Էստեղ մի հետաքրքիր հետազոտության մասին ա գրված ճապոներեն֊անգլերեն երկլեզու երեխաների վրա կատարված։ Հեղինակը պնդում ա, որ մի լեզվից մյուսին անցումը կամ խառնելն էդքան էլ վատ բան չի, այսինքն՝ հաղորդակցության լրացուցիչ գործիք ա դառնում։ Բայց ամեն դեպքում իրա հետ էնքան էլ համաձայն չեմ։ Այսինքն, ինքը ճիշտ ա ասում լրացուցիչ գործիքի մասին, բայց կարծում եմ՝ խառնելը նպաստում ա, որ մի լեզվով նույն բանն անելն ավելի դժվար դառնա։