Մի խոսքով դանիացիքին կարելի ա հրապուրել, որ գան Հայաստանում ապրենԹող երեք ամիս էդտեղ աշխատեն, մնացած ինը ամիսը գան ստեղ փաբերում տժժան ու ատամները սարքեն
![]()
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Մենք փաբ ասում ենք նկուղային, ծխոտ, ուտելիքի խիստ սակավ տեսականիով, հիմնականում գարեջրի, բայց նաև ալկոհոլի առևտուր անող, կիսամութ-կիսալուս, ինտերյերում ինչքան ավելորդ բան տանը գտել ես պատերին կպցրած, սեղանները իրար մեխած լաքած տախտակներով, փեդից կոշտ աթոռներով, բարձր երաժշտությամբ (նախընտրելի ա՝ ռոքոտ), անկաշկանդ ու ազատ հագուստով հաճախորդներ ունեցող, բարմենի ու մատոցողների ոչ ֆորմայով, տղեքի ու աղջկերքի զուգարանը ընդհանուր ու մի հատ եղող տեղերը![]()
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
CactuSoul (03.03.2016)
Շինարար (03.03.2016)
Իրականում Երևանում շատ հաճախ շատ հավես միջոցառումներ են լինում։ Գրեթե ամեն օր մի քանի հետաքրքիր համերգ/ներկայացում/ցուցահանդես/․․․ լինում ա, էն որ չգիտես՝ որ մեկին գնաս, որը բաց թողնես։ Հաճախ նույնիսկ հենց փաբերում են համերգներ լինում, որոնց մուտքն ազատ է։
Ասել կուզեմ՝ Երևանում կարելի է լավ ժամանց կազմակերպել՝ նույնիսկ առանձնապես գումար չծախսելով։ Մարդու մտքին տեղ լինի։
Չգիտեմ՝ ուրիշ երկրներում/քաղաքներում ինչպես է, բայց ինձ թվում է՝ սա էլ է մի դրական հատկանիշ, որ պետք չի անտեսել։
Իհարկե, լավ չի, որ այդ ամենը կենտրոնացած է Երևանի կենտրոնում, Երևանից դուրս գուցե տարին մեկ էլ մի լավ միջոցառում չի լինում, բայց դե։ Էս թեմայում լավ երևույթներն ենք նշում։
ամաչելու աստիճան սիրուն ու անասելի տխուր բան ա կյանքը…
Չէ ես ոնց կարամ ասեմ ճիշտ ես անում, թե սխալ ուղղակի ասում եմ, որ չեմ հավատում ասածներիտ մանավանդ, որ տակն էլ փող էր մնում։ Կարողա տակի փողն էլ հավաքում էիր ու հանգստանալու էիր գնում???
Փաբերի սրճարանների վրա 40.000 ես ծախսել??? Այսինքն օրեկան 1100 դրամ??? Ենթադրենք 300 դրամ չայեվոյ տակը մնում ա 800 դրամ այսինքն օրեկան մի բաժակ գարեջուր մի հատ էլ առանց պուդրա պոնչիկ կամ սուրճ կամ էլ վերջին երկուսը առանց գարեջրի։ Այսինքն էնքան, որ փաբ կամ սրճարան գնայիր? Եթե ես մատուցող լինեի կաշխատեի քեզ չմոտենայի![]()
Երևանում հնարավոր ա ժամանց կազմակերպել առանց գումար ծախսելու, դրա հետ համաձայն եմ: Բայց էդ ամեն օր համերգ/ցուցահանդես ու բլաբլաներից շատերը տեղի են ունենում աշխատանքային ժամերին ու աշխատանքային ժամանակներում (ես որ հիշում եմ, որ լիքը բանի չէի կարողանում գնալ հենց դրա պատճառով): Հենց գալիս ա արձակուրդը, ամեն ինչ վերանում ա: Էս էլ ասում եմ որպես մի մարդ, ով ոչ մի տեղ չէր գնում արձակուրդներին:
ամաչելու աստիճան սիրուն ու անասելի տխուր բան ա կյանքը…
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