Գիրքը շատ լավն ա, մենակ սկիզբն ա մի քիչ դժվար առաջ գնում, կինոն էլ ընտիր ա նկարահանած: Ես որ նայում էի, ինձ թվում էր՝ օպերատորն իմ աչքերով ա գիրքը կարդացել:
Կինը, ավազը, տղամարդը...Մի հատ էլ ստեղ ասեմ. ռեվյուդ շատ լավն էր, Նաիրուհի
Մի քիչ էլ մյուս նայածս կինոներից գրեմ. Էլլիի պատմությունը իմ տեսած սիրունագույն կինոներից մեկն ա: Իրանական կինոներից մենակ Երկնքի զավակներն էի նայել: Էդտեղ ծայրահեղ աղքատ շերտն ա ներկակացվում, էն որ քույր ու եղբայր ծակ կոշիկը հերթափոխով հագնում, դպրոց են գնում: Էդտեղ ներկայացված հենց մենակ կենցաղով լրիվ արդարացան իրանցիների վերաբերյալ ունեցածս ստերեոտիպերը: Դրա համար ես էլ մի պահ արհեստական ընդունեցի Էլլիի պատմությունում հերոսների ազատությունը, բայց դե ճիշտ ա, իրենք էն ավանդապաշտ, ազգային-ազատագրական խավից չէին: Դերասաններից ինձ ահավոր դուր չեկավ վերջում հայտնված կերպարի խաղը. արհեստական էր: Կարող էին էդ կերպարն էդպես անդեմ էլ թողնել:
Մուստանգը շատ էի հավանել, ուզում էի, որ էս տարի հենց էս կինոն լավագույն արտասահմանյան ֆիլմի օսկարը տանի, բայց դե գրողին իրանց օսկարը, թող չտան, պահ: Դե կինոյի մասին արդեն լիքը գրել եք, էն րոպեանոց պահերը ես էլ էի գլխի ընկել, ու տատը լավ էլ տեղյակ էր: Արհավիրք:
Քարկոծե՛ք ինձ, հետո էլ կախեք, որովհետև ինձ նայած կինո ա բաժին հասել ու ես դեռ չեմ գրել: ((
Մեջբերել
Ամպ-ի խոսքերից
Եթե նենց ստացվեր, որ ես էլ Վիեննա գնալուց լինեի, դեմ չէի լինի տենց ֆռֆռալուն: Մնացածը՝ հը-ը:
: Եթե դեռ չեք տեսել, նայեք չեք ափսոսի: Հիմա էսքանը գնամ շարունակությունը նայեմ 
De gustibus et coloribus non est disputandum.
Էջանիշներ