Ես էլ գամ ստեղ ։)
Էսօր Կերերիվի համար մտա Խանջյանի վրա մի «բուդկա», որտեղ արդեն մի անգամ սնվել էի ու գոհ էի մնացել։
Մտա, որոշ ժամանակ անց բարեհաճեց մոտանալ մատուցողուհին։ Պատվիրեցի մի հատ տաք թեյ, սնկով ձվածեղ ու հավի քյաբաբ։ ՀԱՎԻ, Կառլ, քյաբաբ։
Էդ ընթացքում սրահում երաժշտության ՓՈԽԱՐԵՆ միացրեցին արաբական ինչ որ աղմուկ ու ձայնը բարձրացրին։ Խնդրեցի ցածրացնել։ Մի քիչ (համարյա աննշան) ցածրացրին, բայց երաժշտություն տենց էլ չմիացրին։ Սա արդեն հուշում էր, թե ինձ ինչ ա սպասում ։)
Մի 5-10 րոպե հետո վերջապես ինձ հասավ մի բաժակ եռացրած ջուր, մի թեյի պակետ ու շաքարավազ։
Թեյն արդեն վաղուց վերջացել էր, երբ վերջապես սեղանին հայտվեցին ձվածեղն ու քյաբաբը։ Հենց սկզբից տարօրինակ թվաց, որ պատվերս սեղանին դնելու պահին քթիս հասավ ԿՈՏԼԵՏԻ հոտ։ Նայում եմ քյաբաբին, պատրաստած ա բարակ փայտիկի վրա, միսն էլ ծածկված ա պաքսիմատով, ու կոնկրետ կոտլետի հոտ ա արձակում։
Մի քանի անգամ մատուցողուհուն կանչելու փորձից հետո ինձ մոտեցավ բարմենուհին։
- Ես քյաբաբա եմ ուզել, ոչ թե քյաբաբի ձև տված կոտլետ։
- դա քյաբաբ ա։
- ՍԱ ՔՅԱԲԱԲ ՉԻ, ում ուզում ես բեր, աչքերը փակենք, սա դեմ տանք, կասի, որ սա կոտլետ ա։
- հիմի սա չեք ուզո՞ւմ։
- Իհարկե չեմ ուզում։
3 րոպեից մոտենում ա արդեն պատվերը վերցրած մատուցողուհին՝ նույն «քյաբաբը» ձեռքին։
- Դա չեք ուզո՞ւմ։
- Քյաբաբ ուզում եմ, դա՝ չէ։
Սա էլ գնաց, եկավ մի տարիքով ու քաշով մի տատիկ, կողքիս աթոռը քաշեց, նստեց ու սկսեց։
- Մենք մանղալ չունենք, մատուցողուհին սխալվել ա, պտի ձեզ ասեր, որ մենք թավայի քյաբաբ ենք տալիս։
- Ինձ ոչ մի բան չեն ասել, որտև որ ասեին, ես էլ կասեի, որ չեմ ուզում։
- Հիմա սա չեք ուզո՞ւմ։
- Դա չէ։
- Բա սա հիմա մնա իմ վրա՞։
- Բա մնա իմ վրա՞
- Դե մատուցողուհին պարզապես սխալվել ա ...
- Ուրեմն խի՞ ա ձեր վրա մնում, թող մնա մատուցողուհու վրա, հաստատ իմ վրա չի որ պտի մնա ։)
Վեր կացավ, փնթփնթալով՝ «փաստորեն իմ վրայա մնում, աշխատավարձիցս պտի պահեն ...» ու գնաց։
Վերջնահաշվարկում 100դրամ էլ հաշվել էին թեյավճար, որը ձեռս հեչ չէր գնում, որ տամ ...
Արդյունքում էդ օբյեկտի աշխատողներն ինձանից խիստ նեղացած մնացին (пичалька).
Էջանիշներ