Սեր-մեր

[GriFFin]

Էլիզ, նույն ձևի մեջ ստեղ կարևոր ա ռոմանտիկ բառը, որովհետև կարա մարդ նույն ձև սիրի իրա բոլոր ընկերներին, բայց ինքը պոլիգամ չի դառնում:

Ուրեմն նույն ձև ռոմանտիկ սիրի բոլորին))
Ի դեպ, էս երբվանի՞ց եմ Էլիզ ոչ թե Լիզ)))

[GriFFin]

Էրիկ Ֆրոմի <<Սիրո տեսությունը>> կարդացած մարդ կա՞ ։

[StrangeLittleGirl]

Ուրեմն նույն ձև ռոմանտիկ սիրի բոլորին))
Ի դեպ, էս երբվանի՞ց եմ Էլիզ ոչ թե Լիզ)))

Պոլիգամները նույն ձև ռոմանտիկ չեն սիրում բոլորին, այլ նույն ձև ռոմանտիկ հարաբերություն ունենում են միաժամանակ մի քանի հոգու հետ, ինչը շատ խիստ նայելու դեպքում կողքից որպես դավաճանություն ա ընկալվում:
Եսի՞մ երբվանից: Ուղղակի Լիզբեթի հետ չշփոթելու համար փոխեցի: Քեզ ո՞նց ա դուր գալիս:

[StrangeLittleGirl]

Էրիկ Ֆրոմի <<Սիրո տեսությունը>> կարդացած մարդ կա՞ ։

Չեմ կարդացել, բայց ընկերուհիս երբ հոգեբանության ուսանող էր (ֆրուստրացիա-սուբլիմացիա կարգի), կարդում էր ու պատմում էր ինձ: Էնտեղ մի սենց գաղափար կար. միշտ զույգերից մեկը սիրողն ա, մյուսը՝ սերն ընդունողը: Էդ մտքի հետ հեչ, հեչ համաձայն չեմ:

[GriFFin]

Չեմ կարդացել, բայց ընկերուհիս երբ հոգեբանության ուսանող էր (ֆրուստրացիա-սուբլիմացիա կարգի), կարդում էր ու պատմում էր ինձ: Էնտեղ մի սենց գաղափար կար. միշտ զույգերից մեկը սիրողն ա, մյուսը՝ սերն ընդունողը: Էդ մտքի հետ հեչ, հեչ համաձայն չեմ:

Էնտեղ իրականում շատ լավ մտքեր էլ կան։ Ինձ թվում ա, որ կարելի ա կարդալ։ Իմ համար, երբ առաջին անգամ կարդացի լիքը բան տեղը ընկավ։
Էդ բացարձակ գաղափար չի է, հոգեբանության մեջ լիքը տենց սխալներ կան)))

[StrangeLittleGirl]

Էնտեղ իրականում շատ լավ մտքեր էլ կան։ Ինձ թվում ա, որ կարելի ա կարդալ։ Իմ համար, երբ առաջին անգամ կարդացի լիքը բան տեղը ընկավ։
Էդ բացարձակ գաղափար չի է, հոգեբանության մեջ լիքը տենց սխալներ կան)))

Հիմա ավելի հետաքրքիր գրքեր կան էմպիրիկ հետազոտությունների վրա գրված:

[GriFFin]

Պոլիգամները նույն ձև ռոմանտիկ չեն սիրում բոլորին, այլ նույն ձև ռոմանտիկ հարաբերություն ունենում են միաժամանակ մի քանի հոգու հետ, ինչը շատ խիստ նայելու դեպքում կողքից որպես դավաճանություն ա ընկալվում:
Եսի՞մ երբվանից: Ուղղակի Լիզբեթի հետ չշփոթելու համար փոխեցի: Քեզ ո՞նց ա դուր գալիս:

Բայց պոլիգամությունը ավելի շատ ա բնորոշ մարդուն։ Ավելի դեպի բնություն ա։ Ուղղակի հիմա լիքը էդ կշտամբող բաներ կան։
Հ.Գ. Լիզ))

[GriFFin]

Հիմա ավելի հետաքրքիր գրքեր կան էմպիրիկ հետազոտությունների վրա գրված:

Կասե՞ ս մի քանի հատ։ Սիրում եմ տենց բաներ կարդալ))

[StrangeLittleGirl]

