Տրիբուն, հովվերգության ականատեսը ես ինքս եղել եմ, մի տարի համարյա էնտեղ ապրել եմ, բայց էդ ամենի հետ իրոք չկար դեմոկրատիա, մարդիկ չունեին խոսքի ազատություն, էդ ամենը արվում էր Ասադենց ճնշման օգնությամբ, ու անկախ նրանից ով ա դրսից ինչ ֆինանսավորվում, եթե էդ հովվերգական մթնոլորտն ապահովվում ա վախի մթնոլորտի շնորհիվ, մի օր հաստատ փլվելու ա: Լիքը սիրիացիներ ուղղակի ուզում են ազատություններ, երբ ապստամբում են Ասադենց դեմ, ու ամենահեշտն ա դրսին մեղադրել, թե եկան խառնին: Չկա տենց բան: Ներսւոմ ինքնին խառն էր, ուղղակի ճնշված: Այ դեմոկրատական երկրում չի կարա տենց բան լինի: ԱՄՆ-ի վարած քաղաքականությունը աչքիս լույսը չի, մեկը հենց պատճառով որ շատ ընտրողական ձևով ա տարածում դեմոկրատիան, ասենք՝ հենց քո նշած Սաուդյան Արաբիայում ամենաահավոր բաները կատարվեն, ոչ մեկ չի նկատի, բայց նենց չի էլի, որ ախր էդ անտերը մենակ անվտանգությամբ, ապահովությամբ կամ կուշտ լինելով ա, մարդը անասունից տարբերվում ա նրանով, որ ինքնաարտահայտման կարիք ունի, ազատություն ա ուզում, ախպեր, քո ասած՝ վտանգավոր, բայց ազատ:
Մի Սիրիա էլ Հայաստանն էր Սովետի վաղտ, հա դե բան չունեմ ասելու, լիքը մարդ էսօր երանի ա տալիս Սովետին: Ես ասում եմ՝ չէ
Էջանիշներ