Ո՞վ չի տեսել երիտասարդականի անցումը,հրաշք բան են սարքել, լիքը հարմարություններով, սիրուն ու մաքուր: Կուզեի էլի լիքը էդպիդի վայրեր լինեին:
Էլ չեմ խոսում Loft-ի ու Aeon-ի մասին, որտեղ ոչ միայն հետաքրքիր, հաճելի ա ու բազմաբովանդակ, այլև էդ բոլոր հաճույքների փոխարեն վճարում ես ըստ այնտեղ մնացած ժամերի քանակի:![]()
Երաժշտությունը բավական է կյանքի համար՝ բայց մի ամբողջ կյանքը բավական չէ երաժշտության համար:
Սերգեյ Ռախմանինով
Բան եմ հիշել։ Գրեմ, քանի չեմ մոռացել։
Թեյավճարի մասին եմ ուզում խոսել։ Դե, չգիտեմ՝ ուրիշ երկրներում էդ առումով ոնց ա, ես կոնկրետ ԱՄՆ–ի հետ համեմատելով կարող եմ ասել, որ Հայաստանում թեյավճարի հարցը բավական համեստ վիճակում ա` թե՛ քանակական, թե՛ որակական առումով։ Իմ իմացած վերջին տվյալներով՝ Հայաստանում թեյավճար ընդունված ա տալ հիմնականում տաքսու վարորդներին ու սնվելու վայրերի սպասարկողներին, մնացածը զուտ առանձին դեպքեր կարող են լինել, ոչ ստանդարտ, կամ էլ զգալի չափով կոնկրետ մարդու հայեցողությամբ, բայց ոչ նենց, որ պարտադիր ակնկալեն։ Գուցե ինչ–որ ոլորտներ կան, որ նույնքան ընդունված են, մտքիս չեն գալիս էս պահին, եթե տենց ա, ուղղեք ինձ, բայց ես մենակ տաքսին ու սնվելավայրերն եմ մտաբերում։ Վերցնենք, տաքսու թեյավճարը։ Շատ–շատերն ընդհանրապես թեյավճար չեն տալիս, չէ՞, ու դա լրիվ նորմալ ա ընկալվում, այսինքն՝ տալը հիմնականում վարորդի կողմից ընկալվում ա որպես, այսպես ասած, լավություն, ոչ թե պարտականություն, էլ չեմ ասում, որ քանակական առումով էլ որևէ ստանդարտ չկա, այսինքն՝ ինչքան կտաս՝ կտաս, ամեն դեպքում ուրախ կլինի։
ԱՄՆ–ում տաքսուն թեյավճար տալը, կարելի ա ասել, պարտադիր բան ա, ու ընդունված ա մոտ 20 տոկոս տալ։ Իհարկե, կարող ես չտալ, քեզ դրա համար հաստատ դատի չեն տա, բայց շատ վատ կնայվի, կարելի ա ասել՝ անշնորհքություն կհամարվի կամ գծուծություն, մի խոսքով՝ ինչքան գիտեմ, բոլորը տալիս են. վարորդը միշտ ակնկալում ա, ուղևորը՝ միշտ տալիս։ Նույնը սպասարկման բոլոր ոլորտներին ա վերաբերում։ Նույնիսկ եթե ինչ–որ բան ես պատվիրել, որտեղ հստակ գրված ա, որ առաքումը ձրի ա, դա չի նշանակում, որ իսկապես ձրի ա, նշանակում ա՝ «ձրի» ա, բայց՝ թեյավճարով։ Կամ վարսավիրանոցում մազերդ կտրել տվեցիր, իրենց ասած գնից բացի, նաև պիտի թեյավճար տաս միշտ։ Չգրված օրենքներ են, որոնց կարծես թե բոլորը հետևում են, դե, բնականաբար, ինչպես ցանկացած տեղ, բացառություններ կլինեն հաստատ, բայց ես ընդհանուր դրվածքի մասին եմ խոսում։ Էլ չեմ ասում, որ կարող ա թեյավճար տաս, ասեն՝ մի քիչ էլ տուր, էսքանը քիչ ա։ Կամ եթե հանկարծ համարձակվես չտալ, սենց անպատկառ ձևով կնայեն երեսիդ ու հերթապահ ժպիտով կասեն՝ բա թեյավճա՞ր
։
