Աշխատա՞նք, թե՞ սեր

[Ուլուանա]

Սերը ծխելու նման մի բանա, քանի ծխում ես, չես պատկերացնում քո կյանքն առանց ծխելու, քեզ լիարժեք չես զգում առանց սիգարետի, որ սիգարետ չի լինում քո տեղը չես գտնում, բայց դա տևումա կարճ ժամանակ, ու հետո որ էտ պահերն անցնումա, հասկանում ես թե ինչքան հիասքանչա կյանքն առանց ծխելու: Հասկանում ես թե ինչից ես զրկված եղել ))) Նույն ձև իմ մոտ էտ կախվածությունից ազատվելն էր: Ու պատկերացրու հիմա կյանքն ուղղակի հիասքանչ է առանց սեր կոչվող զգացմունքի: Ոնց որ երկրորդ անգամ ծնված լինես :Դ Դա ասենք բացատրելու չի, էտ պիտի սեփական փորձով ըմբռնես:

Չեմ ասում կարիերան ու աշխատանքն են կարևոր, բայց երբ որ քեզ հաճելի գործով ես զբաղվում, էտ էլա դառնում քո ազատ ու լիարժեք կյանքի մի մաս, առավել ևս որ աշխատանքում էլ դու ես քո համ տնօրենը, համ աշխատողը: Ազատ գրաֆիկ, ազատ կյանք: Ապրի ու արա ինչ երբ ուզում ես, վայելի կյանքդ առանց կախվածության:

Համենայն դեպս համեմատելու բան ունեմ ու երբ հիշում եմ էն օրերը երբ կախված էի այդ ամեն ինչից ու հիման եմ համեմատում, ջոկում եմ թե ինչ եմ ձեռք բերել հրաժարվելով այդ կախվածություններից:

Ասածներիցդ ենթադրում եմ, որ էն սերդ, որից ազատվելով էդքան երջանկացել ես, ազատագրվելու ու թեթևանալու զգացողություն ձեռք բերել, էն նշածս անհաջող դեպքերից ա եղել, կներես, բայց հակառակ դեպքում, իմ խորին համոզմամբ, ուղղակի անհնար ա նման զգացողություններ ունենալը։

Իսկ ծխելու հետ համեմատությունը տեղին չի առնվազն էն պատճառով, որ ոչ ոք մինչև ծխել սկսելը հաստատ չի տառապում ծխախոտի բացակայությունից, ինչը չի կարելի ասել սիրո մասին։

[S.L.V.]

Ասածներիցդ ենթադրում եմ, որ էն սերդ, որից ազատվելով էդքան երջանկացել ես, էն նշածս անհաջող դեպքերից ա եղել, կներես, բայց հակառակ դեպքում, իմ խորին համոզմամբ, ուղղակի անհնար ա նման զգացողություններ ունենալը։

Իսկ ծխելու հետ համեմատությունը տեղին չի առնվազն էն պատճառով, որ ոչ ոք մինչև ծխել սկսելը հաստատ չի տառապում ծխախոտի բացակայությունից, ինչը չի կարելի ասել սիրո մասին։

:Դ երկար տարի ծխողին մի քանի ժամ սիգարետի բացակայությունից հետո հեչ տեսել ես? :Դ ոչ միայն տառապումա, մի այլ կարգի տանջվումա դաժե

Ենթադրությունդ չեմ ուզում մեկնաբանել: Համենայն դեպս կասեմ որ դա ոչ ազատում էր, ոչ էլ ընտրություն: Ուղղակի տենց ստացվեց հանգամանքների բերումով: Դրանից շատ ժամանակ անց ես այդ մտքի հետ համակերպվեցի և հիմա իմ մոտ սեր հասկացողությունը անմնացորդ մեռելա: Կյանքն առանց այդ զգացողության շատ ավելի հիասքանչ է: Ես չեմ ասում առանց էն մարդու ում որ սիրում էի, այլ առանց հենց այդ սեր կոչվող զգացողության: Իմ վերջի սիրո հանդեպ իմ սերը ոչ մի տեղ չի կորել, այլ վերածվելա այլ սիրո: Առանց կրքի ու ցանկության: Առանց կապվածության: Դա արդեն չեմ կարող անվանել սեր հակառակ սեռի ներկայացուցչի հանդեպ: Դա կասեի ուղղակի սեր հարազատի հանդեպ: Ոնց որ ասենք քրոջ, եղբոր, կամ ընկերոջ: Այս դեպքում կարևոր չի որ նա քո կողքին լինի կամ քեզ հետ, ոնց որ ասենք ընկերը: Դու ուղղակի երջանիկ ես նրա գոյությամբ ու երջանկությամբ:

