Տիեզերքում բանականության առկայության ամենավառ ապացույցն այն է, որ ոչ-ոք չի ցանկանում մեզ հետ կապի մեջ մտնել..
Jarre (04.05.2019)
Ճիշտն ասած՝ իմ մտքին նյութական օգնությունը չէր: Բայց դե ամեն մեկն էլ իր ձևով կարող է փորձել օգտակար լինել:
Լիքը խառը մտքեր կան մոտս. երևի պիտի սպասեմ՝ կոնկրետանան, հետո տեսնեմ՝ ով կա, ինձ հետ գործին միացող:
Համենայնդեպս, էս թեման կարող ենք ակտիվ ահել՝ տարբեր տեսակի մտքերի փոխանակման համար:
Ադամի գրառումը տխրեցրեց:
Sambitbaba (09.05.2019), Աթեիստ (09.05.2019), Ուլուանա (14.05.2019), Տրիբուն (09.05.2019)
ivy (10.05.2019)
Էս պրոյեկտը շատ լավն ա, ու դրսից հանգիստ կարելի ա օգնել համ փողոց, համ իրանց մասին պատմելով։
https://telegra.ph/Zachem-my-stroim-biblioteki-05-13
artak.amDe gustibus et coloribus non est disputandum.
Jarre (14.05.2019), Sambitbaba (14.05.2019), Վիշապ (15.05.2019), Տրիբուն (15.05.2019)
Ապրե՛ն իրենք։ Շատ լավ ծրագիր է։ Իսկ էդ հղումովդ տրված հոդվածի մտքերը շատ հետաքրքիր են։ Խորհուրդ եմ տալիս կարդալ, անգամ եթե էս ծրագիրը հետաքրքիր չի։
Կարելի է երկար զբաղվել ինքախաբեությամբ, համարել մեզ ամենահզոր և ամենալավ ազգը, միակ ճշմարիտ և իրական քրիստոնիաները։ Կամ ուղղակի պետք է նայել շուրջբոլորը, հայելու մեջ և անկեղծ խոստովանել․ մենք վաղուց դարձել ենք չափազանց հետամնաց, անգագետ և հետըթաց ապրող հասարակություն։ Կարելի է նստել կասկադի գեղեցիկ սրճարաններից մեկում և երևակայել, որ Հայաստանը չքնաղ երկիր է՝ հիփսթերներով և զբոսաշրջիկներով։ Կարելի է նաև ուղևորվել շրջաններ և համոզվել, թե ՈՐՔԱՆ ՎԱՏ Է ԱՄԵՆ ԻՆՉ։ Կարելի է տեսնել, թե ինչպիսինն է մեր հասարակությունն իրականում․ ծայրահեղ պահպանողական, կյանքի, չարի և բարու մասին անհեթեթ պատկերացումներով։
Այո, գրադարարանների մասին է մասին նյութը․ հիշում եմ, շուտով կլինի։Ես վստահ եմ, որ քաղաքականության մասին աբողջ օրը խոսելու փոխարեն նման պրոյեկտներին 1000 դրամով աջակցելը անհամեմատ շատ ավելի ազդեցիկ կլինի։Առաջ ես մտածում էի, որ հնարավոր է փոխել ավագ սերնդի ներկայացուցիչների և տարեցների մտածելակերպը, որ հնարավոր է ազդել նրանց վարքի և հոգեբանության վրա։ Այժմ, գրեթե վստահ եմ, որ դա անհնար է։ Ով էլ որ լինի իշխանության ղեկին, երկիրը լինելու է նույնը կամ՝ գրեթե նույնը։ Այլ ժողովուրդ չենք կարող ունենալ, ավագ սերնդին էլ չենք կարող «փոխել»։ Մեր միակ շանսը երեխաներին փոխելն է։ Ավելի կոնկրետ, եթե ցանկանում եք, հնարավորություն տալ նրանց լինել ավելի լավը, քան մենք ենք։
Սիրում եմ բոլո.... օյ, ուզում էի ասել, սեր և համերաշխություն բոլորին։
Աթեիստ (14.05.2019)
Ժառ ջան, բայց վայթե քաղաքական հարց ա հանրային կրթությունն ու մասնավորապես բնակչությանը ժամանակակից հանրային գրադարաններով ապահովելը :Ճ
Կրթված ու ինֆորմացված մարդկային ռեսուրսը վայթե ավելի էֆեկտիվ ա՝ աշխատելու, հարկեր վճարելու, նոր բաներ ստեղծելու ու համ էլ կառավարվելու (հնազանդվելու նկատի չունեմ) առումով: Գոնե գրադարանների քանակը համեմատական պիտի լինի եկեղեցիների քանակի հետ... նորմալ երկրում...
Հ.Գ. Նենց չի, որ դեմ եմ աջակցելուն ու չեմ աջակցում:
Հ.Հ.Գ. Կասկածում եմ, որ ՀՀ-ում թղթերի վրա զգալի քանակությամբ հանրային գրադարաններ կան/կային իրենց աշխատողներով, լույսի վարձով բանով, նիուժելի՞ չեն ֆայմել, դուրս գրած փողն էլ կարային կազինոների վրա ծախսեին, էս մասին Ռոբերտ Քոչարյանը իրա գրքում տեսնես չի գրե՞լ:
Si vis pacem, para bellum
Ժամանակ չէր եղել նայեի, էսօր նայեցի։ Շատ լավ գաղափար ա, շատ հավանեցի։ Ու հաստատ աջակցելու եմ։ Պարզ գումարային աջակցությունը մի քիչ Այվիի ուզածը չի, հասկանում եմ, բայց էլի բան ա։ Հիմա ոչինչ ոչ գաղափարն ուրիշնն ա, մենք էլ մենակ փող ենք տալիս։
Հիմա, եթե որևէ մեկը կնախաձեռնի որ Ակումբում փող հավաքի ու հետո Ակումբի անունից մի քիչ կլորոտ գումար փոխանցի, շատ լավ կլինի։ Համ էլ visibility -ա էլի Ակումբի համար։ Եթե հարմար չի տենց, մեկը ես առանձին հաճույքով սենց նախաձեռնությանը կաջակցեմ։ Մենք Ակումբո մի երկու երեք անգամ արագ մոբիլիզացվել ենք ու պետք եղախ պահին աջացել ենք, էկեք մի անգամ էլ սենց բանի աջակցենք։
․․․․
Հ․Գ․ Ուզում եմ ասեմ, Աթեիստ ախպեր, քո մոտ ահագին լավ ա ստացվում կազմակերպելը։ Կանե՞ս որ խնդրենք, ու համ էլ հին ու նոր Ակումբցիների մոտ ռեկլամ անես, դուք ընտանիքով լավ կապեր ունեք էտ շրջանակներում![]()
Նախաձեռնության մասին առանձնապես բան չունեմ ասելու, բայց Աթեիստի հղումով տեքստը ինձ դուր չեկավ ու նույնիսկ զայրացրեց:
Նախաձեռնության մասին պատմելը սկսում են հարևանների մասին բամբասանքից, մարդիկ իրար մասին չեն հոգում, թքած ունեն ուրիշների վրա, բլա բլա բլա:
Դա դեռ քիչ էր, գալիս է մի աղքատիկ դասասենյակի նկար, ու թե էստեղ սովորող երեխան հետագայում ինչ կարող է անել երկրի համար, մոտավորապես սենց մի բան, անգիր չեմ հիշում: Ինչի՞ աղքատության մեջ մեծացող մարդիկ ոչ մի բանի ընդունակ չեն իրենց երկրի կամ իրենք իրենց համար. ինչ սխալ պատկերացումներ են:
Ու հլը ես պիտի կարողանամ էս ամենը ինչ-որ ձևով կապել իրենց նախաձեռնության հետ: Նեգատիվի էդ դոզայից հետո արդեն ցանկություն էլ չմնաց խորանալու իրենց գործի մեջ:
Իսկ ընդհանուր առմամբ, իմ մտքով էլ էր անցնում օգնել արդեն գործող հկ-ներին կամ առանձին պրոյեկտներին: Մի փոքր հետազոտություն անել, թե ինչ հասարակական կազմակերպություններ կան Հայաստանում, որոնց կարելի է աջակցել, ու գործի անցնել: Բայց չէ, 1000 դրամ նկատի չունեի, ոչ էլ 100 եվրո, այլ ուրիշ տեսակի աջակցություն, օրինակ՝ որտեղից կարելի է ֆինանսավորում ստանալ ու ինչ ձևով, կամ օժանդակել թարգմանչական հարցերում, գաղափարների զարգացման ու դրանք կյանքի կոչելու և նամանտիպ հարցերում, որտեղ որ փարձառություն ունենք:
Սոցիալական պրոյեկտների հետ մի քիչ փորձ ունեմ՝ սկսած ֆինանսավորումից, վերջացրած մնացած ամեն ինչով, թեև ոչ Հայաստանում, բայց որոշ հարցերում այնուամենայնիվ կարող էի օգտակար լինել:
Բայց նաև մտքիս կա լրիվ ինքնուրույն մի բան սկսել. սա դեռ երկար գնացող ճանապարհ ունի, ու դեռ էս թեմայում խորանալ չեմ ուզում, քանի դեռ ամեն ինչ չեմ պարզել՝ ոնց ու ինչ: Ու դեռ հստակ էլ չի՝ կստացվի արդյոք, թե չէ:
Աթեիստ (15.05.2019)
Այվիի հետ համաձայն եմ։ Նախագիծը հետաքրքիրն է թվում, բայց մատուցման ձևը՝ շատ նեգատիվ ու կպնողական է։ Նույն նախաձեռնությունը շատ հավես ձևով կարելի էր ներկայացնել՝ փոխանակ սրան-նրան կպնելու։
Ի դեպ, հղումներ ձեռքիս տակ չկան, բայց իմ կողմից շա՜տ վստահելի մարդկանցից մեկը, Մշակույթի փոխնախարար Վահե Բուդումյանն ակտիվորեն զբաղվում էր գրադարանների համալրման, վերանորոգման, ռեբրենդինգի հարցերով։
Այվ, չգիտեմ՝ վերջերս հայաստանյան ֆեյսբուքին ինչքանով ես հետևել, բայց երբ էն երեխաների սեռական դաստիարակության գրքի թեմայով դալբայ*բների հիստերիկան սկսվեց, բազմաթիվ կանայք անունով և անանուն սկսեցին բարձրաձայնել իրենց հետ կատարված բռնությունների ու բռնաբարությունների դեպքերը։ Իհարկե, գիտեի, թե ինչ ա կատարվում Հայաստանում, բայց էս պատմությունները ևս մեկ անգամ ցույց տվեցին, թե ինչ փակ ու բռնությունը քողարկող հասարակություն ա, որտեղ կանայք հաճախ հմտություններ ու կամքի ուժ չունեն բռնարարներից հեռանալու ու անկախանալու համար։
Կարծում եմ՝ էս ամենանուրբ ու կարևոր հարցերից է, ու կարիք կա ռեսուրսներ ներդնելու, թեև չեմ պատկերացնում պրոցեսը։ Մի քանի կազմակերպություն կա, որ զբաղվում է էդ հարցերով․ կարելի է կամ իրենց օգնել, կամ ինչ-որ բան նախաձեռնել։
Ամեն դեպքում, եթե ինչ-որ բան մտքովդ անցնի, ես էլ պատրաստ եմ ուժերիս ներածին չափով օգնելու։
Վերջին խմբագրող՝ Ruby Rue: 15.05.2019, 17:10:
Օֆ այ մարդ
Էդ հոդվածը համարյա մինչև վերջ կարդացի,հա,գաղափարը վատը չի,նու օդի մեջ վատը չի,իրականում դրանից օգուտ չկա:
Տեքստը ինձ ինչ որ չափով դուր եկավ,հատկապես էն մասը,որ ասում ա. Հլը տեսեք,էս դասարանից ո՞նց կարա երկրի զարգացման մեջ ներդրում ունեցող մարդ դուրս գա-դզեց էս պահը,քանզի իմ դասարանը սրանից 5 անգամ ավելի բեթար վիճակում էր ու հա,շատ գոհ շնորհակալ եմ,որ ինձնից յան տվեցիք ու էլ հույս չեք կապում հետս:
էս մի հատ բացատրեմ,օգնություն ասելով ես հասկանում եմ հնարավորությունների ստեղծում,որի միջոցով մարդ ինքը կկարողանա բավարարել իր պահանջմունքները,իսկ նմանատիպ <<օգնությունները>> մարդուն դարձնում են լոդռ,մարդը հույս չի դնում իր սեփական ուժերի վրա,այլ սպասում է <<օգնությանը>>:
Երբ տեսա Այվիի գրառումը,ես մտածեցի,որ գլխավոր շեշտադրումը կլինի կրթության վրա:Իհարկե,ոչ էս հոդվածի գրադարանների տեսքով,քանի որ,ախպեր,ախպոր պես,թարգեք էլի,իմ արև մեր գյուղը ընտիր գրադարան ուներ,բայց ու՞մ ֆշտլին էր գիրք կարդալը ու հետո,գիրք կարդալու համար պետք է գիտակցական մակարդակ ունենալ,որ գիտակցես ու հասկանաս թե խի ես կարդում,միգուցե հետաքրքրություններիդ բավարարման համար կամ քո ցանկացած իրականությունը տեղափոխվելու համար ու տենց լիքը բաներ:Անգամ երեխաները պետք է գան էդ գիտակցական մակարդակին ու էդ մեր հասարակությունում կարա ապահովի միայն որակյալ կրթությունը,որ երեխան գիտակցաբար կարդա,կամ գնա իրա գործերին:Հիմա էլ լիքը մարդ գրքային մոդայի տակ գիրքա <<կարդում>>,էդ ու՞մ տնգլինա:Մենք էդ կրթությունից շատ հեռու ենք էդ իսկ պատճառով առաջի հարկը թողած 6-րդ հարկ սարքելը էդ օդի միջի կրակոց է:Իրականում էս էլ է բնական,քանի որ չկա մի վստահելի մարմին,որը էս ամենը կկարգավորի,որ էս աշխատանքները կտանի ճիշտ հունով,դրա համար ամեն ինչում այ սենց անկազմակերպվածությունը ծըփում է:
Ռուբի ասածն էլ երևի չհասկացա,քանի որ նույն Գաղթականի ասած <<օգնության>> նման էր:
Վերջին խմբագրող՝ Յոհաննես: 15.05.2019, 18:05:
Յոհի, իմ ասածը վստահաբար չես հասկացել։ Բացառությամբ որոշ դեպքերի, ես դեմ եմ անհատներին ուղղակի գումարով «օգնելուն»։
Ես նկատի ունեի նման մի բան։ Ենթադրենք՝ կան մի խումբ կանայք, ովքեր ենթարկվել կամ ենթարկվում են բռնության, սակայն որևէ կերպ անկախանալու հնարավորություն չունեն, ուստի շարունակում են էդ կարգավիճակով ապրել։
Առաջին հերթին օգնությունը ենթադրում ա ապահով կացարանի գոյություն։ Որ մարդիկ որոշ ժամանակ կարողանան ապրել էդտեղ, մինչև կարողանան կողմնորոշվել, թե ինչպես են շարունակելու։ Հայաստանում կա կացարան, բայց քիչ ռեսուրսներ ունի։ Օրինակ՝ հոգեբանական բռնության ենթարկված կանանց չեն ընդունում, իսկ բռնությունը միայն ծեծով-ջարդով չի։ Կացարան ստեղծելու կամ դրան աջակցելու համար բնականաբար ֆինանսներ են պետք, բայց մարդիկ կարող են նաև օգնել կամավորություն անելով․ ուտելիք պատրաստել, դասընթացներ կազմակերպել, երեխաների խնամքում օգնել։
Ինչպես նաև, եթե խոսում ենք էս խմբի մասին, պիտի նկատի ունենանք, որ բազմաթիվ կանայք կրթություն կամ մասնագիտություն չեն ստացել, շատերին 18-ը չլրացրած ամուսնացրել են, որից հետո երբեմն նույնիսկ տնից դուրս գալու իրավունք չունեն շատերը։ Որպեսզի օգնես, որ կանայք անկախանան, կրթական ու մասնագիտական ծրագրեր են պետք։ Ենթադրենք՝ կարուձևի, խոհարարության, վարսավիրության, ծրագրարավորման, օտար լեզվի և այլ դասեր՝ կախված մարդու հետաքրքրություններից։ Հետագայում նաև ինչ-որ հնարավորություններ, որ մարդիկ իրենց բիզնեսը սկսեն կամ աշխատանք գտնեն։
Սա տրիվիալ օրինակ բերեցի, բայց դե ցանկացած դեպքում ֆինանսներ ու ռեսուրսներ պետք են։ Ոչ ոք չի ասում եկեք իրենց փող տանք ու մի կողմ քաշվենք, այլ ապահով միջավայր ու կրթություն տրամադրենք, որ կարողանան ֆիզիկապես և հոգեպես անկախանան։
StrangeLittleGirl (02.06.2019), Աթեիստ (15.05.2019), Նիկեա (15.05.2019), Տրիբուն (15.05.2019)
Ապեր հնարավոր ա մենք «կարիքավոր» ասելով տարբեր բաներ ենք հասկանում:
Բայց իմ տեսանկյունից էդ կատեգորիայի մեջ չի մտնում աշխատունակ էն խավը, ով գործով զբաղվելու փոխարեն նախընտրում ա պարապ կյանք վարելը:
Իսկ ընդհանուր առմամբ իմ հիմնական նպատակները կարելի ա բնորոշել 3 կետով, որոնցով առաջնորդվելով եմ միշտ գործել ու պատրաստվում շարունակել գործել.
1. Ապահովել զգալի շահույթ
2. Սեփական լուման ունենալ Հայաստանի զարգացման գործում
3. Տարածել ու գովազդել հայկական բրենդը
Սա տեսականորեն:
Իսկ պրակտիկայում դրա արտահայտման եղանակը օրինակ Հայաստանում արտադրված ապրանքների էքսպորտն ու դրսում իրացումն է:
Տիեզերքում բանականության առկայության ամենավառ ապացույցն այն է, որ ոչ-ոք չի ցանկանում մեզ հետ կապի մեջ մտնել..
Varzor (15.05.2019)
Ապեր, բայց մարդիկ գրել էն, որ․
Ինձ կոնկրետ հենց էս պահն էլ դուր ա էկել։Այսպես։ Ինչո՞ւ ենք մենք ստեղծում գրադարաններ։ Որպեսզի երեխաներն ավելի շատ ընթերցե՞ն։ Հավատացեք, գրքերն այստեղ երկրորդական դեր են խաղում։ Կառուցելով և զարգացնելով մեր գրադարանները(իրականում հասարակական կենտրոնները), մենք փորձում ենք նորովի բացահայտել երեխաներին, «ստիպել» նրանց այլ կերպ նայել կյանքին, հասկանալ, որ աշխարհն ավելին է, քան իրենց գյուղը, շրջանը կամ ամբողջ Հայաստանը։ Մենք փորձում ենք ընդլայնել երեխաների մտահորիզոնը, դաստիարակել մի սերունդ, որի ներկայացուցիչների համար Հայաստանում հաջողակ լինելը գրեթե ոչինչ է, որի համար միակ հաջողությունը համաշխարհային մակարդակում ձեռք բերվածն է։ Մեր գրադարաններում մենք փորձում ենք ձևավորել «նոր» սերունդ, սերունդ, որի ներկայացուցիչներն իրենց մտքերում և վարքում սահմաններ չեն ունենա։
Աթեիստ (15.05.2019)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