Ես Բաշարին երբեք չեմ արդարացրել ու չեմ արդրացնի։ Իրա հակազդեցությունը առաջին բողոքի ակցիներին խիստ անհամաչափ էր։ Ես ինքս չէի հավատում, որ Ասադանք տենց բան կարան անեն, քանի որ տպավորությունս իրանց մասին լրիվ ուրշ էր։ Համաձայն եմ, որ երևի, եթե հենց սկզբից Բեն Ալիի պես գնար, ամեն ինչ էսքան վատ չլիներ։ Բայց, էս պահին գործ ունենք կոնկրետ իրավիճակի հետ, երբ միջին սիրիացին էրնեք ա տալիս Բաշարի դիկտատուրային։
Դե հիմա սենց մի հատ բանի նայի․ բանակը մինչև հիմա հավատարիմ ա Բաշարին։ Բանակի վրա հալ չի մնացել, մաշված, բարոյալքված, կիսապարտված, բայց հավատարիմ։ Ու էտ բանակում մենակ ալավիներ չեն։ Եթե բնակչության 70%-ը սյունի ա, կարելի ա ենթադրել, որ բանակի 70%-ն էլ ա սյունի։ Ինչի՞ Լիբիայում ու Եգիպտոսում բանակը տենց հեշտ լքեց իրա գերագույն գլխավոր հրամանատարին, իսկ Սիրիայում՝ ոչ։ Իմ համար տրամաբանական պատասխանը հետևյալն ա․ բանակը հենց սկզբից գիտակցում էր, որ գործ ունի Սիրիայի նկատմամբ լավ կազմակերպված արտաքին ագրեսիայի հետ։ Այսինքն, մինչև հիմա բանակը համոզված ա, որ ինքը պաշտպանում ա Սիրիան։
Շինարար-ի խոսքերից
Մեջբերել
Էջանիշներ