Սիրահարվածությունն անցողիկ զգացողությունա ու իրանից հետո թողնումա դատարկություն, կապանքներ ու տառապանք ցանկացած արդյունքում, անկախ նրանից սիրահարվածները միասին կարողանում են լինել, թե ոչ:

Եթե ստացվումա միասին լինել, մի յուրօրինակ բանտա դա դառնում երկուսի համար էլ, չնայած մեծամասնությունն ամբողջ ուժով իրեն համոզումա որ էտա երջանկությունն ու իրենք երջանիկ են այդ բանտում:

Մի մասի մոտ էլ եթե չի հաջողվում միասին լինել, սկսվումա տառապանքների ու մեղադրանքների ժամանակահատված: Հետո առաջանումա համակերպվածություն ու նոր օբյեկտի փնտրտուք: Ու տենց շարունակ...
Պատմությունն անընդհատ կրկնվումա նոր դերերով, բայց հին ապրումների ու սցենարների կրկնությամբ: էս էլ դեպքերի երկրորդ ընթացքը:

[Gayl]

Սիրահարվածությունն անցողիկ զգացողությունա ու իրանից հետո թողնումա դատարկություն, կապանքներ ու տառապանք ցանկացած արդյունքում, անկախ նրանից սիրահարվածները միասին կարողանում են լինել, թե ոչ:

Կամ էլ քաղցր հուշեր ու ամենակարեվորը կյանքի փորձ։
Հիմա դու դրել քլնգում ես, որովհետեվ քո մոտ ոչինչ չի ստացվել ու վախենում ես, որ երբեք էլ չի ստացվի։
Աղվեսի դունչը խաղողին չի հասնում ասում ա խակ ա։

[S.L.V.]

Կամ էլ քաղցր հուշեր ու ամենակարեվորը կյանքի փորձ։
Հիմա դու դրել քլնգում ես, որովհետեվ քո մոտ ոչինչ չի ստացվել ու վախենում ես, որ երբեք էլ չի ստացվի։
Աղվեսի դունչը խաղողին չի հասնում ասում ա խակ ա։

Չէ, քլնգում եմ, որովհետև հասելա դունչը, փորձելա ու ասումա որ թունավորա

Կամ էլ քաղցր հուշեր ու ամենակարեվորը կյանքի փորձ։

Հուշերն արդեն անցյալում են, հիշելով էլ հետ չես բերի ոչ մի բան: Հուշերը խանգարում են ներկայով ապրել: Ինչ օգուտ են բանից, ինչն անցելա արդեն?

[Gayl]

Չէ, քլնգում եմ, որովհետև հասելա դունչը, փորձելա ու ասումա որ թունավորա




Հուշերն արդեն անցյալում են, հիշելով էլ հետ չես բերի ոչ մի բան: Հուշերը խանգարում են ներկայով ապրել: Ինչ օգուտ են բանից, ինչն անցելա արդեն?

Էնպես ստացվեց, որ միջներիդ ամենառոմանտիկը ես դուրս եկա
Հարգելիս խի ա թունավոր? Որ մի անգամ չի ստացվել չի նշանակում որ էլ չի ստացվելու։
Օգուտը էն ա որ էդ մարդու հանդեպ թույն չես շնչի ու քո սխալների վրա կսովորես։

[Mephistopheles]

Երկուսն էլ կարևոր են... ուղղակի փողը կարա կոմպենսացվի, իսկ մյուսը՝ ոչ... կորածը կորած ա, էլ հետ չես բերի... դրա համար ցանկալի ա որ ընտրություն կատարելուց առաջ (եթե տենց սիտուացիա ա) էդ ֆակտորը հաշվի առնել...

[S.L.V.]

Էնպես ստացվեց, որ միջներիդ ամենառոմանտիկը ես դուրս եկա
Հարգելիս խի ա թունավոր? Որ մի անգամ չի ստացվել չի նշանակում որ էլ չի ստացվելու։
Օգուտը էն ա որ էդ մարդու հանդեպ թույն չես շնչի ու քո սխալների վրա կսովորես։

Ոչ մեկի հանդեպ թույն չեմ շնչում ) Իմ հակա տրամադրվածությունը բուն էտ հասկացողության դեմա, ոչ թե մարդկանց:

Թե խիա թունավոր, հենա վերևում գրել եմ ) Խոսքն իմ մասին չի, ոչ էլ իմ փորձի, այլ ուսումնասիրությունների: Հենա վերևում գրել եմ:

[StrangeLittleGirl]

Էս ի՜նչ համատարած գործնականություն ա տիրում ։

Փաստորեն, մեջներիդ հնաոճը ես եմ, հա՞։ Չգիտեի, որ էսքան յուրահատուկ եմ էս հարցում , բայց ինձ համար սերը միանշանակ ավելի կարևոր ա, ու սա երբեք երկմտանքի առարկա չի եղել։ Առանց սիրո/սիրած մարդու մնացած ամեն ինչը զգալի չափով իմաստազրկվում ա ինձ համար։ Եթե սեր, սիրած մարդ չլինի կյանքումս, բացարձակապես ոչ մի բան ու ոչ ոք չի կարող էդ բացը լրացնել։ Հա, ինչ խոսք, աշխատանքը կարող ա օգնել, որ մարդ ժամանակ չունենա իր անսեր վիճակը խորությամբ ու լիարժեք գիտակցելու, տառապանքին շատ տրվելու, բայց ոչ մի կերպ չի կարող չեղարկել էն հանգամանքը, որ կյանքումդ ամեն դեպքում լուրջ դատարկություն կա։ Իհարկե, հասկանում եմ, որ տարբեր մարդկանց դեպքում տարբեր չափով ա գործում նկարագրածս, բայց չեմ հավատում, որ որևէ մեկը կարող ա սիրած մարդ կողքին չունենալու պարագայում աշխատանքի շնորհիվ իրեն լիարժեք երջանիկ զգալ։ Հա, գիտեմ, որ մարդիկ կգտնվեն, որ կպնդեն, թե իրենք շատ էլ լիարժեք երջանիկ են զգում կամ զգացել իրենց առանց սիրած մարդու, բայց, մեկ ա, չեմ հավատում. ըստ իս, դա ընդամենը ինքնախաբեություն ա ու տվյալ պահին անհասանելին անցանկալիի տեղ անցկացնելու ձգտում։ Հաճախ նման մոտեցման ա հանգեցնում նաև վրա–վրա անպատասխան սեր կամ անհաջող սիրային հարաբերություններ ունեցած լինելը, երբ մարդն ինքն իրեն (նաև շրջապատին) փորձում ա համոզել, որ առանց սիրո ավելի լավ ա, ու աշխատանքն ավելի կարևոր ա։ Հա, բոլորս էլ գիտենք, որ իրականում երկուսն էլ խիստ կարևոր են, բայց սիրելն ու սիրված լինելը մարդու ամենաբնական ու տարրական պահանջներից ա, ու թող ոչ ոք գլուխ չգովի, թե ինքը «վեր» ա էդ «կախվածությունից» ։

Ան, բայց ինձ համար աշխատանքն ու սերը տարբեր պահանջմունքներ են ու իրարից անկախ են բավարարվում: Այսինքն, աշխատանքը չի կարա սիրո տեղը լրացնի, ինչպես սերը չի կարա աշխատանքի տեղը լրացնի: Ուղղակի ինձ համար անսեր լինելն ու աշխատանք ունենալը շատ ավելի հարմար ու հաճելի վիճակ ա, քան սեր ունենալն ու գործազուրկ լինելը: Ես իմ կյանքում երկու ամիս եմ գործազուրկ էղել: Դա կատաստրոֆիկ մի բան ա: Հիմա մեջտեղից ճղվում եմ, որ թույլ չտամ՝ դա նորից կրկնվի: Բայց անսեր երկար տարիներ եմ եղել: Ճիշտ ա՝ լինում էին պահեր, երբ մտածում էի՝ բայց ախր ինչու չի ստացվում, ինչու կողքիս մեկը չկա և այլն, բայց ընդհանուր առմամբ ինքս ինձնով շատ երջանիկ էի, ու էդ որ ասում ես՝ դատարկություն-բան, ես էդ դատարկությունը երբեք չեմ զգացել: Հիմա էլի կասես՝ ինքնախաբեություն ա, բայց իմ՝ ինքս ինձնով երջանիկ լինելու փաստն ամենալավը հենց իմ սիրած մարդը գիտի, ու դրա համար իրա ուժերի սահմաններում ամեն ինչ անում ա, որ ես նորից էդ կյանքը չնախընտրեմ: Ու ընդհանրապես, իմ փիլիսոփայությունն էն ա, որ ավելի լավ ա կողքին որևէ մեկին չունենալ, քան ունենալ ոչ էնքան ճիշտ մարդու (մեկ այլ պատճառ, թե ինչու հաճախ նույնիսկ նախընտրել եմ սինգլ լինել, քան նենց միջակոտ բոյֆրենդ ունենալ):

Հա, անհաջող/անառողջ/անպատասխան սերը լրիվ ընդունակ ա գցելու մարդու ինքնագնահատականը, ճիշտ էնպես, ինչպես որ անհաջող աշխատանքը կարող ա գցել, իսկ հաջողված սերը, որպես կանոն, բարձրացնում ա ինքնագնահատականը, ինչպես որ հաջող աշխատանքը։ Էնպես որ էստեղ խնդիրը ոչ թե սեր երևույթն ա ընդհանրապես, այլ դրա ինչպիսին լինելը։

Ահա, ստեղ շատ կարևոր ա հարցին ուրիշ կողմից նայել: Էս հարաբերությունը/սերը ինքնագնահատականդ գցու՞մ ա: Ուրեմն ինչքան ուժ ունի, սխալ ա: Պետք ա հեռու փախնել դրանից:

[Gayl]

Թե խիա թունավոր, հենա վերևում գրել եմ ) Խոսքն իմ մասին չի, ոչ էլ իմ փորձի, այլ ուսումնասիրությունների: Հենա վերևում գրել եմ:

Ինչ ուսումնասիրություններ?, էն որ բրիտանացի գիտնականները ապացուցել են էդ պահնա?
Կարճ ասած երկուսն էլ պետք ա մանավանդ սերը

[S.L.V.]

Ինչ ուսումնասիրություններ?, էն որ բրիտանացի գիտնականները ապացուցել են էդ պահնա?
Կարճ ասած երկուսն էլ պետք ա մանավանդ սերը

Չմանրանամ )) Ամեն մարդ տենումա էն ինչ որ ուզումա տենա) Քեզ էլ լիքը սեր ու փող որ ոչ մեկը պետք գա ոչ էլ մյուսը Էնքան ունենաս չգիտենաս ինչ անես

[Chilly]

Սիրելի աշխատանք + աշխատանքային սեր, մեկ էլ որ կինդ էդ մասին չիմանա

[StrangeLittleGirl]

:Դ երկար տարի ծխողին մի քանի ժամ սիգարետի բացակայությունից հետո հեչ տեսել ես? :Դ ոչ միայն տառապումա, մի այլ կարգի տանջվումա դաժե

Ենթադրությունդ չեմ ուզում մեկնաբանել: Համենայն դեպս կասեմ որ դա ոչ ազատում էր, ոչ էլ ընտրություն: Ուղղակի տենց ստացվեց հանգամանքների բերումով: Դրանից շատ ժամանակ անց ես այդ մտքի հետ համակերպվեցի և հիմա իմ մոտ սեր հասկացողությունը անմնացորդ մեռելա: Կյանքն առանց այդ զգացողության շատ ավելի հիասքանչ է: Ես չեմ ասում առանց էն մարդու ում որ սիրում էի, այլ առանց հենց այդ սեր կոչվող զգացողության: Իմ վերջի սիրո հանդեպ իմ սերը ոչ մի տեղ չի կորել, այլ վերածվելա այլ սիրո: Առանց կրքի ու ցանկության: Առանց կապվածության: Դա արդեն չեմ կարող անվանել սեր հակառակ սեռի ներկայացուցչի հանդեպ: Դա կասեի ուղղակի սեր հարազատի հանդեպ: Ոնց որ ասենք քրոջ, եղբոր, կամ ընկերոջ: Այս դեպքում կարևոր չի որ նա քո կողքին լինի կամ քեզ հետ, ոնց որ ասենք ընկերը: Դու ուղղակի երջանիկ ես նրա գոյությամբ ու երջանկությամբ:

Սիրահարվածությունն անցողիկ զգացողությունա ու իրանից հետո թողնումա դատարկություն, կապանքներ ու տառապանք ցանկացած արդյունքում, անկախ նրանից սիրահարվածները միասին կարողանում են լինել, թե ոչ:

Եթե ստացվումա միասին լինել, մի յուրօրինակ բանտա դա դառնում երկուսի համար էլ, չնայած մեծամասնությունն ամբողջ ուժով իրեն համոզումա որ էտա երջանկությունն ու իրենք երջանիկ են այդ բանտում:

Մի մասի մոտ էլ եթե չի հաջողվում միասին լինել, սկսվումա տառապանքների ու մեղադրանքների ժամանակահատված: Հետո առաջանումա համակերպվածություն ու նոր օբյեկտի փնտրտուք: Ու տենց շարունակ...
Պատմությունն անընդհատ կրկնվումա նոր դերերով, բայց հին ապրումների ու սցենարների կրկնությամբ: էս էլ դեպքերի երկրորդ ընթացքը:

