Մեր վերաբերմունքը ոստիկանների նկատմամբ

[Մարի-Լույս]

Նկատել եմ, հիմնականում թշնամանքով են վերաբերվում նրանց… "Էշ մլիցա", "շուն մլիցա" և այլն... Էդ ո՞ր բնագավառում չկան "զիբիլներ", ճի՞շտ է արդյոք ընդհանուրի մասին նման կերպ արտահայտվելը... Եթե ոստիկան է, ուրեմն պարտադիր խորամանկ է ու կեղծավոր, սառը, անտաշ... Ակումբցիներից կա՞ն մարդիկ, ովքեր ատում կամ համակրում են նրանց...

[Vaio]

Վերնագիրը շատ գռեհիկա, վանումա, ինչի պատճառով թեման զարգացում չի ստանա:

Գոնե կարելի էր գրել. "Ինչու չեն սիրում...", "Ինչու չեն համակրում...":

"Էշ մլիցա", "շուն մլիցա" "զիբիլներ" --- չի լսվում:

Էս արտահայտություններից կարելիա կարծիք կազմել Ձեր տարիքի մասին:

[_Հրաչ_]

Էյնշտեյնի ականջը կանչի, ամեն ինչ հարաբերական ա։
Ամեն բնագավառի մարդու էլ ատում են կամ սիրում են։ Մի մասը սիրում ա, մի մասը ատում ա։ Ըստ ճաշակի, նայած ով ոնց ա գնահատում, նայած թե ով ինչն ա նկատում, ինչն ա անտեսում, ինչն ա դուր գալիս, ինչից ա զզվում։ Ոչ մի բան բացարձակ չի։ Զզվելի ոստիկան էլ կա, խադավիկ էլ, նախարար էլ, մատուցող էլ, խանութպան էլ, էլեկտրիկ էլ, բայց կա էդ նույնի սիրելին էլ։ Նայած թե ով ես, ով ոնց ա նայում ու որ տեսանկյունից։ Խոսքի, էլի։

[Chuk]

Մոդերատորական. թեմայի վերնագիրը «Ինչու՞ են ատում ոստիկաններին» տարբերակից փոխվել է «Մեր վերաբերմունքը ոստիկանների նկատմամբ» տարբերակով:

[boooooooom]

Ես վատ ոստիկանին՝ այսինքն մեկին, ով չի համապատասխանում իմ պատկերացրած ոստիկանին ( ասենք էն, որ ավելի շատ "գողական" պահվածք են փորձում դրսևորել, կամ էն, որ փողոցում իրար թև մտած ֆռֆռում են, որ մեկին գտնեն ու իրանց մանկության կերած ծեծերի մուռը հանեն) աշխատում եմ անտեսել. դրանք անուղղելի են։ Իսկ օրենքը, կարգ ու կանոնը պահող ոստիկանին, ըստ իս, չի կարելի ատել. քանի մարդիկ տարբեր են, ոստիկանը անհրաժեշտություն է։ Օրենքի գերակայությունը կբերի նրան, որ օրինապահ քաղաքացին կհարգի և ոստիկանին որպես պաշտպան կընկալի, և միայն հանցագործը (ոչ միշտ) կատի ու կվախենա նրանից։ Բայց դե Հայաստանում ամեն ինչ խառն ա…

[Աթեիստ]

Ես վատ ոստիկանին՝ այսինքն մեկին, ով չի համապատասխանում իմ պատկերացրած ոստիկանին ( ասենք էն, որ ավելի շատ "գողական" պահվածք են փորձում դրսևորել, կամ էն, որ փողոցում իրար թև մտած ֆռֆռում են, որ մեկին գտնեն ու իրանց մանկության կերած ծեծերի մուռը հանեն) աշխատում եմ անտեսել. դրանք անուղղելի են։ Իսկ օրենքը, կարգ ու կանոնը պահող ոստիկանին, ըստ իս, չի կարելի ատել. քանի մարդիկ տարբեր են, ոստիկանը անհրաժեշտություն է։ Օրենքի գերակայությունը կբերի նրան, որ օրինապահ քաղաքացին կհարգի և ոստիկանին որպես պաշտպան կընկալի, և միայն հանցագործը (ոչ միշտ) կատի ու կվախենա նրանից։ Բայց դե Հայաստանում ամեն ինչ խառն ա…

Էս նշածս ոստիկանին վերջի անգամ ե՞րբ ես տեսել։ Կինոները հաշիվ չեն ։)
Սենց օրինակ բերեմ։
Փողոցում քայլում ես, մեկ էլ տեսնում ես 1 ոստիկան մոտենում են քեզ։ Քանի՞ հոգու մտքով կանցնի, որ մոտենում են իրանց օգնությունն առաջարկելու համար։ Սաղ էլ մտածելու են. «էս ի՞նչ քաքն ընկա»։

[Մարի-Լույս]

Վերնագիրը շատ գռեհիկա, վանումա, ինչի պատճառով թեման զարգացում չի ստանա:

Գոնե կարելի էր գրել. "Ինչու չեն սիրում...", "Ինչու չեն համակրում...":

"Էշ մլիցա", "շուն մլիցա" "զիբիլներ" --- չի լսվում:

Էս արտահայտություններից կարելիա կարծիք կազմել Ձեր տարիքի մասին:

Ես դրանք ինձնից չեմ հնարել... ոնց արտահայտվում են, այդպես էլ ներկայացրել եմ

[StrangeLittleGirl]

Իմ վերաբերմունքը խիստ տարբեր ա Հայաստանի ու Եվրոպայի ոստիկանների նկատմամբ: Հայաստանում տհաճ են իրանք, անվստահելի, իրանց ներկայությունից մի տեսակ զգաստանում եմ: Սկզբում Եվրոպայում էլ էր տենց, մինչև հասկացա, որ իրանք իմ անվտանգության համար են տարածքում: Օրինակ էրեկ կորել էի, քիչ էր մնում` ոստիկանական մեքենա կանգնացնեի, ճամփան հարցնեի: