ԼԳԲՏԻՔ համայնք ու հավասար իրավունքներ

[StrangeLittleGirl]

Բյուր, նայի, դպրոցական գրքերում հեղինակների ընդգրկվածությունը որոշվում ա իրանց տված արժեքով(նու գոնե ընդգրկողի համար)։ Ու ստացվել ա նենց, որ արժեքավոր գործեր գրողների ճնշող մեծամասնությունը արական սեռի են։ Գրեթե բոլորը... Ուրիշ հարց ա, թե ինչի ա տենց ստացվել։ Էտ արդեն գալիս ա էտ շրջանների հասարակությունից ու դրանցում կանանց ու տղամարդկանց համար ստեղծված պայմաններից ու իրանց դերերից։ Հիմա հո արհեստականորեն կանանց գործերը չեն քցելու մեջ? Հավասարության խնդրի հետ, որը խնդիր ա ստեղ ու հիմա, էս ամենը ընդհանրապես կապ չունի։

Էդպես չի։ Զաբել Եսայանը օրինակ շատ ավելի արժեքավոր ու կարևոր գրող ա, քան Նաիրի Զարյանն ու Շիրվանզադեն։ Ուղղակի որ ոտերի արանքում պուպուլ չի ունեցել, լայաղ չեն արել դասագիրք մտցնեն։ Զաբել Եսայանին, Սրբուհի Թյուսաբին ու Շուշանիկ Կուրղինյանին դասագրքեր մտցնելը արհեստականորեն մտցնել չի, իրանք բոլորն էլ շատ արժեքավոր գործեր են գրել, ավելի արժեքավոր, քան Նաիրի Զարյանը, Շիրվանզադեն, Դերենիկ Դեմիրճյանը ու լիքը այլ արական սեռի գրողներ։ Ես քեզ ավելին կարամ ասեմ. ես մեծացել եմ համոզված լինելով, որ կինը չի կարա լավ գրող լինի։ Ու տենց կարծել եմ մինչև էն պահը, երբ սկսել եմ կին գրողների կարդալ ու հասկանալ, որ չէ, կանայք գրականությամբ հետ չեն մնում տղամարդկանցից։ Բայց ես էդ մտայնությամբ մեծացել եմ, որովհետև դա սրսկվել ա շրջապատից ու հասարակությունից։

Հայ հասարակության մեջ կանանց դերը նվազեցնելու (հաճախ ոչ գիտակցված) ու արհամարհելու միտում կա։ Էս կոնվենցիայի ամբողջ իմաստը էդ ամենը գիտակցական դաշտ բերելն ու դեմն առնելն ա։

[Thom]

Էդպես չի։ Զաբել Եսայանը օրինակ շատ ավելի արժեքավոր ու կարևոր գրող ա, քան Նաիրի Զարյանն ու Շիրվանզադեն։ Ուղղակի որ ոտերի արանքում պուպուլ չի ունեցել, լայաղ չեն արել դասագիրք մտցնեն։ Զաբել Եսայանին, Սրբուհի Թյուսաբին ու Շուշանիկ Կուրղինյանին դասագրքեր մտցնելը արհեստականորեն մտցնել չի, իրանք բոլորն էլ շատ արժեքավոր գործեր են գրել, ավելի արժեքավոր, քան Նաիրի Զարյանը, Շիրվանզադեն, Դերենիկ Դեմիրճյանը ու լիքը այլ արական սեռի գրողներ։ Ես քեզ ավելին կարամ ասեմ. ես մեծացել եմ համոզված լինելով, որ կինը չի կարա լավ գրող լինի։ Ու տենց կարծել եմ մինչև էն պահը, երբ սկսել եմ կին գրողների կարդալ ու հասկանալ, որ չէ, կանայք գրականությամբ հետ չեն մնում տղամարդկանցից։ Բայց ես էդ մտայնությամբ մեծացել եմ, որովհետև դա սրսկվել ա շրջապատից ու հասարակությունից։

Հայ հասարակության մեջ կանանց դերը նվազեցնելու (հաճախ ոչ գիտակցված) ու արհամարհելու միտում կա։ Էս կոնվենցիայի ամբողջ իմաստը էդ ամենը գիտակցական դաշտ բերելն ու դեմն առնելն ա։

Սկսենք նրանից, որ արժեքի որոշումը ահագին սուբյեկտիվ ա։ Մի բանը կարող ա շատ արժեքավոր լինի քո համար, բայց բացարձակ անարժեք մյուսի համար։ Հիմա դու վստահաբար պնդում ես, որ դասագիրքը կազմողի արժեհամակարգի վրա հաստատ ազդեցություն ա ունեցել հեղինակի սեռը?
Իսկ թե ինչի ես դու էտպես մտածել, դա արդեն լրիվ ուրիշ խնդիր ա։ Ես մեր հասարակության մեջ երբեք չեմ լսել կարծիք, որ կինը արժեք ստեղծող չի։ Ընդհակառակը, միշտ լսում եմ, որ կինը, մայրը ինքը տեղով արժեք ա։

Ու հա, ես ահավոր կողմ եմ հավասարության, որովհետև էտ նաև հավասար պարտականություններ ա ենթադրում։ Օրինակ, որ բոլոր կանայք էլ երկու տարի ծառայեն բանակում։

Отправлено с моего MI 8 Lite через Tapatalk

[StrangeLittleGirl]

Սկսենք նրանից, որ արժեքի որոշումը ահագին սուբյեկտիվ ա։ Մի բանը կարող ա շատ արժեքավոր լինի քո համար, բայց բացարձակ անարժեք մյուսի համար։ Հիմա դու վստահաբար պնդում ես, որ դասագիրքը կազմողի արժեհամակարգի վրա հաստատ ազդեցություն ա ունեցել հեղինակի սեռը?
Իսկ թե ինչի ես դու էտպես մտածել, դա արդեն լրիվ ուրիշ խնդիր ա։ Ես մեր հասարակության մեջ երբեք չեմ լսել կարծիք, որ կինը արժեք ստեղծող չի։ Ընդհակառակը, միշտ լսում եմ, որ կինը, մայրը ինքը տեղով արժեք ա։

Ու հա, ես ահավոր կողմ եմ հավասարության, որովհետև էտ նաև հավասար պարտականություններ ա ենթադրում։ Օրինակ, որ բոլոր կանայք էլ երկու տարի ծառայեն բանակում։

Отправлено с моего MI 8 Lite через Tapatalk

Արժեքը կարա սուբյեկտիվ լինի, բայց կնոջ ստեղծածն էլ արժեք չհամարելն էլ ա սուբյեկտիվ։
Տես, դու ինքդ գործածել ես մայր բառը։ Հայ հասարակության մեջ կինը արժեք ա որպես մայր, ոչ որպես գրող, քաղաքական գործիչ, երաժիշտ, նկարիչ, գիտնական և այլն։ Եթե կինը մայր լինելուց բացի որևէ ուրիշ բան ա փորձում լինել, թե՛ ներքևներում ա ճնշվում ծանոթ֊բարեկամների կողմից, թե՛ վերևներում, երբ ինչ֊որ մեկը իրա բազկաթոռին նստած որոշում ա, որ կնոջ ստեղծածն արժեք չի։

Ես բացարձակ դեմ չեմ կանանց՝ բանակում ծառայելուն։ Ակումբում էդ թեման էջերով քննարկվել ա։ Դրանից Հայաստանն ու բանակը մենակ կշահեն։

[Lion]

Լիոն ջան, էդ գրառումը համ էլ ռիփորթել ես, բայց իմ կարծիքով էստեղ գ***թ բառից էն կողմ կոպիտ արտահայտություն չկա. մոդերներին առաջակում եմ էդ բառը առաջին տառից հետո աստղանիշել:

Քիչա՞: Գիտե՞ս, ես ևս կարող եմ գրել... նման բառեր, բայց չեմ գրում: Եթե դեմ չեք, կարող եմ գրել, խնդիր չունեմ...

[Thom]

Բյուր, նայի, դպրոցական գրքերում հեղինակների ընդգրկվածությունը որոշվում ա իրանց տված արժեքով(նու գոնե ընդգրկողի համար)։ Ու ստացվել ա նենց, որ արժեքավոր գործեր գրողների ճնշող մեծամասնությունը արական սեռի են։ Գրեթե բոլորը... Ուրիշ հարց ա, թե ինչի ա տենց ստացվել։ Էտ արդեն գալիս ա էտ շրջանների հասարակությունից ու դրանցում կանանց ու տղամարդկանց համար ստեղծված պայմաններից ու իրանց դերերից։ Հիմա հո արհեստականորեն կանանց գործերը չեն քցելու մեջ? Հավասարության խնդրի հետ, որը խնդիր ա ստեղ ու հիմա, էս ամենը ընդհանրապես կապ չունի։

Արժեքը կարա սուբյեկտիվ լինի, բայց կնոջ ստեղծածն էլ արժեք չհամարելն էլ ա սուբյեկտիվ։
Տես, դու ինքդ գործածել ես մայր բառը։ Հայ հասարակության մեջ կինը արժեք ա որպես մայր, ոչ որպես գրող, քաղաքական գործիչ, երաժիշտ, նկարիչ, գիտնական և այլն։ Եթե կինը մայր լինելուց բացի որևէ ուրիշ բան ա փորձում լինել, թե՛ ներքևներում ա ճնշվում ծանոթ֊բարեկամների կողմից, թե՛ վերևներում, երբ ինչ֊որ մեկը իրա բազկաթոռին նստած որոշում ա, որ կնոջ ստեղծածն արժեք չի։

Ես բացարձակ դեմ չեմ կանանց՝ բանակում ծառայելուն։ Ակումբում էդ թեման էջերով քննարկվել ա։ Դրանից Հայաստանն ու բանակը մենակ կշահեն։

Իսկ դու ինչքանով ես վստահ, որ դասագիրք կազմողը առաջնորդվել ա հեղինակի սեռի կրիտերիայով? Ախր հենց էտ ա հարցը, որ ինքը շատ հանգիստ կարա բացատրի, որ ընդգրկված հեղինակները, այդ թվում նաև Կապուտիկյանը, իր համար ամենամեծ արժեք տվողներն են։

Նշել եմ մայր բառը որպես կնոջ արժեք հասարակության մեջ։ Ու նշել եմ, որ չեմ լսել, թե կինը արժեք ստեղծող չի կարա լինի։ Իսկ խնդիր, իհարկե, կա։ Բայց էս խնդիրը ոչ կոնվենցիաներով, ոչ օրենսդրական նախագծերով դժվար լուծվի։ Հայաստանում դեռ շատ հեռու ենք էն պատկերացումից, որ կին թե տղամարդ նույն մարդն են։

Отправлено с моего MI 8 Lite через Tapatalk

[Տրիբուն]

Քիչա՞: Գիտե՞ս, ես ևս կարող եմ գրել... նման բառեր, բայց չեմ գրում: Եթե դեմ չեք, կարող եմ գրել, խնդիր չունեմ...

Դեմ ենք, որ դու գրես, քանի որ մեկա սաղ գրածներիդ պես անիմաստ ա լինելու, քանի անգամ ուզում ես մեջը գ**թ գրի:

[Lion]

Ընենց, երբ դու փորձում ես ասելիք չունենալդ փոխարինել կեղծ հումորով ու քֆուրով, ընենց չի, էլի, որ դրանից ասածներդ իմաստալից են դառնում

[Ծլնգ]

Շարունակենք Ստամբուլյան կոնվենցիայի թեման՝ այս անգամ անդրադառնալով դրա 12-րդ հոդվածով ամրագրված հետևյալ նորմին. «Կողմերը ձեռնարկում են բոլոր անհրաժեշտ միջոցները, որպեսզի փոփոխվեն կանանց և տղամարդկանց սոցիալական և մշակութային վարքագծի կանոնները՝ այն նախապաշարմունքները, սովորույթները, ավանդույթներն ու և ցանկացած այլ պրակտիկան արմատախիլ անելու նպատակով, որոնք հիմնված են կնոջ անլիարժեքության ԿԱՄ ԿՆՈՋ ԵՎ ՏՂԱՄԱՐԴՈՒ ԴԵՐԻ ՎԵՐԱԲԵՐՅԱԼ ԿԱՐԾՐԱՏԻՊԱՅԻՆ ՊԱՏԿԵՐԱՑՈՒՄՆԵՐԻ ՎՐԱ»:

Լավ, կնոջ անլիարժեքության վերաբերյալ մտահոգությունը հասկանալի է, բայց երբ անվերապահորեն խոսում ենք ընդհանրապես կնոջ և տղամարդու դերի մասին անխտիր բոլոր սովորույթներն և ավանդույթներն արմատախիլ անելու անհրաժեշտության մասին, ապա հարց է ծագում՝ ի՞նչ կապ ունեն այն զուտ խորհրդանշական, հաճախ նաև տոնական արարողակարգի հետ առնչվող ավանդույթները, որոնք որոշ չափով աղերսներ ունեն կնոջ և տղամարդու դերի հետ, սակայն բացաձակապես չեն հանգեցնում նրանցից և որևէ մեկի նկատմամբ ոչ միայն բռնություն կիրառելուն, այլև արժանապատվությունը նսեմացնելուն: Ընդ որում, այդ բնույթի անմեղ սովորույթներն ու ավանդույթները նույն միջազգային իրավունքի և Հայաստանի Սայմանադրության ուժով հանդիսանում են պետության հոգածության առարկա. «Հայոց լեզուն և ՄՇԱԿՈՒԹԱՅԻՆ ԺԱՌԱՆԳՈՒԹՅՈՒՆԸ պետության հոգածության և պաշտպանության ներքո են» (15-րդ հոդվածի 2-րդ մաս):

Սահմանադրությամբ այսպիսի պարտականություն ստանձնած պետությունն ինչպե՞ս կարող է միաժամանակ պարտավորվել անխտիր արմատախիլ անելու կնոջ և տղամարդու դերի առնչությամբ բոլոր ավանդույթներն ու սովորույթները, թեկուզ և դրանց կամայականորեն կոչենք «կարծրատիպեր»: Այդ որ պահից դարերով ձևավորված մշակութային ժառանգությունը հանկարծ որակվեց իբրև «կարծրատիպ»

Գևորգ Դանիելյան

Չգիտեմ էս Գևորգ Դանիելյանը ով ա, բայց կամ մոլորված ա, կամ էլ բացահայտ մուտիլովշիկ ա, որտև այդ դրույթի թարգմանությունն ակնհայտ խեղաթյուրված ա։ Ստորև և բնօրինակ անգլերենն եմ բերում, և պաշտոնական հայերեն թարգմանությունը այդ դրույթի․

Article 12 – General obligations

1․ Parties shall take the necessary measures to promote changes in the social and cultural patterns of behaviour of women and men with a view to eradicating prejudices, customs, traditions and all other practices which are based on the idea of the inferiority of women or on stereotyped roles for women and men.

Հոդված 12 – Ընդհանուր բնույթի պարտավորություններ
1. Մասնակից պետությունները պետք է անհրաժեշտ միջոցներ ձեռնարկեն՝ կանանց եւ տղամարդկանց վարքագծի սոցիալական եւ մշակութային վարվելակերպերում
փոփոխություններ մտցնելու նպատակով՝ այն հաշվով, որպեսզի արմատախիլ արվեն այն նախապաշարմունքները, սովորույթները, ավանդույթները եւ մյուս
բոլոր այն երեւույթները, որոնք հիմնված են կանանց ստորադասվածության կամ կանանց եւ տղամարդկանց կարծրատիպային դերաբաժանման գաղափարի վրա։

Բացարձակ խոսք չկա անխտիր բոլոր ավանդույթներն ու սովորությունները արմատախիլ անելու մասին, այլ միայն նրանք, որոնց հիմքում է կանանց ստորադասվածությունը կամ ստերեոտիպային դերաբաժանումը։ Ու չէ, արարողական ավանդույթը սովորություն չի, այլ հենց արարողական ա, իսկ որ ասում ես «կնոջ տեղը կուխնին ա», հենց կարծրատիպային դերաբաժանման վրա հիմնված սովորություն ա, որ կա։

[Lion]

Սկզբունքային տարբերություն չտեսա: Գևորգ Դանիելյանը ՀՀ առաջատար սահմանադրագետներից է:

[Ծլնգ]

Սկսենք նրանից, որ արժեքի որոշումը ահագին սուբյեկտիվ ա։ Մի բանը կարող ա շատ արժեքավոր լինի քո համար, բայց բացարձակ անարժեք մյուսի համար։ Հիմա դու վստահաբար պնդում ես, որ դասագիրքը կազմողի արժեհամակարգի վրա հաստատ ազդեցություն ա ունեցել հեղինակի սեռը?
Իսկ թե ինչի ես դու էտպես մտածել, դա արդեն լրիվ ուրիշ խնդիր ա։ Ես մեր հասարակության մեջ երբեք չեմ լսել կարծիք, որ կինը արժեք ստեղծող չի։ Ընդհակառակը, միշտ լսում եմ, որ կինը, մայրը ինքը տեղով արժեք ա։

Ու հա, ես ահավոր կողմ եմ հավասարության, որովհետև էտ նաև հավասար պարտականություններ ա ենթադրում։ Օրինակ, որ բոլոր կանայք էլ երկու տարի ծառայեն բանակում։

Отправлено с моего MI 8 Lite через Tapatalk

Հենց սա է կարծրատիպային դերաբաժանումը, որ կինը արժեք ա, բայց իր համար հատուկ նախատեսված ոլորտներում, իսկ կին գրո՞ղ, քաղաքական գործի՞չ, գիտնակա՞ն, իիիիի․․․ բա երեխեքին ո՞վ ա պահելու։

Ու կա՛ տարբերություն հավասար հասանելիության (equal access) և հավասար հնորավորությունների (equal opportunity) միջև։ Այս տարբերությունը սովորաբար նշվում է equality vs equity բաժանմամբ (թե ուզես ավելի շատ սրա մասին կարդալ-հետազոտել)։ Իմաստը նրանում ա, որ նույնիսկ եթե վաղը առավոտվանից ասես՝ բոլորդ հավասար եք, բոլորիդ գենդերից, մաշկի գույնից, բոյից, սեռից ու մնացած ամեն ինչից զատ ենք ընդունում, դա դեռ չի բերելու հավասար հնարավորությունների, քանի որ պատմականորեն ստորադասված խմբերը շատ ավելի շատ պատնեշներ ունեն իրենց դիմաց այդ հասանելիությունից օգտվելու համար, քան պատմականորեն առավելություններ ունեցողը։ Մի պարզ օրինակ․ աշխարհում տնտեսական ապահովվածությունը ուժեղ կոռելյացիայի մեջ է կրթական մակարդակի հետ, այսինքն ունեվոր ծնողները ավելի կրթված են միջինում, քան չունեվորները։ Ու բնականաբար ունեվորների երեխաները ավելի հարուստ կրթական միջավայրում են մեծանում քան չունեվորների երեխաները։ Ու վերջում էլ որ ժամանակը գալիս է ընդունելության քննություններ հանձնելուն, բնականաբար այդ նույն հարուստ կրթական միջավայրում մեծացածները միջինում ավելի լավ են հանձնում ու ընդունվում, ու եթե անխտիր (հասանելիության) հավասարություն մտցնես, դա կբերի սոցիալական բացակի ամրապնդմանը, ոչ թե պակասեցմանը։ Նույն կերպ էլ, դպրոցական ծրագրից կանանց դուրս թողելը նվազեցնում է աղջիկների հնարավորությունները այդ հավասար հասանելիությունից օգտվելու համար, քանի որ իրենք իրենց չեն տեսնում որպես գիտնական, ինժեներ, գրող և այլն։ Սրա անունն էլ self-efficacy է, թե ուզենաս դրա մասին էլ կարդալ-հետազոտել։ Ու կապ չունի, թե ծրագրում ընդգրկողը ինչ սկզբունք ա ունեցել որոշելու, թե ով պիտի ընդգրկվի, բայց եթե կանայք չեն ընգրկվել, ապա կանանց հետագա հավասար հնարավորությունները վտանգվել են այդ ընտրություններով։ Ու նենց չի, որ կին գրող երբեք չի եղել ոչ հայ ոչ համաշխարհային գրականության մեջ, կամ կին գիտնականներ, ինժեներներ և այլն․․․

[Ծլնգ]

Սկզբունքային տարբերություն չտեսա: Գևորգ Դանիելյանը ՀՀ առաջատար սահմանադրագետներից է:

Դանիելյանի օգտագործած թարգմանությունը (թավատառ նշումը իմն է)․

Կողմերը ձեռնարկում են բոլոր անհրաժեշտ միջոցները, որպեսզի փոփոխվեն կանանց և տղամարդկանց սոցիալական և մշակութային վարքագծի կանոնները՝ այն նախապաշարմունքները, սովորույթները, ավանդույթներն ու և ցանկացած այլ պրակտիկան արմատախիլ անելու նպատակով, որոնք հիմնված են կնոջ անլիարժեքության ԿԱՄ ԿՆՈՋ ԵՎ ՏՂԱՄԱՐԴՈՒ ԴԵՐԻ ՎԵՐԱԲԵՐՅԱԼ ԿԱՐԾՐԱՏԻՊԱՅԻՆ ՊԱՏԿԵՐԱՑՈՒՄՆԵՐԻ ՎՐԱ։

Սա կնշանակի, որ ցանկացած պրակտիկա, որը հիմնված է դերի վերաբերյալ կարծրատիպային պատկերացումների վրա պիտի արմատախիլ արվի, այսինքն, հա, վիզ ենք վերցնում, որ սաղս ամորֆ գենդեր ենք դառնալու։

Իսկ բուն կոնվենցիան ասում ա, որ կարծրատիպային դերաբաժանումը պիտի վերացվի, ու եթե կան սովորություններ, որոնք բերում են այդ կարծրատիպային դերաբաժանման, ապա կողմերը պիտի փորձեն դրանք արմատախիլ անել։ Այսինքն ոչ մեկ չստիպեց բոլոր ընտանիքներում տղամարդկանց ծննդաբերել, այլ ուղղակի ընդունում ենք, որ կնոջը պետք ա մեկ-մեկ կուխնից դուրս թողնենք․․․ էդքան բան։ Ու սրա նման առաջատար սահմանադրագետների պատճառով էլ ա, որ էսօրվա սահմանադրությունը էս վիճակում ա։

[Lion]

Ծլնգ ջան, մեր երկրում կա՞ որևէ օրենսդրական խոչընդոտ, որ խանգարում է կնոջը "կուխնից դուրս գալ", դառնալ դեպուտատ, նախարար կամ տրակտորի վարորդ: Ինչ որ տեղյակ չեմ: Թող դառնան, օրենսդրական բոլոր հնարավորությունները կան, ի՞նչ մի բաց դուռ ենք թակում...

[Ծլնգ]

Ծլնգ ջան, մեր երկրում կա որևէ օրենսդրական խոչընդոտ, որ խանգարում է կնոջը դառնալ դեպուտատ, նախարար կամ տրակտորի վարո՞րդ: Ինչ որ տեղյակ չեմ: Թող դառնան, օրենսդրական բոլոր հնարավորությունները կան, ի՞նչ մի բաց դուռ ենք թակում...

Վերևը Thom-ին ուղված գրառմանս մեջ այս մոլորվածությանդ պատասխանը կա։ Ու թե քո նման «տղամարդը պիտի ընտանիքը գլուխը լինի» մտածողները գերակշռում են հասարակության մեջ, կանայք չեն կարողանալու դառնալ դեպուտատ, նախարար կամ թեկուզ տռակտորի վարորդ։ Այս կոնվենցիան հենց ասում ա, որ այդ «տղամարդը պիտի ընտանիքի գլուխ լինի» նախապաշարմունքը պիտի վերացնենք, որ կանանց հավասար հասանելիության հետ մեկտեղ տրվի հավասար հնարավորություններ այդ հասանելիությունից օգտվելու համար։

[Lion]

Վերացրեք, ախպերս, կոնվենցիա՞ն պիտի ձեզ օգնի: Թե՞ կարծում ես, որ էդ կոնվենցիան պիտի ստիպի մարդկանց այլ կերպ մտածել...

Կրկնեմ, կանայք, ոնց դու ասեցիր, ունեն բոլոր հավասար հնարավորությունները, ինչ և տղամարդիկ, հավակնել ցանկացած բարձունքի: Ավելին, կանանց շանսերը ինչ որ տեղ նույնիսկ գերադասելի են, քանի որ, օրինակ, տղամարդը 2 տարի կորցնում է բանակում, էլ չասած, որ կարող է այնտեղ սպանվել կամ խեղվել, իսկ կինը զերծ է նման հեռանկարից:

[Ծլնգ]

Վերացրեք, ախպերս, կոնվենցիա՞ն պիտի ձեզ օգնի: Թե՞ կարծում ես, որ էդ կոնվենցիան պիտի ստիպի մարդկանց այլ կերպ մտածել...

Կրկնեմ, կանայք, ոնց դու ասեցիր, ունեն բոլոր հավասար հնարավորությունները, ինչ և տղամարդիկ, հավակնել ցանկացած բարձունքի: Ավելին, կանանց շանսերը ինչ որ տեղ նույնիսկ գերադասելի են, քանի որ, օրինակ, տղամարդը 2 տարի կորցնում է բանակում, էլ չասած, որ կարող է այնտեղ սպանվել կամ խեղվել, իսկ կինը զերծ է նման հեռանկարից:

Ունեն հավասար հասանելիության իրավունքը, բայց նորից՝ մոլորվածություն է կարծել, թե կանայք ունեն նույն հնարավորություններն այդ հասանելիությունից օգտվելու ինչ տղամարդիկ։

Ահա, տղամարդիկ 2 տարի կորցնում են ու կարող ա այնտեղ սպանվեն, իսկ որ աղջիկների ծնված օրվանից գլխին կաթացնում են, որ քո ապագան կուխնյում ա, հետն էլ մեծանալու հետ մեկտեղ վրեքները բռնանում են, էդի հեչ․․․