Շինարար-ի խոսքերից
Ինձ թվումա՝ սա անցողիկ փուլ ա, ու երևի դրա կարիքը կա, ինձ համար աշխարհի վերջը չի յուրաքանչյուրին ընդունել նենց, ոնց ինքը կա ու օգտագործել իր վերաբերմամբ էն բառերը, որոնք ինքն ա նախընտրում, քանի դեռ էդ բառերը ինձ չեն վիրավորում, չգիտեմ՝ ես որևէ կերպ չեմ հակսանում նեղվելը, թե՝ հայ-հայ, շատ բան չուզի՞ք: Ասենք եթե ես ժամանակ ունենամ աննպատակ ջղայնանալու ու նեղվելու, կնստեմ ու դարդ կանեմ եզդիների համար, որ Սիրիայում կոտորվում են, Օրլանդոյի գեյերի համար, Ղարաբաղում զոհվող մեր զինվորների համար, ոչ թե վայ՝ էս մեկը ուզում ա տրանսգենդեր կոչվի, մյուսը ասեքսուալ կամ այլ կերպ, է ջանները լինի սաղ, ուզում են, կկոչեմ, ինչո՞ւմն ա խնդիրը: Իսկ քո ասած դեպքի պատասխանը՝ հայ-հայը չի, այլ «եթե խոսքը աբորտի մաիսն ա, ինքնին ենթադրելի ա, որ խոսքը արգանդ ունեցող կնոջ մասին ա, ու լրացուցիչ անգամ ընդգծելն էս դեպքւոմ իմաստ չունի», իհարկե՝ հայ-հայը վիրավորական պատասխան ա, ըմբռնումով ա պետք մոտենալ մարդկանց առանձնահատկություններին՝ իմ կարծիքով:
Էջանիշներ