Բայց պոլիգամությունը ավելի շատ ա բնորոշ մարդուն։ Ավելի դեպի բնություն ա։ Ուղղակի հիմա լիքը էդ կշտամբող բաներ կան։
Հ.Գ. Լիզ))

Եսի՞մ, ես հավատում եմ մոնոգամ հարաբերության գոյությանը: Մի հարաբերությունը տեղից լիքը էներգիա ա տանում, երկրորդին չեմ ձգի ու չեմ էլ հանդուրժի, եթե կողքիս մարդը պոլիգամ լինի:
Լավ, քանի Լիզբեթը տարածքում չի, Լիզ

Կասե՞ ս մի քանի հատ։ Սիրում եմ տենց բաներ կարդալ))

Մի հատը կոնկրետ հիմա կարդում եմ, բայց համեմատաբար թույլ ա, լիքը հարցական բաներ կան, որոնց հետ համաձայն չեմ, էմպիրիկ հետազոտություններ էլ չկան: Կարամ ուղարկեմ քեզ:
Իսկ մյուսները գրքերից գլխեր-մլխեր կամ գիտական հոդվածներ են, պիտի փորփրեմ, գտնեմ, կուղարկեմ:

[Գալաթեա]

Բյուր էն զակատներդ ինչ եղան է։

[StrangeLittleGirl]

Բյուր էն զակատներդ ինչ եղան է։

Ալիսից հարցրու
Մի հատ էլ եմ էդ տիպի պատմվածք գրում, բայց ավելի կոռեկտի մեջ

[Գալաթեա]

Ալիսից հարցրու
Մի հատ էլ եմ էդ տիպի պատմվածք գրում, բայց ավելի կոռեկտի մեջ

Գրի գրի...

[Ուլուանա]

Մոդերատորական. թեմայից դուրս գրառումները ջնջվել են։ Թեման մի՛ շեղեք ու մի՛ անձնականացրեք։ Շարունակելու դեպքում գրառումների հեղինակները կտուգանվեն։

[Ուլուանա]

Էրիկ Ֆրոմի <<Սիրո տեսությունը>> կարդացած մարդ կա՞ ։

Ես կարդացել եմ։ «Սիրելու արվեստը» նկատի ունես, չէ՞։ Ճիշտ ա, կային մտքեր, որոնց համաձայն չէի, բայց ընդհանուր առմամբ ահագին հավանել եմ։ Շատ մտքեր էնքան հոգեհարազատ ու ճիշտ էին ինձ համար։ Գաղափարներ կային, որոնց ես ինքնուրույն հանգել էի սեփական փորձիս ու դիտարկումներիս հիման վրա, ու ավելի ուշ, երբ գիրքը կարդում էի, իրա մոտ հանդիպեցի նույն գաղափարները ։

Ուզում եմ մեջբերել էդ գրքից մի հատված, որում արտահայտված գաղափարը լրիվ համահունչ է իմ պատկերացմանը։ Ժամանակին մի առիթով թարգմանել էի հայերեն.

Պարտադիր չէ, որ սերը որոշակի մարդու նկատմամբ լինի. այն բնավորության տրամադրվածություն է, կողմնորոշում, որը ցույց է տալիս մարդու վերաբերմունքն աշխարհի նկատմամբ ընդհանրապես, ոչ թե միայն սիրո կոնկրետ «օբյեկտի» նկատմամբ։ Եթե մարդը սիրում է միայն ինչ–որ մի մարդու ու անտարբեր է մնացած բոլոր մերձավորների հանդեպ,, նրա սերը ոչ թե սեր է, այլ փոխշահավետ կախվածություն կամ չափազանցված էգոիզմ։ Մարդկանց մեծամասնությունն, այնուամենայնիվ, համոզված է, որ սերը կախված է օբյեկտից, ոչ թե ունակությունից։ Նրանք նույնիսկ համոզված են, որ դա ապացուցում է իրենց սիրո ուժգնությունը, քանի որ նրանք չեն սիրում ոչ ոքի, բացի իրենց «սիրելի» մարդուց։ Այստեղ նույնպես առկա է այն մոլորությունը, որի մասին նշվեց վերևում։ Քանի որ նրանք չեն հասկանում, որ սերը գործունեություն է, հոգու ուժ, նրանք կարծում են, թե գլխավորը ճիշտ օբյեկտ գտնելն է, իսկ հետո ամեն ինչ ինքնիրեն կլինի։ Այս մոտեցումը կարելի է համեմատել այն մարդու մոտեցման հետ, ով ուզում է նկարել սովորել, բայց փոխանակ սովորի նկարել, պնդում է, որ ինքն ուղղակի պիտի սպասի ճիշտ օբյեկտին, ու երբ գտնի այն, կսկսի հրաշալի նկարել։ Բայց թե ես իսկապես սիրում եմ ինչ–որ մարդու, ես սիրում եմ բոլոր մարդկանց, ես սիրում եմ աշխարհը, ես սիրում եմ կյանքը։ Եթե ես ինչ–որ մեկին կարող եմ ասել. «Ես սիրում եմ քեզ», ես պետք է ընդունակ լինեմ ասելու. «Ես սիրում եմ քո մեջ ամեն ինչ», «Ես քո շնորհիվ սիրում եմ ամբողջ աշխարհը, ես քո մեջ սիրում եմ ինքս ինձ»։

Սա էլ գիրքը կարդալուց առաջ արածս օրագրային գրառումը, որում մոտավորապես նույն գաղափարին եմ անդրադարձել, թեև գրառումն ընդհանուր ալտրուիզմի մասին է.

Ալտրուիզմն, ըստ իս, հերոսություն չի, ոչ էլ անձնազոհություն, այլ բնական ցանկություն ու պահանջ է էն մարդու համար, ով սիրում է... ինքն իրեն, կամ ուրիշներին։ Ամբողջ հարցն այն է, որ տարբերություն չկա. իրեն ու ուրիշներին որպես մեկ ամբողջություն տեսնելն է կարևորը, ու դա մեծ մասամբ լինում է ենթագիտակցաբար։ Երբ մարդ սիրում է ինքն իրեն, չի կարող չսիրել ուրիշներին, և հակառակը՝ չի կարող ուրիշներին սիրել, բայց ինքն իրեն չսիրել։ Իսկ եսասիրությունն, իմ ընկալմամբ, իրականում կապ չունի սիրո հետ։ Նույնիսկ հակառակը. դա մարդու՝ ինքն իրենից ու աշխարհից պաշտպանվելու պահանջի դրսևորում է։ Ու էս ամենից ելնելով՝ սիրող մարդը որևէ մեկին լավություն անելիս պարզապես բարիք է գործում՝ առանց հատուկ հասցեատիրոջ, առանց կոնկրետ խորանալու, թե ինչի համար է դա անում. այլ կերպ ասած՝ սիրող մարդու համար չեն տարանջատվում ու չեն բախվում իր ու ուրիշների շահերը. դրանք ակամա ընկալվում են որպես մեկ ամբողջություն։

[GriFFin]

Ես կարդացել եմ։ «Սիրելու արվեստը» նկատի ունես, չէ՞։ Ճիշտ ա, կային մտքեր, որոնց համաձայն չէի, բայց ընդհանուր առմամբ ահագին հավանել եմ։ Շատ մտքեր էնքան հոգեհարազատ ու ճիշտ էին ինձ համար։ Գաղափարներ կային, որոնց ես ինքնուրույն հանգել էի սեփական փորձիս ու դիտարկումներիս հիման վրա, ու ավելի ուշ, երբ գիրքը կարդում էի, իրա մոտ հանդիպեցի նույն գաղափարները ։

Ուզում եմ մեջբերել էդ գրքից մի հատված, որում արտահայտված գաղափարը լրիվ համահունչ է իմ պատկերացմանը։ Ժամանակին մի առիթով թարգմանել էի հայերեն.



Սա էլ գիրքը կարդալուց առաջ արածս օրագրային գրառումը, որում մոտավորապես նույն գաղափարին եմ անդրադարձել, թեև գրառումն ընդհանուր ալտրուիզմի մասին է.

Վայ, չէի նկատել, որ սխալ եմ գրել։ Ըհն, իմ համար էլ։ Ես ուրիշների վրա լիքը բաներ նկատելով իմ համար որոշել էի ու գրքում էլ գրեթե մոտ կար։ Իմ կարծիքով էն մարդկանց, ովքեր ուզում են քչի թե շատ հասկանալ սիրո մասին կարան կարդան էս գիրքը։ Իհարկե ինքը որոշակի տարիք ու հասունության մակարդակ ա պահանջում։