Մեզ մոտ շատ եկեղեցիներում մոմերն են էդպես վաճառումStrangeLittleGirl-ի խոսքերից
Կակտուս, լավ էլիԵս համարյա մարդու չեմ ճանաչում, որից առնվազն մի անգամ որևէ բան գողացված չլինի՝ լինի մեծ, թե փոքր: Իսկ դեպքերի մասին ոչ թե ամեն օր ենք լսում, այլ մի քիչ ավելի հազվադեպ, որովհետև մարդիկ աչալուրջ են, ոչ մի բան անտեր չեն թողնում: Դե հիմա արի գանք Դանիա ու տեսնենք՝ ստեղ ոնց ա: Մարդիկ իրանց էրեխեքին սայլակով թողնում են դրսում, մտնում սուպեմարկետ: Ֆերմերները ելակի ստենդը դնում են ճամփի մեջտեղում, իրանք իրանց գործին գնում, անցորդները գալիս, ելակը վերցնում են, փողը գցում արկղի մեջ, գնում: Իրիկունը ֆերմերը գալիս, վերցնում ա փողը: Սենց բան Հայաստանում պատկերացնու՞մ ես: Կամ էլ տրանսպորտի քարտս մեջը մի չորս-հինգ երթևեկության փող կորցրել էի, մեկ էլ ֆեյսբուքով գրեցին, որ գտել են, գնամ էսինչ տեղը, վերցնեմ (ընդ որում, սենց դեպք երկու անգամ ա էղել): Ինչ խոսք, ստեղ էլ հեծանիվների գողությունն ա խայտառակ մի բան, ստեղ էլ ենք մեկ-մեկ լսոմ գողությունների մասին: Բայց դե խնդալու ա Հայաստանն ապահով երկիր համարելը, երբ աչքովդ տեսել ես, թե իսկական ապահովը որն ա:
Ու հա, ես հավատում եմ, որ էդ մոդելը կարող ա աշխատել Հայաստանում։
Չգիտեմ, ախպեր, ինձ համար շատ ապահով ու հանգիստ տեղ ա Հայաստանը, Երևանը հատկապես։ Գուցե ռիսկի եմ դիմում, վստահում եմ, բայց հո ճիշտ եմ դուրս գալիս։
Իսկ երեխուն սայլակով մենակ թողնելը երկրի ապահովության մասին չի խոսում, այլ ծնողական զգացմունքների․ հայ մոր համար կատաստրոֆա ա, եթե երեխեն հանկարծ լացի ու ինքը կողքին չլինի։ [Թեկուզ էն պատճառով, որ օտար մարդիկ տեսնեն, կասեն՝ բա նա ի՞նչ մայր ա, եթե երեխուն մենակ ա թողել։] Ասենք՝ ի՞նչ ես կարծում, Հայաստանում ի՞նչ կլիներ, եթե երեխային սայլակով թողնեին սուպերմարկետի մուտքի մոտ։ Հարձակվելու էինք, ուտեի՞նք, բռնաբարեի՞նք, թե՞ սպանելու էինք։ Լուրջ, չեմ հասկանում։
Մեջբերել
Էջանիշներ