ԼԳԲՏԻՔ համայնք ու հավասար իրավունքներ

[Յոհաննես]

Սաղ հարցն էն ա, որ կանանց հեչ պետք չի իրանց համար ոռահան լինել։ Ու հենց «կանանց համար ոռահան լինելու» պատճառով ա, որ ունենք անհավասարություն։ Ընտանեկան բռնության ենթարկվող կինը ոստիկանություն չի դիմում, որովհետև ամուսինը իրա համար «ոռահան ա լինում», հետևաբար ինքը եթե էդ ամուսնուց հեռանա, ֆինանսական ապահովությունը կկորցնի։ Կինը ճաշ էփող, էրեխա բերող ու տուն մաքրող ա, որտև ամուսինը «ոռահան ա լինում», բա կնիկն էլ պիտի տունը աշխատի, բա ինչ։ Ու որ նույն կինն ուզում ա աշխատել, ամուսինն ասում ա՝ կարո՞ղ ա գիտես էսքան ոռահան եմ լինում, որ դու աշխատես։ Ու այ սենց ունենում ենք էն, ինչ ունենք։

Բյուր ջան, ճշմարիտ են խոսքերը քո,բայց կարծում եմ ինձնից լավ գիտես,որ ընդգծված մասը ֆենթզիի ժանրից է,եթե խոսքը գնում է հայ(և ոչ միայն) հասարակության մասին,կանանց հենց էդ էլ պետք է ու ես վստահեցնում եմ,որ այս բազմազան հասրակությունում լիքը տարբեր խմբերի իգական սեռի ներկայացուցիչները էս հարցում միանշանակ չեն կիսում քո կարծիքը։Լիքը հարցեր կան,որ կարելի է քննարկել,նու կարելի է քո կարծրատիպային մտքերին հակադարձել,քանի որ այն չափից դուրս միակողմանի է գրված և պարզ է,որ արական սեռն էլ ոռահան լինելուց բացի լիքը ուրիշ խնդիրներ ունի ու բոլորի խնդիրները ու դեպքերը մի հարթության վրա դնելը նույնպես քիչ մը սխալ է։Ես անկեղծ կողմ եմ հավասարությանը ու էդ հավասարությունը ինձ համար կայանում է հավասար հնարավորությունների մեջ,որ էն ձեր ասած աղջիկը ցանկության դեպքում կոմբայն էլ քշի ու ես էլի չեմ կարա չասեմ,որ էդ սաղ հարցերի լուծումները էդ անտեր կրթական համակարգի մեջ է,որը անհապաղ պետք է զրոյից կառուցել։