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Ինձ թվում ա՝ սա առանձին կարելի ա դնել «ինչ վատ բաներ կան ԱՄՆ-ում» թեմայումՈր նայես թեյավճարներին, դրանց հարցը Հայաստանում ավելի վատ ա, քան իմ ապրած եվրոպական երկրներում: Այսինքն, էլի թեյավճար տալիս ես, բայց տալիս ես էնքան, ինչքան ուզում ես: Կարաս ընդհանրապես չտաս: Նիդեռլանդներում ընդհանրապես ընդունված չի թեյավճար տալը, նույնիսկ զարմանում են, որ տալիս ես: Ու մեկ էլ էդ անհասկանալի սպասարկման վարձը, որ գրում են հաշիվներում ու ասում են՝ մատուցողին չի մնում, դրանից էլ չեմ տեսել ոչ մի տեղ:
Ի դեպ, quora-յում կար ԱՄՆ-ում թեյավճարի հարցը, մի մատուցողուհի էր պատասխանել: Իրա տեսանկյունից ճիշտ էր էրևում. վռոձի իրանց աշխատավարձը դրանից ա գոյանում, դրա համար շատ անշնորհք ա, երբ չեն տալիս:
Բյուր, ստեղ էլ ա տենց, կարաս տաս էնքան, ինչքան ուզում ես, կարաս չտաս: Իհարկե ընդունված նորմերին նմանվող բան կա, բայց և լիքն են մարդիկ, ովքեր չեն տալիս, ու իրանց վատ չեն նայում:
Բայց այ հարսանիքների ու ռաբիսոտ ռեստորանների չաևոյները բացում են, որ ընթացքում գրպանը 1000 դրամ ես դնում, որ քո սեղանին լավ նայեն ու տենց մի քանի անգամ![]()
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Անունը փոխել սարքել են սպասարկման վարձ։ Ես մատուցող երբեք չեմ աշխատել,բայց գիտեմ որ որոշ տեղերոըւմ այդ սպասարկման վարձը կամ մեծ մասը մատուցողինն է կամ էլ վերջում հավաքում են ամբողջ սպասարկման վարձերը ու թեյավաճարները եվ հավասար իրար մեջ բաժանում։ Կարճ ասած հիմնական դեպքերում էդ սպասարկման վարձը իրենից հենց թեյավճարն է ներկայացնում։
Տարվա չորս եղանակները՝ իրենց ողջ գունային ու ջերմաստիճանային բազմազանությամբ։ Թե չէ, տեղ կա 365 օր 35 աստիճան ու 98% խոնավություն։ Զայեբիս ....
Հայաստանում լավն էն է, որ կարող ես աշխատել շաբաթը 6 օր՝ 8-ական ժամով, ստանալ 60.000 դրամ, ապրել վարձով (տան վարձ, կոմունալներ, ուտելիքի ու մնացած ամեն ինչի փող), բայց սոված կամ անտուն չմնալ, որովհետև մամադ, մեկ է, էնքան չի հրաժարվում քեզնից, որ ամեն իրեն այցելելիս (շաբաթը մեկ) գրպանդ գոնե մի 2000 դրամ չդնի
Ու հա, ամեն դեպքում էս պայմաններով հաստատ երկու ամիսը մեկ (էն էլ հատուկ առիթներին) փաբ գնալուց ավել ճոխություն քեզ թույլ տալ չես կարող։ Էլ չասեմ, որ Լիլիթ Բլեյանի վերջին բոլոր համերգներն ստիպված եմ եղել բաց թողնել, որովհետև էդ 2500-3000 դրամն էլ է էս դեպքում մեծ փող![]()
իսկ մարդը
վախենում ա
որ իրան
չեն սիրի:
boooooooom (15.03.2016), CactuSoul (16.03.2016), Cassiopeia (15.03.2016), Chuk (15.03.2016), Mr. Annoying (15.03.2016), Smokie (15.03.2016), Անվերնագիր (15.03.2016), Մուշու (15.03.2016), Նիկեա (16.03.2016), Ուլուանա (15.03.2016), Ռուֆուս (16.03.2016)
Եկեք էս թեման նորից ակտիվացնենք։
Էստեղ կա՞ն մարդիկ, որ անգամ հնարավորության դեպքում չէին գնա Հայաստանից։ Ու ինչո՞ւ։
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