Ինչ անել Հայաստանի համար՝ ապրելով «դրսում»

[ivy]

Ահագին ակումբցիներ ունենք, որ Հայաստանից դուրս են ապրում: Կուզեի քննարկեինք միասին, թե ինչով կարելի է Հայատանին օգտակար լինել՝ գտնվելով ուրիշ երկրում: Ով ինչ գաղափարներ, մտքեր ունի:
Նաև հայաստանաբնակների կարծիքն է հետաքրքիր. ինչե՞ր կարելի է անել Հայատանի համար դրսից: Հաշվի առեք, որ էստեղ Քրքորյաններ չկան. սովորական մարդիկ ենք

[Hack]

Հոմանիտար օգնության առումով կարելի է հաշվեհամար բացել կրակի գոտում գտնվող մարդկանց հանգանակության համար՝ անհրաժեշտ պարենամթերք, հագուստ ձեռք բերելու համար:

Քիչ ավելի համարձակ միտք արտահայտեմ՝ հրանոթ ու ինքնաթիռ չենք պատրաստի, բայց տեխնիկական կրթություն ունեցող ժողովրդով կարող ենք հետախուզական դրոններ հավաքել առաջին գիծ ուղարկելու համար: Դեռևս պատկերացում չունեմ նմանատիպ հեռակա համագործակցության մոդելի մասին, բայց կարելի է այդ ուղղությունով ևս մտածել:

[StrangeLittleGirl]

Ռիփի էս թեմայի բացումը պատերազմի հետ համընկավ, բայց կարծում եմ՝ թեմայի նպատակը հենց պատերազմական իրավիճակում օգնության մասին չի, այլ ընդհանրապես:

Ես վաղուց չիրականացած գաղափար ունեմ: Թեև ֆինանսների կարիք կա, բայց ինձ թվում ա՝ դժվար չի լինի դրամաշնորհ ստանալը: Ուղղակի ժամանակ չի լինում դրանով լրջորեն զբաղվել: Մտածում եմ՝ ավագ դպրոցների աշակերտների համար գիտական ամառային դպրոցներ կազմակերպելու մասին: Ասենք, տարրական գիտական էթիկա, ինչ աղբյուրներից օգտվել, ինչից՝ չէ, ինչպես գիտական տեքստեր գրել և այլն:

[Hack]

Գիտական ամառային դպրոցները դա բոլորիս քաջածանոթ սովետական գիտատեխնիկական խմբակներն են, որոնք ռուսական դպրոցների պես Լևոնի օրոք «ձեռքի հետ» փակվեցին: Ճիշտն ասած, ղեկավար շրջանակներում չեմ տեսնում որևէ ձգտում այդ ուղղությամբ:
Երեք տարի առաջ Երևանում էի, փորձեցի կապնվել ՊՆ հետ, բանակի համար տարբեր հետախուզական ու սակրավորական սարքավորումներ մշակող գիտական խումբ ստեղծելու համար: ՌԴ-ից պատրասվում էի հրավիրել մի խումբ ծագումով հայ մասնագետների, որոնց հետ նախնական պայմանավորվածություն կար: Քար լռություն: էկոնոմիկայի նախարարությունն էլ մեզ տշեց. «ինչի՞ համար եք մեզ մոտ եկել»:
Այսքանով ինձ համար ավարտվեց Հրանուշ Հակոբյանի «Արի տուն» ծրագիրը: Ու կարծում եմ ոչ միայն ինձ համար:

[StrangeLittleGirl]

Գիտական ամառային դպրոցները դա բոլորիս քաջածանոթ սովետական գիտատեխնիկական խմբակներն են, որոնք ռուսական դպրոցների պես Լևոնի օրոք «ձեռքի հետ» փակվեցին: Ճիշտն ասած, ղեկավար շրջանակներում չեմ տեսնում որևէ ձգտում այդ ուղղությամբ:
Երեք տարի առաջ Երևանում էի, փորձեցի կապնվել ՊՆ հետ, բանակի համար տարբեր հետախուզական ու սակրավորական սարքավորումներ մշակող գիտական խումբ ստեղծելու համար: ՌԴ-ից պատրասվում էի հրավիրել մի խումբ ծագումով հայ մասնագետների, որոնց հետ նախնական պայմանավորվածություն կար: Քար լռություն: էկոնոմիկայի նախարարությունն էլ մեզ տշեց. «ինչի՞ համար եք մեզ մոտ եկել»:
Այսքանով ինձ համար ավարտվեց Հրանուշ Հակոբյանի «Արի տուն» ծրագիրը: Ու կարծում եմ ոչ միայն ինձ համար:

Նախարարությունների հետ գործ բռնելն ընդհանրապես վերջին բանն ա, որ կարելի ա անել Հայաստանում: Դրա համար պետք ա ինքնուրույն կազմակերպել, մաքսիմում ՀԿ-ների հետ համագործակցել: Սովետական գիտատեխնիկական խմբակների հետ էլ կապ չունի էս գաղափարս: Էսօրվա էս պլագիարիզմի մթնոլորտը հենց Սովետից ա ժառանգված, իսկ դրա դեմն առնել հնարավոր ա մենակ էրեխեքին ճիշտ կրթելով:

[ivy]

Վերջերս մտածում էի հայ ուսանողների համար ինչ-որ նոր կրթաթոշակ հիմնելու մասին: Ահագին քրքրեցի ինտերնետը, թե ոնց կարելի է կրթաթոշակ ստեղծել, եթե ֆինանսավորողը դու չես: Պարզվում է, ահագին ռեալ բան է, եթե լավ կպչես գործին ու «դոնորներ» ճարես:
Ահագին ժամանակատար է, բայց գուցե արժի փորձել:

[Hack]

Նախարարությունների հետ գործ բռնելն ընդհանրապես վերջին բանն ա, որ կարելի ա անել Հայաստանում: Դրա համար պետք ա ինքնուրույն կազմակերպել, մաքսիմում ՀԿ-ների հետ համագործակցել:

Ո՞վ իմանար: Մենք Հրանուշի պրոպագանդայի զոհը դառանք: Կամ նույնիսկ եթե ինքնուրույն կազմակերպել, ո՞վ կերաշխավորի որ ոմն Սաշիկ կամ Պաշիկ մեր կոկորդից չի բռնի:

Էսօրվա էս պլագիարիզմի մթնոլորտը հենց Սովետից ա ժառանգված, իսկ դրա դեմն առնել հնարավոր ա մենակ էրեխեքին ճիշտ կրթելով:

Բոլորովին սովետի կողմնակիցը չեմ, բայց սովետական գիտության ու կրթության համակարգի վրա երբեք քար չեմ նետի: Սովետական կրթությունը շատ փայլուն գիտնականներ է տվել մեզ տարբեր բնագավառներում՝ հանպատրաստից կարող եմ տաս-քսան անուն տալ: Ովքե՞ր են մեր այժմյան գիտնականները՝ ես չգիտեմ: Բայց անձամբ ճանաչում եմ հինգ-վեց հոգու, ով իր լավ թե վատ սովետական կրթությամբ շատ հաջող տեղավորվել է եվրոպական առաջատար ինստիտուտներում ու ձեռնարկություններում:

[Freeman]

Դրան էլ ավելացնենք, որ ՀՀ բուհերի մեծ մասը նորմնորմալ մասնագետներ ուղղակի չեն պատրաստում։ Ու եթե թեկուզ դրսում սովորածների տասը տոկոսը Հայաստան հետ գնա, Հայաստանին արդեն ահագին մեծ օգուտ ա։

Մեծ մա՞սը, էն փոքր մասը որն ա, ասա, դուրս գամ, գնամ էնտեղ :դ
Ես տենց մարդու չգիտեմ, ով մենակ համալսարանի տված հնարավորություններն ու նյութերը օգտագործելով թեկուզ նորմալոտ մասնագետ ա դարձել:

[Գաղթական]

Մի ժամանակ, երբ մեր հայկական ավիափոխադրողը կար, հետները հեշտ էր լեզու գտնել, բարեգործական նպատակներով հավաքված հագուստեղենը ձրի փոխադրում էին, որն էլ էնտեղ բաժանվում էր կարիքավորներին:
Դե էստեղ էլ 2-րդ ձեռքի հագուստեղեն հավաքագրումը ճիշտա ժամանակատարա, բայց քիչ ծախսատար:

Չգիտեմ՝ հիմա ո՞ւմ միջոցով կարելի ա էդ փոխադրումը կազմակերպել:

[Յոհաննես]

Մի ժամանակ, երբ մեր հայկական ավիափոխադրողը կար, հետները հեշտ էր լեզու գտնել, բարեգործական նպատակներով հավաքված հագուստեղենը ձրի փոխադրում էին, որն էլ էնտեղ բաժանվում էր կարիքավորներին:
Դե էստեղ էլ 2-րդ ձեռքի հագուստեղեն հավաքագրումը ճիշտա ժամանակատարա, բայց քիչ ծախսատար:

Չգիտեմ՝ հիմա ո՞ւմ միջոցով կարելի ա էդ փոխադրումը կազմակերպել:

էսպիսի <<օգնությունից>> բեթար բան չկա

[Գաղթական]

էսպիսի <<օգնությունից>> բեթար բան չկա

Ինչի՞

[Adam]

չեմ ուզում գրածս սկանդալային հնչի, բայց ես ֆոնդ կբացեի՝ հատուկ փող հավաքելու ու էն մարդկանց, ովքեր 4.000 եվրո փող չունեն՝ վիզայի տալու, կտայի, որ կարողանային լքել երկիրը ու գնալ ուր ուզում են:

[Adam]

Ինչի՞

որտև մի տեսակ patronizing-ի հոտ ա գալիս lol հ.գ. գիտեմ, որ մտադրությունդ բարի ա, բայց:

[Գաղթական]

որտև մի տեսակ patronizing-ի հոտ ա գալիս lol հ.գ. գիտեմ, որ մտադրությունդ բարի ա, բայց:

Ամեն մարդ իրա կարեցածի ու հասկացածի չափով, Ադամ ջան:

Ես մտածեմ ոնց եմ իմ լուման ներդնում երկրի շենացման գործում, դու էլ քոնը ներ դիր դատարկելու գործում

[Adam]

Ինչի՞

համ էլ գիտե՞ս ինչի ա վատ , որտև չես կարա իմանաս՝ էդ օգնությունը տեղ կհասնի, թե չէ: 2000-2003 թվերին «Արմենակոբ մշակութային կենտրոնը» իր վրա էր ստանձնել՝ Շվեդիայից ու Դանիայից Հայաստան ուղարկվող հսկայածավալ օգնությունների բաշխումը ժողովրդին: Օրը 2 ֆուռ ապրանք էր գալիս հիմնականում Շվեդիայից (ամեն ինչը թափ թազա: Է՛լ խաղալիքներ, էլ հագուստ, էլ պարենային ապրանքներ, է՛լ տարբեր տեսակի շոկոլադեղեն ու զանազան մթերքի տեսակներ, է՛լ դեղամիջոց …) մի խոսքով՝ Շվեդիան խոդի էր տվել իրա բարեգործական ծրագիրը՝ Հայաստանին ուղված ու պարոն Արմեն Ամիրյանն էլ հանձինս իր Արմենակոբի՝ ներողություն արտահայտությանս համար՝ յոխում էր սաղ ապրանքները ու ժողովրդին բաժանելու փոխարեն՝ տակից սաղ մտցնում էր շուկաները՝ ծախելու: Շվեդիան էլ բանից բեխաբար ֆուռերը ուղարկում ու ուղարկում էր (էշերը): Օրը 2 ֆուռ: Դե արի: