Աշխատա՞նք, թե՞ սեր

[Ուլուանա]

Սերը ծխելու նման մի բանա, քանի ծխում ես, չես պատկերացնում քո կյանքն առանց ծխելու, քեզ լիարժեք չես զգում առանց սիգարետի, որ սիգարետ չի լինում քո տեղը չես գտնում, բայց դա տևումա կարճ ժամանակ, ու հետո որ էտ պահերն անցնումա, հասկանում ես թե ինչքան հիասքանչա կյանքն առանց ծխելու: Հասկանում ես թե ինչից ես զրկված եղել ))) Նույն ձև իմ մոտ էտ կախվածությունից ազատվելն էր: Ու պատկերացրու հիմա կյանքն ուղղակի հիասքանչ է առանց սեր կոչվող զգացմունքի: Ոնց որ երկրորդ անգամ ծնված լինես :Դ Դա ասենք բացատրելու չի, էտ պիտի սեփական փորձով ըմբռնես:

Չեմ ասում կարիերան ու աշխատանքն են կարևոր, բայց երբ որ քեզ հաճելի գործով ես զբաղվում, էտ էլա դառնում քո ազատ ու լիարժեք կյանքի մի մաս, առավել ևս որ աշխատանքում էլ դու ես քո համ տնօրենը, համ աշխատողը: Ազատ գրաֆիկ, ազատ կյանք: Ապրի ու արա ինչ երբ ուզում ես, վայելի կյանքդ առանց կախվածության:

Համենայն դեպս համեմատելու բան ունեմ ու երբ հիշում եմ էն օրերը երբ կախված էի այդ ամեն ինչից ու հիման եմ համեմատում, ջոկում եմ թե ինչ եմ ձեռք բերել հրաժարվելով այդ կախվածություններից:

Ասածներիցդ ենթադրում եմ, որ էն սերդ, որից ազատվելով էդքան երջանկացել ես, ազատագրվելու ու թեթևանալու զգացողություն ձեռք բերել, էն նշածս անհաջող դեպքերից ա եղել, կներես, բայց հակառակ դեպքում, իմ խորին համոզմամբ, ուղղակի անհնար ա նման զգացողություններ ունենալը։

Իսկ ծխելու հետ համեմատությունը տեղին չի առնվազն էն պատճառով, որ ոչ ոք մինչև ծխել սկսելը հաստատ չի տառապում ծխախոտի բացակայությունից, ինչը չի կարելի ասել սիրո մասին։