Շին, կրոնի նկատմամբ անտարբեր լինելը դեռևս չի ենթադրում, որ պետք եղած դեպքում մարդը հեշտ ու հանգիստ կընդունի ցանկացած կրոն։ Ինձ թվում էր՝ պարզ ա, որ կրոնափոխ լինել արտահայտության տակ տվյալ դեպքում հասկանում ենք ինչպես մի կրոնից մյուսին անցնելը, էնպես էլ աթեիզմից ինչ–որ կրոնի անցնելը։ Ես, օրինակ, կոնկրետ կրոն չունեմ, բայց ինձ աթեիստ էլ չեմ համարում, ունեմ բավական հստակ «կրոնական» կողմնորոշում, ընկալումներ, պատկերացումներ կյանքի ու մահվան հարցերի վերաբերյալ, ես ինձ հավատացյալ եմ համարում, ուղղակի ոչ էդ բառի ընդունված պատկերացման համաձայն։ Ու թեկուզ զուտ պաշտոնապես ինչ–որ կրոնի մեջ մտնելն ինձ համար տհաճ ու անընդունելի սահմանափակում կլիներ։Շինարար-ի խոսքերից
Հիմա եթե դու տվածդ հարցին պատասխանելու համար միայն հենց քեզ նման՝ կրոնի նկատմամբ անտարբեր մարդկանցից ես կարծիք ակնկալում, ուրեմն էստեղ գրառում արածների առնվազն իննսուն տոկոսը չպիտի գրառում աներ, բայց կարծես թե գրառում անողներից ոչ մեկն էլ քո չափ անտարբեր չի կրոնի նկատմամբ։ Նենց որ ոչ զարմանալու կարիք կա, թե ինչի հետդ համաձայնող չկա, ոչ էլ գրածդ աչքս մտցնելու։ Ինձ համար եկեղեցում ամուսնանալը կամ մկրտվելը այլ կրոն ընդունելու հետ համեմատելի չի բոլորովին։ Ես, օրինակ, դրանք երկուսն էլ կարող էի անել, եթե պետք լիներ, բայց այլ դավանանք չէի ընդունի։
Մեջբերել
Էջանիշներ