Սննդանյութերի պակասը էդ «մսակերների» մոտ իրականում վերամշակված ու զտված սնունդից է, որը էականորեն նվազեցնում է օրինակ ասենք մսից երկաթ յուրացնելը։ Ոչ թե մսից։ Այսինքն մսից չի։ Միս ուտելուց չի առաջանում։ Հրաժարվելուց առաջանում է։ Աշխարհում ահագին բուսակերներ կան, մենակ Հնդկաստանի վայթե մի 25 տոկոսը բուսակեր է։ Ասեմ քեզ, ըստ իմ գործընկեր հնդիկների` խայտառակ տարածված է հեռացված լեղապարկով մարդկանց քանակը, մանավանդ հարավային Հնդկաստանում, որտեղ բրնձակերներ են։Ուլուանա-ի խոսքերից
Այսինքն ցավն է՞ խնդիրը։ Իսկ որ սպանելիս քնացնեն ու ցավազրկեն ու նոր սպանեն, օքեյ է՞։Ես կովերի անունից բարոյականության ու արդարության զգացման մասին չեմ խոսել: Հա, դրանցից չեն ունենում, բնականաբար, բայց երբ իրանց մորթում են, ցավ են զգում, բացի դրանից, ապրել են ուզում, ինչպես և դու, ու եթե հնարավորություն ունենային փախչելու, փրկվելու, հաստատ կանեին:
Բույսերն, ի տարբերություն կենդանիների, չունեն զարգացած նյարդային համակարգ, ինչպես նաև ցավի ռեցեպտորներ, հետևաբար համեմատությունը տեղին չի: Նույնիսկ եթե ինչ-որ բան զգում են, դա համեմատելի չի կենդանիների զգացած ցավի հետ:
Հետաքրքիր մանիպուլյատիվ նյութ տամ քեզ` New Study: Plants Know When They Are Being Eaten
Էսպիսի խիստ վիճարկելի ու անապացուցելի հայացքներ պիտի էստեղ չդնես, որովհետև կարող է օգտագործվել քո դեմ` մնացած փաստարկներդ նսեմացնելու նենգ նպատակներով ։ՃՉէ, դու մի քիչ լավ չես պատկերացնում կամ, ավելի ճիշտ, տեղյակ չես իմ հայացքներից:) Ինձ համար մարդը նախ և առաջ հոգի ա, հետո նոր` մարմին: Հոգին սենց թե նենց անմահ ա, իսկ նրան մի մարմնի մեջ հավերժ բանտարկության դատապարտելը չափազանց դաժան կլիներ
Ուլու ջան, բարոյական նորմերով առաջնորդվելը դա դոգմատիկ հասարակությունն էր իր ցեղապետով ու բիբլիայով, մաքսիմում` կրոնապետությունը, այսինքն ուզում ես հետ գնանք միջնադար, հա՞։ Նորագույն դարաշրջանում մարդիկս առաջնորդվում ենք իբր ռացինալիզմով ու ազատամտությամբ։Էդ ո՞վ ա որոշում, թե ինչից ինչ ա բխում էս առումով: Ըստ քեզ` ինչո՞վ պիտի առաջնորդվենք, եթե ոչ բարոյական նորմերով: Մենակ բկներիս ու ստամոքսներիս կանչո՞վ:
Քո պնդումները իսկապես դոգմատիկ են ու ուտոպիստական։ Օրինակ ասենք կլիմայական խիստ պայմաններ ունեցող երկրներ կան, որոնց բնակիչները առանց անասուն պահելու ու ձկնորսության չեն ապրի, որովհետև Թրեյդեր Ջո չունեն, որ տարին 12 ամիս լոբի ու բրոկոլի առնեն։ Էնպես չի, որ աշխարհի բոլոր ծայրերում ադեկվատ ու բազմազան բանջարեղենը հասանելի է ու մարդկությանը ընդհամենը քաղաքական կամք է պետք կենդանական սնունդից հրաժարվելու համար։ Մարդկությունը մոտ ապագայում ավելի շուտ կկործանվի կատակլիզմից կամ սեփական հիմարություններից քան թե կկարողանա կենդանական սննդից հրաժարվել, նույնիսկ եթե լաբերում սկսեն միս սինթեզել խայտառակ էժան գնով, ապա էդ սինթետիկ միսը կերած մարդիկ հիմարանալու են, կայացնելու են ոչ ռացիոնալ որոշումներ, իրար են ուտելու ի վերջո, ուտելու են կենդանի–կենդանի, ցավ պատճառելով, համ ուտողն է ցավից աղիողորմ ճչալու, համ ուտվողը։ Առհասարակ բնության լեզուն չհասկացող մարդկանց վերջը վատ է լինելու։
Մեջբերել
Էջանիշներ