ գալիս է կռվելու նրա հերթը, գնում ու հաղթում է վիշապին։ Ցնծացող համաքաղաքացիներն ապշում են, երբ վիշապի քարանձավում հայտնաբերում են բազում այլ վիշապների դիակներ։ Մարդիկ գլխի են ընկնում, որ ամեն անգամ հաղթել է իրենց ընտրած մարտիկը, բայց գայթակղվել է վիշապի արքայական կենցաղով, քաղաքի հանդեպ անսահման իշխանությամբ և ինքն է վերածվել վիշապի՝ դավաճանելով քաղաքին, բարեկամներին, ծնողներին... Եվ դեռ շատ ուրիշ բաներ են հասկանում նրանք...

Ամեն անգամ այս առակը կարդալիս կամ հիշելիս մտածում եմ. տեսնես մարդկանց քանի՞ տոկոսն է ի վիճակի վիշապ չդառնալ դրա հնարավորությունն ունենալու դեպքում... Հեռվից ազնիվ ու բարոյական լինելն այնքան հեշտ է...

Ես մի ուրիշ տարբերակը գիտեմ ես պատմության

մի անգամ վիշապը էլի նստում է քաղաքի ջրի մոտ ու ոչ-ոէ չի համարձակվում ջուր խմի, մեկ էլ գալիս է քաջ-արի երիտասարդը, քուրը հանում ու կտրում վիշապի առաջի գլուխը հետը մյուսը
երրորդ գլուխը կանգնացնում է երիտասարդին ու հարցնում
-ի՟նչ ես անում
-ուզում եմ ջուր խմեմ-պատասխանում է երիտասարդը:
- է խմի գլուխներս ի՟նչի ես կտրում այ աղպեր:

Ավելացվել է 7 րոպե անց
մեկ ուրիշ առակ

Կառ;ոսը երեկոյան դուրս եկավ իր տաքուկ բնակարանից ու քայլերը ուղղեց մոտակա սրճարանը, որտեղ պետք է հանդիպեր իր վաղեմի ընկերոջը:
նա քայլել էր 10 րոպից վոչ շատ մեկ էլ շենքի անկյունից դեպի նա է մոտենում մի այլայլված երիտասարդ ու ծխախոտ խնդրում:
Կառլոսը պատասխանում է թե չի շխում:
երիտասարդը գրպանից հանում է փոքր շվեցարական դանակը ու գոռոցով հարվածում :
կառլոսի մարմինը առնաթաթախ ընկնում է մայթին, իսկ հայացքը գամվել էր հեռացող երիտասարդի կոշիկներին :

վերջաբան`
ծխելը վնաս է առողջությանը, իսկ չծխելը կյանքին

կներեք մի փոքր հումորով մոտեցա հարցին, բայց դա չի նշանակում, որ ես ամենը ես լուրջ չեմ ընդունում

[Լոս]

Փանասոնիք>
Առակների բաժնում անեկդոտ ես գրել։

[phanasonic]

Փանասոնիք>
Առակների բաժնում անեկդոտ ես գրել։

նախ ես ձեր ներողամտությունը հայցեցի երկրորդն էլ անելդոտներն էլ պակաս առակ չեն կան ուսուցողական և հանճարեղ

[Gohar]

Փողի հետևից չընկնես, գլուխդ կախ աշխատիր և փողը ինքը կընկնի քո հետևից:
Փառքի հետևից չընկնես, գլուխդ կախ աշխատիր և փառքն ինքը կընկնի քո հետևից:
Բայց երբ հասնես փառքիդ գագաթնակետին, կարողացիր դիմանալ դրան և չտարվել դրանով, քանզի այնտեղ՝ վերևներում, պառնասներ չկան, այնտեղ միայն քամիներն են վխտում:

Ա. Էլբակյան

[Գոռ Ջան - Հայ]

Ապրում էին մի ճահիճում գորտն ու արագիլը: Ու բացի նրանցից ոչ մի կենդանի էակ չկար ճահճում:
Երկար մտածելուց հետո, արագիլը առաջարկում է գորտին ամուսնանալ, ու միասին ապրել:Իսկ գորտը,որ նույնպես սիրում էր արագիլին, ու սպասում էր նրա առաջարկին, հպարտանում է ու մերժում արագիլին: Արագիլը հեռանում է գլխիկոր, բայց հույսով սպասում է ,որ մի օր գորտը կգա իր մոտ:
Ամիսներ անց,գորտը հասկանալով իր հիմարությունը, ու հոգնելով միայնությունից, առաջարկում է արագիլին ամուսնանալ, իսկ սա չկարողանալով հաղթահարել իր գոռոզությունը, մերժում է գորտին: Գորտը հեռանում է, բայց հուսալով ,որ արագիլը նորից կգա:
Որոշ ժամանակ անց, կրկնվում է նույն պատմությունը:
Եվ գորտն ու արագիլը այդպես էլ մինչև կյանքի վերջ միմյանց մերժելով, չկարողանալով հաղթահարել իրենց գոռոզությունը, մեռնում են միայնության մեջ, վերջին պահին ափսոսալով իրենց անիմաստ կյանքի համար:

[ihusik]

Հայ-ի պատմության նմանատիպ մի պատմության մասին եմ ուզում հիշեցնել, որը բոլորս գիտենք որպես դժբախտ, բայց և գեղեցիկ մի սիրո պատմություն՝ խոսքս Ռոմեո ու Ջուլետի մասին է, որն ահա թե ինչպես մեկնաբանեց իմ ընկերներից մեկն ու մի լրիվ այլ իմաստ և երանգ ստացավ ինձ համար այդ սիրային հիասքանչ պատմությունը: Ահա այդ մեկնաբանությունը. սերը մահանում է, երբ գլուխ է բարձրացնում թշնամանքը, իսկ Ռոմեոի ու Ջուլետայի տոհմերի միջև թշնամանք կար և չնչին մի դիպվածը կարող է պատճառ հանդիսանա, որ վեր հանվի ներքինում կուտակված լարվածությունն ու թշնամանքը և վերջ ի վերջո մի այնպիսի գեղեցիկ ու հիասքանչ սիրո կործանման պատճառ դառնա, ինչպիսին Ռոմեոյի և Ջուլետայի Սերն էր:

Հ.Գ. Այնպես որ մի կուտակեք Ձեր մեջ թշնամանք ու դժգոհություն՝ արտաքինից ցույց տալով իբր ամեն բան լավ է՝ ներքուստ թշնամանք ու դժգոհություն ավելացնելով, հիշեք, որ որքան էլ քարի պես ամուր լինի Ձեր սերն ջրի անվերջ կաթոցքն կկարողանա ծակել նաև այդ ամուր քարը:

[Մանոն]

Մի մարդ իր տղային տանում է իմաստունի մոտ, որ մի քիչ իմաստնություն սովորի: Այս ծեր իմաստունն ապրում էր մի չքնաղ պալատում, ու քանի որ իր մոտ միշտ այցելուներ էին հավաքված լինում, որպեսզի տղան սպասելուց չձանձրանա, երկու գդալ է տալիս նրան, որոնց մեջ եթերայուղ է լցնում ու ասում.
– Վերցրու այս գդալներն ու շրջիր իմ պալատում, տես ի՞նչ գեղեցկություններ ես դու այնտեղ գտնում: Բայց այնպես արա, այնպես քայլիր, որ գդալների եթերայուղը չթափես:
Գնում է տղան՝ աչքը գդալներից առանց կտրելու, պտտվում է պալատով մեկ, շրջում գեղատեսիլ նկարներով զարդարված սրահներում, ծաղկափթիթ այգիներով ու ի վերջո վերադառնում իմաստունի մոտ:
–Դէ, –ասում է Իմաստունը, ի՞նչ տեսար դու իմ պալատու՞մ:
–Ոչինչ,–պատասխանում է տղան,–ես յուղը չթափելու համար այնպես էի տարվել այս գդալներով, որ ոչինչ էլ չհասցրի նկատել:
–Դու պետք է այնպես անեիր, որ և՛ յուղը չթափեիր, և՛շրջապատիդ գովելին ու գեղեցիկը նկատեիր: Այդպես էլ կյանքում է…
Հատված
Պաոլո Կոելիո «Ալքիմիկ»

[Մանոն]

Ամենքս էլ երևի գիտենք Նարցիսի մասին առասպելը. նա մի ինքնասիրահարված տղա էր, որ ժամերով նստում էր գետի ափին ու ջրին նայելով՝ հմայվում էր իր գեղեցիկ պատկերով: Ու մի օր էլ այդպես ինքնամոռաց գետն է ընկնում ու խեղդվում:
Նրա մահից հետո գետը եչկա~ր հեծեծում է ու լացում: Մի օր էլ հարցնում են գետին.
_ Ինչու՞ էս այդքան սգում այդ տղայի համար: Ի վերջո նա քո համար չէր, որ այդքան երկար նստում էր ափիդ ու հմայվում:
Գետը պատասխանում է.
– Որովհետև ամեն անգամ երբ նա կռանում էր ինձ վրա, ես նրա աչքերում իմ արտացոլանքն էի տեսնում:

[Crazy_Moon]

Երկու հրեշտակ միասին զրուցում են թե որտեղ պահեն մարդկանց բացարձակ ազատ և երջանիկ լինելու գաղտնիքը, ոպեսզի նրանք չնվանվեն աստվածներին: Մեկն առաջարկում է պահել օվկիանոսի խորքում, մյուսն ասում է, որ մարդիք խելացի են մի բան կստեղծեն ու կահսնեն օվկիանոս խորքը և այնտեղից կհանեն այն, որոշում են տիեզերքում պահել, հետո նորից մտածում են որ կգա ժամանակ որ մարդը մի բան կհնարի որ հասնի տիեզերք: Նրանք մտախոհ նստում են այդ պահին մի փոքրիկ հրեշտակ ասում է պահեք այն մարդու սրտի խորքում նա երբեք այնտեղ չի նայում:


Երկու ընկեր ճանապարհ են գնում, ճանապարհի կեսին նրանք վիճում են ու մեկը վիրավորում է մյուսին, նա ավազին գրում է իմ ընկերն այսօր վիրավորեց ինձ, նրանք գնում են ու հանդիպում մի օազիսի վազում են մտնում լիճը ընկերներից մեկտ լողալ չի իմանում և ընկերը փրկում է նրան: Առաջին ընկերը քարի վրա գրում է իմ ընկերն այսօր փրկեց իմ կյանքը: ԵՎ երբը երկրորդ հարցնում է ինչու առաջին անգամ ավազին գրեցիր իսկ երկրոդ անգամ քարին, նա պատասխանում է այդպես է ընկերները պետք է վատ արարքները գրեն ավազին որպեսզի ժամանկը մաքրի ու տանի այն, իսկ լավ արարքները պետք է գրեն քարին որպեսզի ոչին չմաքրի այն:


Մի ծեր և երիտասարդ ճգնավոր ստիպված են լինում դուրս գալ իրենց մենախցից որպեսզի գնան քաղաքից հաց բերեն իրենց և մնացած ճգնավորների համար: Ճանապարհին գետի մոտ նրանք մի կնոջ են հանդիպում որը խնդրում է իրեն գետն անցկացնել: Նրանք կնոջը պետք է անցկացնեին ուսերին դրած, բայց կնոջ դիպչելը մեղք էր նրանց համար, կնոջը չօգնելը կրկնակի մեղք ու նարնք որոշում են անցկացնել: Գետի կեսը ծերն է անցկացնում հետո երիտասարդը: Գետն անցնում են կինը շնորհակալությունէ հայտնում և գնում: Նրանք շարունակում են քայլել երիտասարդ ասում է բայց մենք դիպանք այդ կնոջը ծերունին չի պատասխանում: Անցնում է մեկ ժամ նա նորից նույն հարցն է տալիս ծերունին լուռ է: Անցնում է ևս մեկ ժամ երիտասարդը կրկնում է հարցը: Ծերունին պատասխանում է որդյակ ես այդ երիտասարդին թողել եմ գետի ափին դու ինչու ես 2 ժամ ուսերիդ բերում:

[Մանոն]

Երիտասարդն իմաստունի այն հարցին, թե ինչպե՞ս է անցկացրել իր օրը, պատասխանեց.
–Ես օրվա մեծ մասը ծախսեցի այն մտքերի վրա, որոնց մասին չպետք է մտածեի, ցանկանալով բաներ, որոնք չպիտի ցանկանայի և պլաններ կազմելով, որոնք ճիշտ չեն:
Իմաստունը նրան այգում քայլելու հրավիրեց, ու երբ հանդիպեցին մի ծառի` հարցրեց երիտասարդին.
–Դու գիտե՞ս սա ինչ ծառ է:
–Այո, դրա անունը Բելադոննա է, այն թունավոր է և կարող է սպանել նրան, ով կուտի նրա տերևներից:
–Բայց նա չի կարող սպանել նրան, ով պարզապես հետևում է իրեն, ճի՞շտ է: Այդպես էլ բացասական կամ մեղսահարույց մտքերը չեն կարող քեզ չարիք պատճառել, եթե թույլ չտաս, որ դրանք գայթակղեն քեզ:

[Apsara]

Կար չկար մի շատ վատ բնավորությամբ երիտասարդ : Հայրը նրան մի ամբողջ պարկ մեխ տվեց, կարգադրելով, որ ամեն անգամ, երբ հունից դուրս գա կամ մեկին վիրավորի, մի մեխ մեխի այգու դարպասներին:
Առաջին օրը նա 37 մեխ մեխեց դարպասներին: Բայց մյուս շաբաթների ընթացքում սովորեց ղեկավարել իրեն, և օրեցօր ավելի քիչ մեխեր էր մեխում դարպասներիի վրա:
Վերջապես հասավ այն օրը երբ նա ոչ մի մեխ չմեխեց դարպասներին: Այն ժամ նա գնաց հոր մոտ և ասաց նրան այս նորության մասին:
Եվ ասաց հայրը նրան հանել մեկական մեխ դարպասների վրայից, այն ժամանակ երբ նա օրվա ընթացքում լինի զուսպ և ոչ ոքի չվիրավորի: Վերջապես եկավ այն օրը, երբ տղան ասաց հորը, որ բլոր մեխերը հանել է դարպասներից:
Հայրը տղային տարավ դարպասների մոտ և ասաց."Որդիս, դու քեզ շատ լավ ես պահել, բայց տես, թե ինչքան անցքեր կան դարպասների վրա: Դարպասները երբեք չեն լինի այնպիսին, ինչպես առաջ: Երբ դու ինչ-որ մեկին վիրավորում ես և տհաճ բաներ ես ասում, դու այնպիսի վերքեր ես թողնում նրա հոգում, ինչպիսին մեխերն են թողել դարպասների վրա: Դա նույնն է ինչ մարդուն դանակահարես, իսկ հետո դանակը հանես նրա միջից, բայց չէ որ վերքը մնում է: Եվ նշանակություն չունի թե քանի անգամ ներողություն կխնդրես: Վերքը կմնա: Բառերով հասցրած վիրավորանքը նույն չափ ցավոտ է, ինչ ֆիզիկական վնասվածքը: Ընկերները շատ մեծ հարստություն են: Նրանք կարող են քեզ ուրախացնել և ոգևորել: Նրանք միշտ պատրաստ են լսել քեզ, նրանք բացում են իրենց սիրտը քեզ: Ցույց տուր ընկերներիդ, թե ինչքան թանկ են նրանք քեզ համար"
Թարգմանեցի ռուսերենից

[Apsara]

Կուզեի, որ իմ գրածը չարհամարվեր ձեր կողմից, ակումբցիներ, քանզի սրանով շատերին շատ բան եմ ուզում ասած լինել

[Grieg]

Ուսուցանող առակ է, կարծում եմ որ վերքերը շատ դեպքերում ժամանակի և հոգատարության շնորհիվ բուժվումեն կարևորը հետագաիում փորձել չվիրավորել և չվիրավորվել

[Apsara]

Ուսուցանող առակ է, կարծում եմ որ վերքերը շատ դեպքերում ժամանակի և հոգատարության շնորհիվ բուժվումեն կարևորը հետագաիում փորձել չվիրավորել և չվիրավորվել

Փորձե՞լ, այդ երևույթը բացակայում է բնության մեյ, կամ անում են կամ չեն անում
Փորձ որպես այդպիսին չկա, եթե ասում ես կփորձես դու նախորոք ասում ես չես անի, արդյունքը արդեն բացասաան է սպասվում

[Firegirl777]

Այս առակը մի տեղ կարդացել եմ, ու ինձ էլ շատ է դուր եկել, ի դեպ աշխատում եմ երբեք չվիրավորել, իսկ կյանքում եթե ինչ-որ մեկին վիրավորել եմ, ապա դա եղել է պատահական ու չմտածված....