Ինչու՞ եմ ստիպված ․․․

[Chuk]

Արտ, սա էլ ա բավական հնացած տեսակետ:

Բյուր ջան, կներես որ քո պես նորացված չեմ, բայց էս տեսակետ չի ու հնացած չի: Էդ փաստ ա:

[Շինարար]

Բյուր ջան, կներես որ քո պես նորացված չեմ, բայց էս տեսակետ չի ու հնացած չի: Էդ փաստ ա:

Արտ, մի տեսակ նեղվեցիր Բյուրի ասածից, բայց դա ընդամենը իրականում կարծրատիպ ա, եթե հնացած-նորացածը չես հավանում: Ես երեխաների տիպերի մասնագետ չեմ, բայց իրականում չնչին դեպքեր կան, որ երեխան հատուկ ուժեղ էր մաթեմատիկայից, բայց թույլ լեզուներից, որը կապված ալինում դիսլեքսիայի հետ, ես մասնագետ չեմ, գուցե Բյուրը հետո ավելի մանրամասն բացատրի, իսկ հազվագյուտ դեպքեր էլ կան, որ մարդիկ թվեր հիշելու, հաշվելու հետ կապված խնդիրներ են ունենում, բայց տրամաբանորեն, քննադատորեն սենց ասած մտածելու ունակ են և հաջողությունների են հասնում հումանիտար ոլորտում, բայց սրանք բացառություններ են, իսկ մեծ մասամբ մարդիկ համարյա հավասար ընդունակություններ են ունենում, ոնց որ ասենք դու ու նաև ես և լիքը ուրիշները, մեր իմացած մարդկանց բացարձակ մեծամասնությունը:

[Chuk]

Արտ, մի տեսակ նեղվեցիր Բյուրի ասածից, բայց դա ընդամենը իրականում կարծրատիպ ա, եթե հնացած-նորացածը չես հավանում: Ես երեխաների տիպերի մասնագետ չեմ, բայց իրականում չնչին դեպքեր կան, որ երեխան հատուկ ուժեղ էր մաթեմատիկայից, բայց թույլ լեզուներից, որը կապված ալինում դիսլեքսիայի հետ, ես մասնագետ չեմ, գուցե Բյուրը հետո ավելի մանրամասն բացատրի, իսկ հազվագյուտ դեպքեր էլ կան, որ մարդիկ թվեր հիշելու, հաշվելու հետ կապված խնդիրներ են ունենում, բայց տրամաբանորեն, քննադատորեն սենց ասած մտածելու ունակ են և հաջողությունների են հասնում հումանիտար ոլորտում, բայց սրանք բացառություններ են, իսկ մեծ մասամբ մարդիկ համարյա հավասար ընդունակություններ են ունենում, ոնց որ ասենք դու ու նաև ես և լիքը ուրիշները, մեր իմացած մարդկանց բացարձակ մեծամասնությունը:

Շին ջան, նեղվելու հարց չկա, ուղղակի մի տեսակ ներվայնացնող ա համարյա բոլոր գրառումներում «հնացած կարծրատիպ», «սովետի մտածելակերպ» ու տենց բնորոշումները:

Իսկ որ մարդիկ հիմնական դեպքերում կամ հումանիտար ուղղությունից են ուժեղ, կամ տրամաբանության, բնագիտական, էդ փաստ ա:

[StrangeLittleGirl]

Շին ջան, նեղվելու հարց չկա, ուղղակի մի տեսակ ներվայնացնող ա համարյա բոլոր գրառումներում «հնացած կարծրատիպ», «սովետի մտածելակերպ» ու տենց բնորոշումները:

Իսկ որ մարդիկ հիմնական դեպքերում կամ հումանիտար ուղղությունից են ուժեղ, կամ տրամաբանության, բնագիտական, էդ փաստ ա:

Արտ, որ հնացած ա, ասեմ՝ հնացած չի՞: Ես մեղք ունե՞մ, որ Հայաստանում դեռ 80-ականների կարծրատիպերն են իշխում: Նորից եմ ասում՝ չկա տենց բան: Ու Շինն արդեն ասեց, որ բոլորն էլ համարյա հավասար ընդունակություններ ունեն, եթե արտառոց որևէ խնդիր չկա: Հենց դիսլեքսիան շատ լավ օրինակ ա, որովհետև դիսլեքսիկները կարան լինեն հրաշալի ծրագրավորողներ, բայց ահագին պիտի տառապեն գրականագետ դառնալու համար: Ու հումանիտար/բնագիտականի տարանջատման բացակայության փաստերից մեկն էլ հենց էն ա, որ հանգիստ մարդիկ երկու մասնագիտություն են ստանում ասենք գրականագիտությունից ու կենսաբանությունից: Կամ նույն մեր կողքի ամբիոնում, որտեղ մարդիկ էնպիսի բարդ բաներով են զբաղվում, ինչպիսին արհեստական բանականությունն ա, էդ մարդկանց մեծ մասը հումանիտար կրթություն ունեն (լոգոպեդներ ու լեզվաբաններ են):

Իսկ քեզ մոտ տպավորություն ա, որ մարդիկ կա՛մ հումանիտարից են ուժեղ, կա՛մ բնագիտականից, որվհետև դա հենց սովետական կրթական համակարգի հետևանքն ա: Էդ համակարգը հաշվի չի առնում երեխաների սովորելու ստրատեգիաները: Այ, մարդիկ տարբեր ստրատեգիաներ օգտագործում են սովորելիս: Ուսուցիչները չեն հայտնաբերում էդ ստրատեգիաները ու կենտրոնանում մյուսները զարգացնելու վրա, այլ միանգամից պիտակում են՝ էս երեխան հումանիտարից ա ուժեղ, էս մեկն էլ բնագիտականից: Ու տենց շարունակում են: Էն ա, դպրոցում իմ վզին հումանիտար պիտակն էին փաթաթել ու համոզում էին, որ չեմ կարա բժշկականում սովորեմ:

Ու հենց հիմա էս հումանիտար/բնագիտական թեմայով մի գիտական աշխատանք ա համարյա ավարտվելու վրա: Մեկն իրա դիսերտացիան գրում ա էն մասին, թե ինչու են դանիացի էրեխեքը հումանիտար կամ բնագիտական մասնագիտություն ընտրում: Ոչ մի բան ընդունակությունների մասին: Պարզվում ա՝ կոնկրետ դանիական կրթական համակարգը նենց ա կառուցված, որ հումանիտար առարկաներից լավ լինելու համար պետք ա տնից բագաժ ունենալ, իսկ բնագիտական առարկաներում բոլոր էրեխեքը հավասար պայմաններում: Ու ստացվում ա նենց, որ բարձրագույն կրթություն չունեցող ծնողների էրեխեքը բնագիտականների մեջ են խորանում, որտև հումանիտարի մեջ շանս չունեն, իրանց տանը երբեք վեհ բաներից չեն խոսել, մինչդեռ բարձրագույն կրթություն ունեցող ծնողների էրեխեքը հումանիտարն են ընտրում, որտև տնից ստացած բագաժն իրանց լիքը օգնում ա, ու կապ չունի՝ տնեցիք հումանիտար են, թե բնագիտական, կարևորը՝ տան խոսակցությունները վեհ բաների մասին են, ոչ թե խոզապահության:

[Chuk]

եթե արտառոց որևէ խնդիր չկա

Ուրեմն մեկը ես արտառոց խնդիր ունեմ: Անցանք:

[StrangeLittleGirl]

Ուրեմն մեկը ես արտառոց խնդիր ունեմ: Անցանք:

Դու արտառոց խնդի՞ր: Արտ, լավ էլի: Մի քիչ առաջ ինքդ էիր խոսում զանազան ուսումնական ձեռնարկներ գրելու մասին, էդքան խորանում ես քաղաքական քննարկումների ու ընդհանրապես քննարկումների մեջ: Էլ չասեմ, որ գիրք ես գրել ու տպել: Ըստ քեզ, եթե դա հումանիտար գիտելիք չի, ապա ի՞նչ ա:

[Chuk]

Դու արտառոց խնդի՞ր: Արտ, լավ էլի: Մի քիչ առաջ ինքդ էիր խոսում զանազան ուսումնական ձեռնարկներ գրելու մասին, էդքան խորանում ես քաղաքական քննարկումների ու ընդհանրապես քննարկումների մեջ: Էլ չասեմ, որ գիրք ես գրել ու տպել: Ըստ քեզ, եթե դա հումանիտար գիտելիք չի, ապա ի՞նչ ա:

Ես չասեցի, թե հումանիտարի ընդունակություն չունեմ: Ասում եմ, որ իմ ընդունակությունները շատ ավելի ուժեղ են բնագիտությունից, տրամաբանությունից: