Սերգեյ Եսենին

[Մարի-Լույս]

Եսենինին ես էլ եմ շատ սիրում: Երևի ռուսական պոեզիայից միակ հեղինակն ա, որին շատ լավ գիտեմ (ավելի լավ, քան Ցվետաեվային ու Ախմատովային), որովհետև ութերորդ, թե իններորդ դասարանում Եսենինին նվիրված հանդես էր կազմակերպել մեր ռուսերենի դասատուն: Ոտից գլուխ կարդացել էինք իրա պոեզիան, որ գործեր ընտրենք արտասանելու: Իմ սիրածն էս մեկն ա.

До свиданья, друг мой, до свиданья.
Милый мой, ты у меня в груди.
Предназначенное расставанье
Обещает встречу впереди.
До свиданья, друг мой, без руки, без слова,
Не грусти и не печаль бровей, —
В этой жизни умирать не ново,
Но и жить, конечно, не новей.

Հատված է "Սև մարդը" պոեմից... մեր ռուսերենի ուսուցչուհին էլ բաց դաս էր կազմակերպել... հետաքրքիր էր շաաատ... Իբր Եսենինի բոլոր կանայք և սիրուհիները հավաքվել էին(Աննա Սարդանովսկայա, Աննա իզրյաբովա, Մարիա Բալզամովա, Նադեժդա Վոլպին, Լիդիա Կաշինա, Գալինա Բենիսլավսկայա, Զինաիդա Ռայխ, Այսեդորա Դունկան, Սոֆյա Տալստայա, այդ թվում մեր հայրենակցուհին` Շահանե Համբարձումյանը) և պատմում էին իրենց սիրո պատմությունը, յուրաքանչյուրն արտասանում իրենց նվիրված բանաստեղծությունները... Ես էլ եմ Եսենինի կյանքի մեջ խորացել: