Ինչու՞ եմ ստիպված ․․․

[StrangeLittleGirl]

Բյուր, ֆորմալի կուրսով ինքնակրթվածը, ով նաև մասնագետների օգնությամբ ա դրան հասել, չի՞ կարող:
Իհարկե ֆորմալը մոտիվացնող ա, բայց էնպես չի, որ պարտադիր ա: Այլ հարց, որ լրջությունը որոշելու համար նորմալ գիտական աշխատանքներ են պետք:

Բա սաղ էս ա: Ֆորմալ կրթությունը գիրք կարդալը չի, այլ ինֆորմացիա ստանալ, վերլուծել, հասկանալ, նոր գաղափարներ առաջ քաշելն ա: Ու դրանք այլ ֆորմալ կրթվածներ գնահատում են: Իսկ ինքնակրթվածին երբեք չես կարող գնահատել, ստացած ինֆորմացիան էլ համակարգված չի: Հետազոտական մեթոդներին ծանոթ չեն: Ինքնակրթությունը գիտելիքի մենակ «իմանալ» բաղադրիչն ա պարունակում: Հոդվածներից կարող ես իմանալ, թե ինչի են հասել ինքնակրթությամբ: Իսկ ֆորմալի կուրսով ու մասնագետների օգնությամբ դա արդեն դառնում ա ուղղակի ֆորմալ կրթություն, ոչ թե ինքնակրթություն:

Անգամ մեր ոլորտում լիքը հզոր դեմքեր կան, որոնք լիքը գժանոց հոդվածներ են տպում, բայց շատ հեշտ հասկանում ես՝ էս մարդիկ լեզվաբանության ֆորմալ կրթություն ունեն, թե չէ:

[Rammstein]

Փաստորեն սաղ աշխարհում խիարը թարս ա աճում

Շին ջան, ես հրաշալի հասկանում եմ, ինչ եք ասում: Բայց էդ համակարգը կիրառելի ա միջին վիճակագրական սովորողների համար՝ իմ համոզմամբ: Օրինակը սենց բերեմ, մեր դասախոսներից մի քանիսը հրաշալի մատուցում էին նյութը, կարողանում պահել լսարանը, հասկանալի էին: Բայց հենց շեղվում էիր նյութից, խորը հարց էիր տալիս, կախվում էին ու սկսում կռուտիտ լինել: Արդյունքում իրանք մեր կուրսի թույլ խմբերի համար հրաշալի դասախոսներ էին, կուրսի ուժեղ խմբի համար՝ վատ:

Մասնավորապես մասնագիտական առարկայի դասախոսի դեպքում ես էլ եմ համարում, որ ուղղակի պարտավոր ա դասախոսը շատ լավ մասնագետ լինել: Պարզ ա, ոչ մեկ էլ ամեն ինչ չի կարա իդեալական իմանա ու ինչ-որ բանի մասին «չգիտեմ» ասելը ամոթ բան չի, բայց եթե կռուտիտ ա անում, որոշակիորեն թույլ գիտելիքներ ունի:

Բայց դպրոցի դասատուների համար ես էդ թարս խիարով տարբերակն ընդունելի եմ համարում: Դպրոցը նախատեսված ա մարդուն էսինչ քանակի գիտելիք տալու համար: Եթե էդքանը տվեց, նորմալ ա: Դե իհարկե դասատուն պիտի մի քիչ ավելին իմանա, քան դասավանդում ա: Բայց եթե աշակերտը գնա ասենք մաթեմի դասատուին հարցնի, թե ոնց որոշել մատրիցի ռանգը, կարծում եմ լրիվ նորմալ ա, որ դասատուն չիմանա: Իսկ աշակերտը հարցի պատասխանը կարա ստանա բուհում, որտեւ նախատեսված ա տվյալ դասընթացը: Ու ավելի լավ ա, որ դասատուն էդ հարցի պատասխանը չիմանա, քան թույն մասնագետ լինի, չկարանա նյութը նորմալ մատուցել:

[Chuk]

Մասնավորապես մասնագիտական առարկայի դասախոսի դեպքում ես էլ եմ համարում, որ ուղղակի պարտավոր ա դասախոսը շատ լավ մասնագետ լինել: Պարզ ա, ոչ մեկ էլ ամեն ինչ չի կարա իդեալական իմանա ու ինչ-որ բանի մասին «չգիտեմ» ասելը ամոթ բան չի, բայց եթե կռուտիտ ա անում, որոշակիորեն թույլ գիտելիքներ ունի:

