Ճիշտ ասած ինձ ավելի շատ հետաքրքիր է հենց լեզվամտածողութուան հարցը, և ոչ թե ինչ բառաաշար ունի կամ ինչպես է տիրապետում քերականութայնը:Բարեկամ-ի խոսքերից
Էն մի հատ ուկրաինայի դեպսան կար Հայաստանում: իմ կարծիքով ինքը ավելի լավ գիտի մեր քերականությունը քան ես, բայց դա ոչինչ չի նշանակում:
Ամեն մի օտարության մեջ ծնված ու մանկությունը անցկացրած երեխա ուրիշ մանկություն ունի, քան Հայաստանում մեծացած երեխան: Ավելին, ես մանկությունից մի ռուս ընկեր ունեի, իրա հետ էիքն մեծացե: Երևանում ու շատ մոտ էիքն, անունն էլ Վալերի է: Ունեին մի հատ էլ ռուս հարևան նորից Երևանում ծնված- Պավլիկը, ով ինձանից բավականին մեծ էր: Բայց կա Հայրենիքի , թաղի, քաղաքի գաղափարը: Նրանց համար մեր թաղի հողն ու ջուր, քարն ու ծառը, հարևանները ու փողոցները: Այ սրանք են հարազատ: Ու իրանց կոտրված հայերենով շատ ավելի հայ էին ու են /Վալերան մինչև հիմա ապրում է մեր փողոցում/ քան արտասահմանում տեղած իմ հայերնակիցները:
... ճիշտ է երեխաներին ուղարկել Երևանում դպրոց սովորելու:
Մեջբերել
Էջանիշներ