Հայկական բանակ

[Յոհաննես]

Բանակում ծառայելու պատրաստվող պատանուն պետք է ընտանիքը-դպրոցը-շրջապատը դրա համար համապատասխանորեն նախապատրաստի: Ընկերասիրություն, "մեկը բոլորի համար, բոլորը մեկի" , "հրամանի աներկբա երթարկվումը ու գերազանց կատարումը համարել պատիվ" և այլն...
Ոնց որ դա անում են ասենք կազակները:
Եթե դա արվի, ապա բանակում զինվորների մեջ առաջացող խնդիրները կհավասարվեն մինիմումի ու զինվորը մաքսիմալ օգուտ կստանա ու մաքսիմալ օգուտ կտա:
Իսկ իրականում մեր "տներում՛ լրիվ հակառակ "նախապատրաստություն" են անում, պատրաստելով պատանում ջունգլիների մեջ գոյատևելուն:
Բանակի խնդիրները լրիվ այլ տեղ են, ու դա բազմիցս ա ասվել դաշտային/ռեալ հրամանատարների կողմից:

Կրակոց օդի մեջ,հա ճիշտը ուստավն է,ճիշտը հրամանատարի ցանկացած հրամանը անվերապահորեն կատարելն է,բայց երբ զինվորի համար չկան էն պայմանները որ ինքը լիարժեք հանգստանա,սնվի,բարոյահոգեբանական վիճակը բարձր լինի ու դրան գումարած հրամանատարն էլ լինի մի տգետ,անմակարդակ կացին,էդ զինվորին մեղմ ասած հաճելի չի լինի հրաման կատարել,ընդհանրապես: