համ էլ գիտե՞ս ինչի ա վատ , որտև չես կարա իմանաս՝ էդ օգնությունը տեղ կհասնի, թե չէ: 2000-2003 թվերին «Արմենակոբ մշակութային կենտրոնը» իր վրա էր ստանձնել՝ Շվեդիայից ու Դանիայից Հայաստան ուղարկվող հսկայածավալ օգնությունների բաշխումը ժողովրդին: Օրը 2 ֆուռ ապրանք էր գալիս հիմնականում Շվեդիայից (ամեն ինչը թափ թազա: Է՛լ խաղալիքներ, էլ հագուստ, էլ պարենային ապրանքներ, է՛լ տարբեր տեսակի շոկոլադեղեն ու զանազան մթերքի տեսակներ, է՛լ դեղամիջոց …) մի խոսքով՝ Շվեդիան խոդի էր տվել իրա բարեգործական ծրագիրը՝ Հայաստանին ուղված ու պարոն Արմեն Ամիրյանն էլ հանձինս իր Արմենակոբի՝ ներողություն արտահայտությանս համար՝ յոխում էր սաղ ապրանքները ու ժողովրդին բաժանելու փոխարեն՝ տակից սաղ մտցնում էր շուկաները՝ ծախելու: Շվեդիան էլ բանից բեխաբար ֆուռերը ուղարկում ու ուղարկում էր (էշերը): Օրը 2 ֆուռ: Դե արի:
Կասկածելի պատմություն էր ապեր:
Սկսած նրանից, որ Շվեդիան (թեկուզ Դանիայի հետ միասին) օրական 2 ֆուռ ապրանք էր ուղարկում Հայաստան:
2 ֆուռ ձրի ապրանք, բլին, էդ օգնությո՞ւն էր, թե՞ նալոգ:
ՈՒ, եթե նույնիսկ դրա 10%-ը ճիշտ լիներ, նորից անպատասխան ա մնում հարցս, թե ինչով էր իմ ասածը վատ:
Տիեզերքում բանականության առկայության ամենավառ ապացույցն այն է, որ ոչ-ոք չի ցանկանում մեզ հետ կապի մեջ մտնել..
Էջանիշներ