Mephistopheles-ի խոսքերից
մի քիչ ավելի ընդհանուր ասեմ... արաբական գարունը ներառյալ սիրիան... էս ամեն ինչը սկսել ա որպես սոցիալական բունտ, բայց քանի որ էդ տարածաշրջանի պետությունները ավտորիտար են իրանք բողոքները զսպելու մենակ մի ձև գիտեն՝ ճնշումն ա... իրանք հրաժարական, ընտրություն բան ման սենց հասկացություններ չունեն... իսկ 80, 14, միլիոնանոց բնակչությանը, էն էլ սոված, անվերջ ճնշել հնարավոր չի... ստեղ դրսի գործոնը մինիմալ ա, չկա տենց բան... ու դեմոկրատիան մեղավոր չի ու կապ էլ չունի... երբ որ հասարակությանը բիրտ ուժով ճնշում ես իրանք ռեաքթ են անելու դրան, որն էլ արդեն ազատության ու դեմոկրատիայի շեյփ ա ստանում... հիմա սիրիայում եթե ասադը որոշել էր ճնշել ու ճնշեց՝ արդյունքն եղավ էս... այսիսը հենց իրականում սիրիայից ա սկսել, ռադիկալացումն իրաքից... արևմուտքի վրա պետք չի գցել... կամ դեմոկրատիա կամ պտի էնքան արյուն թափեն մինչև մի հատ արնխում մեկը սաղ իրա բռումը հավաքի...
ֆրանսիան կոմպրոմիսային վարյանտ կգտնի ապահովության ու ազատության միջև...
Էջանիշներ