Քանի որ Չուկը Քվանտի անունը տվեց, իմ մոտ էլ մի քիչ գրելու հավես տվեց:
Ինքս Քվանտում սովորել եմ ու կարամ ասեմ, որ եթե սովորական դպրոցների հետ համեմատությունները մի կողմ դնենք, ապա Քվանտի կրթական համակարգը մեծ հաշվով զիբիլ ա: Կամ եթե համեմատություն էլ անենք, ընդամենը նույն կրթական համակարգն ա, մի քիչ ուժեղ մասնագետներով (էն էլ ոչ բոլոր դեպքերում): Իսկ էս կրթական համակարգը, լինի լավ մասնագետով, թե վատ, ես իմ համար համարում եմ շատ վատը, որտեւ ես չեմ հարմարվել դրան երբեւէ:
Մի քիչ Քվանտի մասին.
Քվանտում 8-րդ դասարանում երկրաչափության քննությունը 0 էի ստացել, որտեւ ամբողջական, նորմալ բան չէի հասկացել, հետո ընդամենը մի 4-5 օր պապայիս հետ պարապելով գնացի վերաքննությունը 20 ստացա: Դասատուն` Գ. Աղեկյանը չէր հավատում, որ հնարավոր ա տենց (երեւի չէր հավատում, որ ես եմ գրել
):
Չեմ կարում հիշեմ, որ Քվանտում ինչ-որ փորձ արած լինենք դասերին: Եթե մի երկու փորձ արել էլ ենք, ապա սովորական դպրոցներում էլ թերեւս էդքանը կանեին:
Քվանտում 9-րդ դասարանում ֆիզիկան նենց մի դասասենյակում էինք անում, որտեղ ձմռանը ցախի վառարան էր վառվում ու սաղ ծուխը դասարանում լցված էր, չէի լինում դիմանալ:
Քվանտում հայ գրականության դասատուն մի անգամ Պարոնյանի «Մեծապատիվ մուրացկանները» վեպից սխալ մեջբերում արեց (մանրամասները սպոյլերում).
•
•
Սեղմել՝ ցույց տալու համար
Սենց հատված կա.
«— ...Տաճկերեն գիտեք կարծեմ։
— Ո՛չ։
— Ֆրանսերե՞ն։ — Ո՛չ։
— Անգղիերե՞ն։
— Ո՛չ։
— Գերմաներե՞ն։
— Ոչ։»
Էդ հայոցի դասատուն էսքանը մեջբերեց, բայց անգղիերենի փոխարեն ասեց անգլերեն, իսկ գերմաներենի փոխարեն`
գաղղիերեն: Ու դեռ մի բան էլ թարգմանեց, որ հասկանանք, որ դա գերմաներենն ա (գաղղիերեն լեզու կա, բայց էդ ֆրանսերենն ա, ոչ թե գերմաներենը):
Տենց տպավորվել ա մոտս, որ մինչեւ հիմա հիշում եմ:
Մի հատ հավես առարկա մտցրին մի պահ` օրիգամի, էն էլ սաղ դասարանից մենակ ինձ էր հետաքրքիր, մնացածը էդ դասին աղմկելով էին զբաղվում, ինչ ա թե գնահատականով չէր, ոչ մի բանի վրա չէր ազդում:
Լավ բաներից էն եմ հիշում, որ անգլերենի դասատուն` Միսս Լիլիթը տվել էր օրագիր գրել, ես էլ գրել էի, որ նախորդ օրը Rammstein-ի դիսկ եմ առել, պարզվեց ինքն էլ ա Rammstein լսում: Տենց ուրախացել էի:
Երկրորդ լավ բանն էլ էն կարամ ասեմ, որ զուգարաններում զուգարանի թուղթ կար, ինչը շատ մեծ առավելություն ա սովորական դպրոցների համեմատ:
Հայաստանի պայմաններում լավ դպրոց ասելով ես հասկանում եմ դպրոց, որտեղ գրեթե չի լինի էն ստանդարտ քյառթու մասսան, որտեղ գոնե մի քիչ անհատական մոտեցում կցուցաբերեն երեխեքին: Քվանտում էդպես չէր: Քվանտում օլիմպիադաների վրա են երեւի ուշադրություն դարձնում, գուցե ոմանց դա ա պետք, չգիտեմ:
Ամեն դեպքում ես Քվանտում 8-րդ դասարանը նորմալ սովորեցի, իսկ 9-ում, երբ ընտրեցի ֆիզմաթ հոսք, առաջադիմությունս կտրուկ ընկավ, դրա համար 9-ի վերջում դուրս եկա: Ու ըտեղ ես ամենամեծ մեղքը դպրոցինն (կամ կրթական համակագինն) եմ համարում, որտեւ ոչ թե իմ մեջ էր կտրուկ մի բան փոխվել, որ սկսել էի չսովորել, այլ ուսման ձեւի մեջ էր փոխվել, 9-ում ոնց որ ուզեցած լինեին մի տեսակ բուհական շունչ հաղորդել ամեն ինչին, շատ դասատուներ (ասենք ֆիզիկայի տեսականը կամ կենսաբը) ոնց որ գային լեկցիա կարդալու, չէին հետաքրքրվի` արդյոք որեւէ մեկը բան հասկանում ա, թե չէ:
Chuk-ի խոսքերից
Շին, չէի ասում սխալ ես ասում, ասում էի՝ անհամեստություն ես անում, էս գրելով հաստատեցիր ասածս
Մեջբերել
Էջանիշներ