Ո՞նց թարգել վատ սովորությունը

[Gayl]

Էդքան ծամոն կուլ տալ կլինի՞։

Կլինի։

[Gayl]

Կամ էլ ներքևում մի հատ վեդրո դիր ու դրա մեջ թքի ծամոնդ։

[StrangeLittleGirl]

Բարև ձեզ, ես մարիօն եմ, ես ունեմ վատ սովորություն, արդեն երկու տարի չեմ կարողանում ես իմ վրա, որ թարգեմ․
Մենք չորրորդ հարկում ենք ապրում, ես էլ սովորաբար երեկայան ժամերին եմ տուն գալիս, շենքում մարդ չի լինում։ Մի հատ անդուրագույն սովորություն ունեմ․ եթե բերանս ծամոն եղավ, կանգնում եմ չորրորդ հարկի աստիճանին ու էդ ծամոնը փորձում աստիճանների արանքից էնպես թքել, որ արանքներով հասնի առաջին հարկ։ Ու էդպես ամեն անգամ, երբ ծամոն կա բերանս, իսկ ծամոն համարյա միշտ կա։
Հասկանում եմ տարածք եմ կեղտոտում, շատ անդուր բան եմ անում, կեղտոտագույն բան ավելի ճիշտ, բայց ոչ մի կերպ չեմ կարողանում էդ անտեր սովորությունից ազատվեմ։ Ասենք փողոց երբեք չեմ կեղտոտի, կողտոտողների հետ էլ կռիվ կանեմ, մարդկանց թափածները փողոցներից կհավաքեմ, քաղաքը մաքուր պահելու համար խելքս իմը չի, բայց հենց հասնում եմ մեր շենքի երրորդ հարկին, ճիճուներս խլվլում են, չեն թողնում տուն մտնեմ, մինչև էդ անտեր ծամոնը չթքեմ։
Մի անգամ դաժը կամքի ուժ ունեցա, մտածեցի ավելի լավ ա կուլ տամ, քան թքեմ, կուլ տվեցի արագ, բայց դե դա ոչ միշտ ա աշխատում։ Էդքան ծամոն կուլ տալ կլինի՞։
Մեկդ հավես ունեցեք մի երկու հատ բարոյախրատական դասախոսություն կարդացեք գլխիս, էլ չանեմ էլի

Ծամոն մի ծամի: Առողջությունդ քայքայում ես

[մարիօ]

Ծամոն մի ծամի: Առողջությունդ քայքայում ես

Այ էդ վապշե անհնարների շարքից ա

[StrangeLittleGirl]

Այ էդ վապշե անհնարների շարքից ա

Մի քանի տարուց ստամոքսի խոցի արյունահոսությամբ շտապօգնությամբ քեզ հիվանդանոց կտանեն, նոր կխոսենք:

[Անվերնագիր]

Տենց մի վատ սովորություն էլ ես ունեմ. Երբ ծամոնը բերանս դուրս եմ գալիս բաց տարածություն անդիմադրելի ցանկություն է առաջանում ծամոնը թքեմ օդ մի քայլ առաջ գնամ ու կրունկով Իբրահիմովիչի պես հարված կատարեմ, բայց ցավոք սրտի գրեթե միշտ չի ստացվում: Հիմա խնդիրը կայանում ա նրանում՝ թե ես ինձ ո՞նց ստիպեմ, որ ոչ թե օդ թքեմ՝ այլ դիմացս, ու կատարեմ շեշտակի հարված: Բարի մարդիկ օգնեք: Չարերն էլ եթե կարան թող օգնեն:

[Gayl]

Տենց մի վատ սովորություն էլ ես ունեմ. Երբ ծամոնը բերանս դուրս եմ գալիս բաց տարածություն անդիմադրելի ցանկություն է առաջանում ծամոնը թքեմ օդ մի քայլ առաջ գնամ ու կրունկով Իբրահիմովիչի պես հարված կատարեմ, բայց ցավոք սրտի գրեթե միշտ չի ստացվում: Հիմա խնդիրը կայանում ա նրանում՝ թե ես ինձ ո՞նց ստիպեմ, որ ոչ թե օդ թքեմ՝ այլ դիմացս, ու կատարեմ շեշտակի հարված: Բարի մարդիկ օգնեք: Չարերն էլ եթե կարան թող օգնեն:

Դե դա երկար տարիների բազմաչարչար աշխատանք է։ Փորձիր ծամոնդ բերանիդ մեջ հնարավորինս շատ կլորացնել և քամու ուղղությունն ու արագաթյունն էլ հաշվի առնել։ Ամեն դեպքում նպատակիդ հասնելու ամենակարևոր ձևը պարապելն ա։