Էս գրառումը չէի տեսել

Բայց վերջն եք դուք, հա Ով ինչ չունի, դրանից ունեցողին համարում ա ինքնախաբեության մեջ ապրողի: Անուկը անսեր ու երջանիկ մարդկանց տենց անվանեց, SLV-ն էլ երջանիկ զույգերին: Ժող, մարդիկ ահավոր տարբեր են, տարբեր նախընտրություններ ունեն: Մեկն առանց սիրո ուղղակի չի կարա, մեկի հեչ պետքը չի, մյուսն էլ ասում ա՝ որ լիներ, լավ կլիներ, որ չկա, չկա: Մի չորրորդը յոթ տարի անառողջ հարաբերության մեջ տառապում ա, մի հինգերորդն էլ յոթ տարի ա գժի պես սիրում ա իրա զուգընկերոջը, ու միասին շատ երջանիկ են:

SLV ջան, հավատա, որ սերը էն թիթեռնիկները չի, սերը պահպանելու համար ծանր աշխատանք ա պետք կատարել: Էդ թիթեռնիկները մի օր անցնում են, ու կարևոր ա, որ մինչև անցնելն էդ ծանր աշխատանքը սկսվի: Թե չէ մի օր զարթնում ես, ասում ես՝ էս ինչ բանտ ա, դավայ բաժանվեմ: Բայց էսքանով հանդերձ հասկանում եմ, որ լիքը մարդիկ կարան ասեն՝ սերն ինձ համար չի, ես զահլա չունեմ էսքան աշխատանք տանելու, էն ա, ինքս ինձնով երջանիկ եմ:

[S.L.V.]

Էս գրառումը չէի տեսել

Բայց վերջն եք դուք, հա Ով ինչ չունի, դրանից ունեցողին համարում ա ինքնախաբեության մեջ ապրողի: Անուկը անսեր ու երջանիկ մարդկանց տենց անվանեց, SLV-ն էլ երջանիկ զույգերին: Ժող, մարդիկ ահավոր տարբեր են, տարբեր նախընտրություններ ունեն: Մեկն առանց սիրո ուղղակի չի կարա, մեկի հեչ պետքը չի, մյուսն էլ ասում ա՝ որ լիներ, լավ կլիներ, որ չկա, չկա: Մի չորրորդը յոթ տարի անառողջ հարաբերության մեջ տառապում ա, մի հինգերորդն էլ յոթ տարի ա գժի պես սիրում ա իրա զուգընկերոջը, ու միասին շատ երջանիկ են:

SLV ջան, հավատա, որ սերը էն թիթեռնիկները չի, սերը պահպանելու համար ծանր աշխատանք ա պետք կատարել: Էդ թիթեռնիկները մի օր անցնում են, ու կարևոր ա, որ մինչև անցնելն էդ ծանր աշխատանքը սկսվի: Թե չէ մի օր զարթնում ես, ասում ես՝ էս ինչ բանտ ա, դավայ բաժանվեմ: Բայց էսքանով հանդերձ հասկանում եմ, որ լիքը մարդիկ կարան ասեն՝ սերն ինձ համար չի, ես զահլա չունեմ էսքան աշխատանք տանելու, էն ա, ինքս ինձնով երջանիկ եմ:

Եթե ունեցած չլինեի երբևէ ու համեմատելու բան չունենայի, չէի գրի ))) Համենայն դեպս որ ինձ ուրիշ մեկը պետք չի երջանկության համար դա ֆակտա ))

[StrangeLittleGirl]

Եթե ունեցած չլինեի երբևէ ու համեմատելու բան չունենայի, չէի գրի ))) Համենայն դեպս որ ինձ ուրիշ մեկը պետք չի երջանկության համար դա ֆակտա ))

Նայի, շատ նորմալ ա, որ քեզ որևէ մեկը պետք չի երջանկության համար: Մի երկրորդ մարդուն պետք ա: Մի երրորդին պետք չի, բայց մեկին ունենալով էլ ա երջանիկ (ես ինձ էս վերջին կատեգորիայի մեջ եմ դասում): Բայց եթե քեզ ոչ ոք պետք չի, մի ասա, որ ովքեր ունեն մեկին, իրանք իրանց համոզում են, որ երջանիկ են

[John]

Բա փող որտեղի՞ց ես ճարում: Ասա էլի

Թեթև, ֆրիլանսոտ գործ ունեմ, որ շաբաթը 4-6 ժամ է խլում ու մինիմալ ծախսերս փակում է )))