Բայց դպրոցի դասատուների համար ես էդ թարս խիարով տարբերակն ընդունելի եմ համարում: Դպրոցը նախատեսված ա մարդուն էսինչ քանակի գիտելիք տալու համար: Եթե էդքանը տվեց, նորմալ ա: Դե իհարկե դասատուն պիտի մի քիչ ավելին իմանա, քան դասավանդում ա: Բայց եթե աշակերտը գնա ասենք մաթեմի դասատուին հարցնի, թե ոնց որոշել մատրիցի ռանգը, կարծում եմ լրիվ նորմալ ա, որ դասատուն չիմանա: Իսկ աշակերտը հարցի պատասխանը կարա ստանա բուհում, որտեւ նախատեսված ա տվյալ դասընթացը: Ու ավելի լավ ա, որ դասատուն էդ հարցի պատասխանը չիմանա, քան թույն մասնագետ լինի, չկարանա նյութը նորմալ մատուցել:

Եսիմ, Ռամշ, մինչև հիմա աչքիս առաջ ա մեր ինֆորմի դասատուն։ Ինքը մաթեմի դասատու էր ու լավն էր։ Ինֆորմն էլ էին իրան տվել ու արդեն մի քանի տարի դաս էր տվել։ Բայց հենց առաջին անգամ ես դաս էի պատասխնում, հիշում եմ ոնց էր ամբողջ մարմնով դողում։ Ու էս եզակի օրինակ չի։

[Rammstein]

Եսիմ, Ռամշ, մինչև հիմա աչքիս առաջ ա մեր ինֆորմի դասատուն։ Ինքը մաթեմի դասատու էր ու լավն էր։ Ինֆորմն էլ էին իրան տվել ու արդեն մի քանի տարի դաս էր տվել։ Բայց հենց առաջին անգամ ես դաս էի պատասխնում, հիշում եմ ոնց էր ամբողջ մարմնով դողում։ Ու էս եզակի օրինակ չի։

Ինձ թվում ա էդ դողալը կապ չունի նրա հետ, որ ինքը նաեւ մաթեմի դասատու էր: Ի՞նչ ես կարծում, Հայաստանի դպրոցների ինֆորմի դասատուներից (էն, որ մենակ ինֆորմ են տալիս) քանի՞սը էդ քո դասատուից զգալի ավել գիտելիք ունեն:

[Տրիբուն]

Մասնավորապես մասնագիտական առարկայի դասախոսի դեպքում ես էլ եմ համարում, որ ուղղակի պարտավոր ա դասախոսը շատ լավ մասնագետ լինել: Պարզ ա, ոչ մեկ էլ ամեն ինչ չի կարա իդեալական իմանա ու ինչ-որ բանի մասին «չգիտեմ» ասելը ամոթ բան չի, բայց եթե կռուտիտ ա անում, որոշակիորեն թույլ գիտելիքներ ունի:

Բայց դպրոցի դասատուների համար ես էդ թարս խիարով տարբերակն ընդունելի եմ համարում: Դպրոցը նախատեսված ա մարդուն էսինչ քանակի գիտելիք տալու համար: Եթե էդքանը տվեց, նորմալ ա: Դե իհարկե դասատուն պիտի մի քիչ ավելին իմանա, քան դասավանդում ա: Բայց եթե աշակերտը գնա ասենք մաթեմի դասատուին հարցնի, թե ոնց որոշել մատրիցի ռանգը, կարծում եմ լրիվ նորմալ ա, որ դասատուն չիմանա: Իսկ աշակերտը հարցի պատասխանը կարա ստանա բուհում, որտեւ նախատեսված ա տվյալ դասընթացը: Ու ավելի լավ ա, որ դասատուն էդ հարցի պատասխանը չիմանա, քան թույն մասնագետ լինի, չկարանա նյութը նորմալ մատուցել:

Նորմալ երկրներում երևի հա։ Բայց էսօր Հայաստանում նենց վիճակ ա, որ ոչ մի տեղ չընդունվածները ընդունվում են մանկավարժական, հետո իրանց ուղարկում են դպրոցներ, որտեղ աշխատավարձը 25.000 դրամ ա, ոնց որ էս թեման բացողն ա ասում։ Երկու տարի աշխատելուց հետո նույնիսկ իրանք չեն դիմանում ու դուրս են գալիս դպրոցից։ Դպրոցում մնացածները մի դրույքը սարքում են երկու դրույք որ համ բացակա դասատուի տեղը փակեն, համ էլ իրանց 25.000-ը սարքեն 50.000, որը շատ նորմալ ու մարդկային ցանկություն ա: Արդյունքում ինֆորմի դասատուն համ էլ կրոնի պամություն ու իտալերեն ա դասավանդում, բայց հայերեն քերականությունից էնքան ա հեռու որքան փիղը բալետից։ Ու ես սա ասում եմ ոչ թե էս թեմայի հեղինակի պահով, որին մարդկայնորեն հասկանում եմ, այլ իմ երեխեքի պահով, ովքեր դպրոց են գնում ու էտ պրոբլեմի հետ մենք ամենօրյա շփման մեջ ենք։

[Chuk]

Ինձ թվում ա էդ դողալը կապ չունի նրա հետ, որ ինքը նաեւ մաթեմի դասատու էր: Ի՞նչ ես կարծում, Հայաստանի դպրոցների ինֆորմի դասատուներից (էն, որ մենակ ինֆորմ են տալիս) քանի՞սը էդ քո դասատուից զգալի ավել գիտելիք ունեն:

Ռամշ, հենց հարցն էլ էն ա, որ ինքն ահագին լավ գիտեր, բայց ոչ էնքան, փաստացի, որ լավ դասատու լիներ էդ առարկայից։


Եթե Բյուրի ասածը մասամբ ընդունում եմ, որ կոնկրետ առարկայի դասատու լինելու համար սովորում են, մեր մոտ տենց բան չկա։

[Rammstein]

Նորմալ երկրներում երևի հա։ Բայց էսօր Հայաստանում նենց վիճակ ա, որ ոչ մի տեղ չընդունվածները ընդունվում են մանկավարժական, հետո իրանց ուղարկում են դպրոցներ, որտեղ աշխատավարձը 25.000 դրամ ա, ոնց որ էս թեման բացողն ա ասում։ Երկու տարի աշխատելուց հետո նույնիսկ իրանք չեն դիմանում ու դուրս են գալիս դպրոցից։ Դպրոցում մնացածները մի դրույքը սարքում են երկու դրույք որ համ բացակա դասատուի տեղը փակեն, համ էլ իրանց 25.000-ը սարքեն 50.000, որը շատ նորմալ ու մարդկային ցանկություն ա: Արդյունքում ինֆորմի դասատուն համ էլ կրոնի պամություն ու իտալերեն ա դասավանդում, բայց հայերեն քերականությունից էնքան ա հեռու որքան փիղը բալետից։ Ու ես սա ասում եմ ոչ թե էս թեմայի հեղինակի պահով, որին մարդկայնորեն հասկանում եմ, այլ իմ երեխեքի պահով, ովքեր դպրոց են գնում ու էտ պրոբլեմի հետ մենք ամենօրյա շփման մեջ ենք։

Բնակակաբար, ես չեմ ասում, թե պետք ա Հայաստանում հենց հիմա տենց սիստեմ մտցնել: Լիքը բաներ շտկելու կարիք կա մինչեւ էդ: Բայց էդ համակարգն, ըստ իս, հեչ վատ չի մտածված: Եթե մարդը սովորում ա նյութը երեխեքին փոխանցելու հմտությունները, ապա ինչո՞ւ չկիրառել դա մեկից ավել առարկաների համար: Եթե հայաստանում մարդիկ երկու կոպեկ ավել վաստակելու համար սկսում են մեկից ավել առարկա դաս տալ ու դա վատ ա ստացվում, դեռ չի նշանակում, որ մի հոգին պիտի մի առարկայից ավել չտա:

[Chuk]

Բնակակաբար, ես չեմ ասում, թե պետք ա Հայաստանում հենց հիմա տենց սիստեմ մտցնել: Լիքը բաներ շտկելու կարիք կա մինչեւ էդ: Բայց էդ համակարգն, ըստ իս, հեչ վատ չի մտածված: Եթե մարդը սովորում ա նյութը երեխեքին փոխանցելու հմտությունները, ապա ինչո՞ւ չկիրառել դա մեկից ավել առարկաների համար: Եթե հայաստանում մարդիկ երկու կոպեկ ավել վաստակելու համար սկսում են մեկից ավել առարկա դաս տալ ու դա վատ ա ստացվում, դեռ չի նշանակում, որ մի հոգին պիտի մի առարկայից ավել չտա:

Ռամշ, բայց իմ դիտարկումները ցույց են տալիս, որ ավելի հաճախ մարդիկ կամ հումանիտար առարկաներից են ուժեղ, կամ՝ բնական (իհարկե՝ բացառություններ կան)։ Ու նաև սա ա պատճառը, որ ասում եմ նորմալ չի, իրարից կտրուկ տարբերվող առարկաներ տալը։ Չեմ ասում, որ ընդհանրապես մեկից ավելի առարկա տալը վատ ա։

[Rammstein]

Ռամշ, բայց իմ դիտարկումները ցույց են տալիս, որ ավելի հաճախ մարդիկ կամ հումանիտար առարկաներից են ուժեղ, կամ՝ բնական (իհարկե՝ բացառություններ կան)։ Ու նաև սա ա պատճառը, որ ասում եմ նորմալ չի, իրարից կտրուկ տարբերվող առարկաներ տալը։ Չեմ ասում, որ ընդհանրապես մեկից ավելի առարկա տալը վատ ա։

Հեչ կարիք չեմ տեսնում, որ պարտադրանք լինի իրարից շատ տարբերվող առարկաներ դասավանդելու: Ով ինչերից ուժեղ ա, թող դա էլ սովորի ու դասավանդի: Կարող ա մեծ մասը մոտիկ առարկաներ լինեն, բայց հեռուներ էլ կլինեն:
Չգիտեմ Դանիայում ոնց ա, թող Բյուրն ասի` արդյո՞ք խրախուսվում են շատ տարբերվող առարկաները: Եթե հա, ապա ինչ նպատակով:

[Շինարար]

Հեչ կարիք չեմ տեսնում, որ պարտադրանք լինի իրարից շատ տարբերվող առարկաներ դասավանդելու: Ով ինչերից ուժեղ ա, թող դա էլ սովորի ու դասավանդի: Կարող ա մեծ մասը մոտիկ առարկաներ լինեն, բայց հեռուներ էլ կլինեն:
Չգիտեմ Դանիայում ոնց ա, թող Բյուրն ասի` արդյո՞ք խրախուսվում են շատ տարբերվող առարկաները: Եթե հա, ապա ինչ նպատակով:

Կլինի՞ Շոտլանդիայում ասեմ: Մարդիկ հիմնականում երկու մասնգիտությամբ են բարձրագույն կրթությունն ստանում՝ մեկը առաջին որակավորումն ա, մյուսը երկրորդ, ու չկա էն ավելորդ լիքը առարկաների բեռը, որ Հայաստանում մենք անցնում էինք, որը մեզ ոչինչ չէր տալիս: Կարծեմ՝ երրորդ, թե չորրորդ կուսրում կարող ես նույնիսկ փոխել, եթե երկրորդ մասնագիտությունից ավելի լավ գնահատականներ ունես, դա դարձնում ես առաջին, իսկ առաջինդ դառնում ա երկրորդ: Ու դա կարա լինի՝ արաբերեն լեզու և տնտեսագիտություն, արաբերեն լեզու և կենսաբանություն, արաբերեն լեզու և ինչ խելքդ փչի: Եթե երրորդ կուրսում ոչ մի մասնագիտությամբ գնահատականներդ խոստումնալից չեն, երրորդ կուրսով կրթությունդ ավարտում ես՝ որպես ընդհանուր բարձրագույն կրթություն՝ առանց որևէ նեղ մասնագիտացման, դա բոլոր էն աշխատանքների համար ա, որոնցում բարձրագույն կրթություն ա պահանջվում, բայց մասնագիտացում՝ չէ: Մեկ ա՝ յուրաքանչյուր աշխատանքում արդեն կոնկրետ վերապատրաստում ես անցնում: Ու էս կրթական համակարգը, մենք համաձայն լինենք, թե չէ, իրան լիովին արդարացրել ա:

[Chuk]

Կլինի՞ Շոտլանդիայում ասեմ: Մարդիկ հիմնականում երկու մասնգիտությամբ են բարձրագույն կրթությունն ստանում՝ մեկը առաջին որակավորումն ա, մյուսը երկրորդ, ու չկա էն ավելորդ լիքը առարկաների բեռը, որ Հայաստանում մենք անցնում էինք, որը մեզ ոչինչ չէր տալիս: Կարծեմ՝ երրորդ, թե չորրորդ կուսրում կարող ես նույնիսկ փոխել, եթե երկրորդ մասնագիտությունից ավելի լավ գնահատականներ ունես, դա դարձնում ես առաջին, իսկ առաջինդ դառնում ա երկրորդ: Ու դա կարա լինի՝ արաբերեն լեզու և տնտեսագիտություն, արաբերեն լեզու և կենսաբանություն, արաբերեն լեզու և ինչ խելքդ փչի: Եթե երրորդ կուրսում ոչ մի մասնագիտությամբ գնահատականներդ խոստումնալից չեն, երրորդ կուրսով կրթությունդ ավարտում ես՝ որպես ընդհանուր բարձրագույն կրթություն՝ առանց որևէ նեղ մասնագիտացման, դա բոլոր էն աշխատանքների համար ա, որոնցում բարձրագույն կրթություն ա պահանջվում, բայց մասնագիտացում՝ չէ: Մեկ ա՝ յուրաքանչյուր աշխատանքում արդեն կոնկրետ վերապատրաստում ես անցնում: Ու էս կրթական համակարգը, մենք համաձայն լինենք, թե չէ, իրան լիովին արդարացրել ա:

Էհհ... չգիտեմ, թե երկու մասնագիտացում ունենալը ինչքանով ա ճիշտ, բայց որ էդ ժամանակ կարողանում են ընտրել, թե իրանց ինչ ա պետք՝ կայֆ ա։ Փորձը ցույց ա տալիս, որ մեր մոտ ԲՈՒՀ ընդունվողների մեծ մասը հետո իրենց մասնագիտությունն իրենց համար ճիշտ չեն համարում։

[anhush]

Կլինի՞ Շոտլանդիայում ասեմ: Մարդիկ հիմնականում երկու մասնգիտությամբ են բարձրագույն կրթությունն ստանում՝ մեկը առաջին որակավորումն ա, մյուսը երկրորդ, ու չկա էն ավելորդ լիքը առարկաների բեռը, որ Հայաստանում մենք անցնում էինք, որը մեզ ոչինչ չէր տալիս: Կարծեմ՝ երրորդ, թե չորրորդ կուսրում կարող ես նույնիսկ փոխել, եթե երկրորդ մասնագիտությունից ավելի լավ գնահատականներ ունես, դա դարձնում ես առաջին, իսկ առաջինդ դառնում ա երկրորդ: Ու դա կարա լինի՝ արաբերեն լեզու և տնտեսագիտություն, արաբերեն լեզու և կենսաբանություն, արաբերեն լեզու և ինչ խելքդ փչի: Եթե երրորդ կուրսում ոչ մի մասնագիտությամբ գնահատականներդ խոստումնալից չեն, երրորդ կուրսով կրթությունդ ավարտում ես՝ որպես ընդհանուր բարձրագույն կրթություն՝ առանց որևէ նեղ մասնագիտացման, դա բոլոր էն աշխատանքների համար ա, որոնցում բարձրագույն կրթություն ա պահանջվում, բայց մասնագիտացում՝ չէ: Մեկ ա՝ յուրաքանչյուր աշխատանքում արդեն կոնկրետ վերապատրաստում ես անցնում: Ու էս կրթական համակարգը, մենք համաձայն լինենք, թե չէ, իրան լիովին արդարացրել ա:

ո՞նց ա արդարացրել, կկիսվե՞ս չիմացողները իմանան :
իսկ դու ընդանրապես Խաբար ե՞՞ս թե կրեդիտային համակարգը ինչ բան ա ու ոնց ա գործում,,, ու ընդանրապես. թե ոնց ես ավարտելուց հետո գործի մտնում ու քանի տոկոս ա կազմում ավարտածների մեջ
1. ընդանրապես գործ գտնողերը
2. մասնագիտական գործ գտնողները

որպես օրինակ ասեմ, որ կանադական համալսարանական շրջանավարտների 70 տոկոսը անգործ ա մնում ավարտելուց հետո 3 և ավել տարի: իսկ էն 30 տոկոսի մի մասը գնում ա աշխաելու /հայերեն ասած/ պեռաշկիանոցում: սակայն սրանց տոկոսը կոնկրետ հայտնի չի:
Իսկ կանադական աշխատանքի շուկայում ասեմ, որ շատ ավելի հեշտ է գործ ճարելը, քան եվրոպականում

[Շինարար]

Էհհ... չգիտեմ, թե երկու մասնագիտացում ունենալը ինչքանով ա ճիշտ, բայց որ էդ ժամանակ կարողանում են ընտրել, թե իրանց ինչ ա պետք՝ կայֆ ա։ Փորձը ցույց ա տալիս, որ մեր մոտ ԲՈՒՀ ընդունվողների մեծ մասը հետո իրենց մասնագիտությունն իրենց համար ճիշտ չեն համարում։

Միանշանակ, Արտ: Ես ընդունվածս օրից փոշմանել էի, ու ահագին ժամանակ պետք եղավ, որ ինչ-որ նեղ հատված ընտրեմ, որ ինձ ամեն դեպքում հետաքրքիր ա: Էստեղ որ ես չտեսա՝ արաբերեն ու կենսաբանություն, ուր էր, թե ես էդ հնարավորությունն ունենացած լինեի ժամանակին:

[anhush]

Ողջույն

Ես դպրոցի ինֆորմատիկա, անգլերեն (և այլ օտար լեզուների) և կրոնի պատմության ուսուցիչ եմ․ Ստիպված եմ եղել կես տարի առաջ հերթական անգամ լքեմ իմ տունն ու հայրենիքը որպեսի իմ աշխատանքով գոնե որևէ գումար վաստակեմ։ Գումար վաստակեմ մի նացիստ ազգի հողի վրա որոնք մտածում են որ եթե աշխարհի ամենամեծ երկիրը ունեն ուրեմն իրանք (որպես ետ երկրի քաղաքացի) ամեն ինչ կարող են անեն ու իրանց ամեն ինչ թույլատրվումա։

Ասեք ինձ խնդրեմ կարո՞ղա ինչ-որ մեկը ինձ ասի թե ինչու՞ եմ ես ստիպված իմ երկրից դուրս աշխատեմ ու ինչու՞ չեմ կարող նորմալ գումար վաստակեմ (էնքան որ ինձ կարողանամ պահեմ ... դեռ չեմ ասում ընտանիքի) լինելով ուսուցիչ Հայաստանում։

չես կարողանում վաստակել, որովհետև էտպես ա որոշված, որ Հայաստանը ու ընդանրապես պոստսովետում - կրթություն պետք չէ,
դրա համար էլ հերիք ա որ զրոյից մի քիչ բարձր սիմվոլիկ գումար են տալիս դասատուին, վրից էլ որակավորում են, որ դասատուն /ու բժիշկը/ ամենակաշառակեր մարդիկ են / / ու հեսա բոլորին բտնելու են
իսկ թե ինչու է էտ պես որոշված - էտ հարցով դիմիր սկզբի համար ՀՀ-ում ԱՄՆ-ի դեսպանին կամ "նա խոդոյ կանեց" իրա առաքյալներից՝ սորոսին ու usaid

[Շինարար]

ո՞նց ա արդարացրել, կկիսվե՞ս չիմացողները իմանան :
իսկ դու ընդանրապես Խաբար ե՞՞ս թե կրեդիտային համակարգը ինչ բան ա ու ոնց ա գործում,,, ու ընդանրապես. թե ոնց ես ավարտելուց հետո գործի մտնում ու քանի տոկոս ա կազմում ավարտածների մեջ
1. ընդանրապես գործ գտնողերը
2. մասնագիտական գործ գտնողները

որպես օրինակ ասեմ, որ կանադական համալսարանական շրջանավարտների 70 տոկոսը անգործ ա մնում ավարտելուց հետո 3 և ավել տարի: իսկ էն 30 տոկոսի մի մասը գնում ա աշխաելու /հայերեն ասած/ պեռաշկիանոցում: սակայն սրանց տոկոսը կոնկրետ հայտնի չի:
Իսկ կանադական աշխատանքի շուկայում ասեմ, որ շատ ավելի հեշտ է գործ ճարելը, քան եվրոպականում

Անհուշ ջան, հարգելիս, ընդունիր անկեղծ հարգանքիս հավաստիքը, բայց արի չպատասխանեմ հա՞:Ամենայն լրջությամբ սկսել էի պատասխանել, հետո զգացի,թե ինչ անիմաստ բանով եմ զբաղված, արի պետք չի: