Թեմա, որը ծագեց կողքի թեմայի քննարկումներից, համ էլ ինձ հետաքրքիր ա ակումբցիների կարծիքը:
Եթե Երևանում քայլես կամ գնաս փաբեր կամ անգամ ընկերախմբում լինես, որտեղ զույգեր կան, կտեսնես բոլորի ներկայությամբ համբուրվող զույգերի: Կոպենհագենում հակառակն է. կարող ես օրերով քայլել ու համբուրվող զույգերի ընդհանրապես չտեսնել կամ անգամ ընկերախմբում եթե զույգեր կան, ընկերների ներկայությամբ ընդհանրապես չեն համբուրվում. էստեղ դա անքաղաքավարի է համարվում:
Մյուս կողմից, երբ բանը հասնում է սեքսին, Երևանում մարդիկ գրեթե անձայն են սեքս անում: Հարևանների տներից գրեթե երբեք ձայներ չես լսի: Իսկ Կոպենհագենում բոլորն անգիր գիտեն, թե որ հարևանն ինչ հաճախականությամբ է սեքս անում ու անգամ ինչ ձայներ է հանում: Հիշում եմ՝ մի երկու ամիս մի բնակարանում էի ապրում, որի տանտերը նույնպես էդ բնակարանում էր ապրում, ընկերուհու հետ բավական աղմկոտ սեքս էր անում: Ու ես իմ հայեցի դաստիարակությամբ ամաչում էի դուրս գալ, խոհանոց գնալ (ճամփին իրենց չէի տեսնելու, ուղղակի իրենց փոխարեն մի տեսակ ամաչում էի): Բայց երբ էդ մասին ասացի ընկերներիս, պարզվեց, որ Կոպենհագենում գիշերը տասից հետո հարևանի տնից եկող միակ ներելի աղմուկը հենց սեքսն է, ու հա, հեչ էլ ամոթ բան չկա, որ հարևանները լսում են:
Մեկ էլ կա նաև երեխաների հարցը: Երևանի ընկերներիցս շատերն ասում են, որ երեխաների ծնվելուց հետո սեքսն ավելի անձայն են անում, որ չարթնանան կամ չլսեն ընդհանրապես: Կոպենհագենի ընկերներս հակառակ կարծիքին են. թեև երեխաները չպիտի տեսնեն ծնողներին սեքս անելիս, պիտի լսեն ու իմանան, որ իրենց ծնողներն իրար սիրում են:
Հիմա ակումբցիներ ջան, ի՞նչ կարծիքներ ունեք էս թեմայով: Ո՞վ պիտի իմանա էդ պահին զույգը սեքս է անում, թե չէ:
Էջանիշներ