Բայց մարդ ինչքա՞ն պիտի աշխարհից կտրված լինի, որ էս փնթիներին հավատա ՃՃ
Ես Կինո-Երևանում եմ մեծացել ու լավ հիշում եմ, թե Կոմայգին ոնց էր մանրից բառդակնոցի վերածվում:
Նաև հիշում եմ, որ էնտեղ կանգնող պոռնիկներն ահագին վերվեր էին թռնում իրենց կռիշով, ահավոր լպիրշ վարքագիծ ունեին ու հենց իրենք էին կպռճկվում անցորդներին:
Այդ իսկ պատճառով էլ դրանց քացու տակ գցողներ էլ կային, որ հետո ահագին մեծ խնդիրներ էին ունենում ոստիկանության հետ:
Ասել կուզի՝ արդեն երկրորդ տասնամյակն ա ֆռում, ինչ էս երևույթը տեղ ունի երևանյան իրականության մեջ..
ՈՒ, էդքան բանից հետո, էս փնթի դուռակները մեջտեղ ընկել կուրծք են ծեծում, թե տեսեք Նիկոլը՝ Սորոսի նավոդկով, ինչ օրի ա գցել մեր սուրբ ու ավանդապաշտ երկիրը...
Էջանիշներ